Eerste kindje geboren met 28+6 en nu weer zwanger

Bij mij was de oorzaak wel bekend, pre-eclampsie/hellp.. dat is dan mijn "geluk" in dit geval. De eerste met 30.1 week, de tweede met 38.5 (overigens wel weer slechter bloed en hoge bloeddruk en te klein, maar wel met mooie termijn).

 

Ik ben nu bijna 17 weken zwanger van ons 3e kindje. Mijn vorige zwangerschap is geëindigd met 26,1 weken. Een oorzaak is niet met zekerheid vastgesteld, maar het is wel een risico van een tweelingzwangerschap. Hoewel 26 weken ook in dat geval extreem vroeg is.

Volgende week heb ik mijn 4e echo. Ik sta onder (strenge) controle van de gyn. Vanaf volgende week starten ze met cervixmetingen. Ik krijg geen proluton injecties, maar dit is misschien in jouw geval wel een optie. Kaart dit eens aan in het ziekenhuis.

(Kijk ook eens naar de link in mijn onderschrift. Daar vind je over dit onderwerp nog meer informatie!!)

 

van harte gefeliciteerd met je zwangerschap!
ik ben nu 17 weken zwanger (tweeling, nu 80% kans op vroeggeboorte ipv 15%-20%) en ik ben bij mijn zoontje bevallen met 27 weken en 6 dagen.
vanwege deze zwangerschap sta ik streng onder controle en ik heb elke 2 weken een echo, daarnaast ga ik volgende week beginnen met progestron-injecties. deze had ik niet gekregen wanneer ik zwanger zou zijn van een eenling.
Ik zou zeggen, ben het eens met jipper over die info

 

Mijn oudste is met 30 wk geboren door slechte doorbloeding van placenta. Mijn 2e is geboren na 42+2wk! En mijn 3e na 27+1wk door voorliggende placenta die aan het bloeden was...Hele verschillende oorzaken dus, stomme pech?
Had wel bij alledrie hoge bloeddruk en eiwitten in urine.

Blijft idd spannend voor je! Hoop dat je deze keer de 40 weken haalt!

 

Ik ben van mn eerste dochter bevallen met 32 weken, oorzaak is waarschijnlijk de bindweefselziekte die ik (en zij dus ook) heb. Dit betekent 50% kans op vroeggeboorte heb ik hierna gehoord (zorgt voor te zwakke vliezen) Bij mijn tweede dochter mocht ik progesteron injecties, maar heb ervoor gekozen dit niet te doen. Wel heb ik rust gehouden vanaf 16 weken (geen bedrust) en regelmatige controles van bmm.
Zij is met 40 weken geboren, dus daar waren we ontzettend gelukkig mee. Zij heeft dan ook niet die bindweefselziekte dus het is het meest waarschijnlijk dat dat de bepalende factor is.
Rust en progesteron kan helpen, maar is niet bewezen begreep ik.

Ik wens je veel geluk, probeer je gevoel te volgen hoe moeilijk dat soms ook is..

 

hoi hoi ons eerste zoontje werd geboren met 31 weken, daarbij hielpen de weeen remmers niet.
nu ben ik 23 december bevallen met 32 weken, met 30 weken begonnen de weeen maar daar hielpen de remmers nog wel 2 weken gelukkig.
de kans is echt groot dat je nu weer tevroeg gaat bevallen.
ik was op donderdag nog in het UMCG voor een echo om de bmm te bekijken en doe zag er top uit. en 3 dagen later toch bevallen

 

gefeliciteerd met je zwangerschap!

mijn ervaring, mijn oudste is geboren met 33 weken, ook geen oorzaak gevonden.

Zwangerschap van de 2e: met 24 weken dag aan ctg gelegen ivm extreem veel harde buiken (al vanaf week 16), zelfde dag weer naar huis, weeën gekregen met 30 weken, verweekte bmm, 5 dagen opgenomen, weeën zijn ook spontaan weer verdwenen door bedrust. Bedrust gehad tot week 36, met 38 weken bevallen.

Mijn advies, het kan alle kanten op, je kan weer te vroeg bevallen, maar je kan ook de zwangerschap voldragen. Probeer veel te rusten en stress te vermijden (logisch, maar toch..) maar probeer ook vooral te genieten. Mijn harde buiken met 28 weken kwamen door stress omdat ik zo bang was om te gaan bevallen!
Daardoor kon ik pas een beetje gaan genieten nadat ik de termijn van mijn oudste al voorbij was, en op dat moment mocht ik al niks meer doen. Als ik nu terug kijk op mijn atherm zwangerschap zie ik bijna alleen maar angst, terwijl dat iets was waar ik zo naar uit keek.
Twijfel niet om de gyn te bellen, al is het maar om gerust gesteld te worden. Ik heb ooit een extra onderzoek gekregen omdat ik helemaal in de stress was vanwege een nachtmerrie, en er van overtuigd was dat de baby diezelfde dag zou komen.
Als het te zwaar voor je word, schroom niet om je zoontje een paar dagen naar opa/oma ofzo te brengen.

Doe rustig aan en probeer toch te genieten!

 

Dit is helemaal waar!

Ik heb tijdens mijn hele zwangerschap alleen maar bang geweest voor de vroeggeboorte. Heb ook een keer de auto op de snelweg omgekeerd en naar het zkh gereden omdat ik overtuigd was dat mijn buik kleiner was geworden . Mijn gyn pikte het maar allemaal en bood elke geruststelling die ze kon.


Ik wil je ook adviseren om het proberen los te laten. Die stress kun je missen als kiespijn, het WORDT spannend. Heb je een gesprek gehad met de gyn over de kansen bij een volgend zwangerschap?

 

Ik ben 2x met 27 weken bevallen. Bij me zoontje* is de rede altijd onbekend gebleven en bij me dochtertje had ik al snel zwangerschapsvergifteging. Nu van de 3e alweer 32 weken zwanger en hoop er zeker nog 4 weken aan vast te plakken.
Dus het kan idd gewoon goed gaat. Het is gewoon niet te voorspellen.
Ben wel extra onder controle al me hele zs.