Wij zijn hier ten einde raad...zoontje slaapt al drie dagen barslecht 'snachts. Hij is al nooit een beste slaper geweest en de keren dat hij echt heeft doorgeslapen zijn op 1 hand te tellen, maar...de afgelopen drie weken ging het ineens beter. Hij werd maar 1 keer wakker 's nachts rond 4 uur en ging na een klein flesje weer lekker slapen. De afgelopen twee nachten zijn een ramp. Wakker worden en blijven huilen, jengelen, drammen, krijsen etc. Zelfs als hij lekker tegen mama aan ligt wordt hij steeds wakker en jengelt....Wij zijn doodop. Zou het oorpijn zijn? Hij heeft geen koorts en is overdag supervrolijk en slaapt dan wel twee keer anderhalf uur...dus ik vind het nog niet dusdanig om naar de huisarts te gaan. Kan een kind alleen 's nachts oorpijn hebben en overdag niet of nauwelijks? Het lijkt mij dat hij overdag ook zou moeten jammeren, maar misschien herkent iemand het?? Ik twijfel namelijk om naar de huisarts te gaan, ik heb er al eens eerder gezeten met een jammerend kind...was ook niks...
Hier hetzelfde, overdags niks te merken maar s nachts huilen/krijsen. Heb voor zekerheid oortjes na laten kijken, maar niks te zien. En nu zie ik dat 2 tandjes doorkomen..
Ik zelf had laatst ook onwijs oorpijn overdag had ik er geen last van maar zodra ik ging liggen kwam het. Naar de ha geweest en het zag er ind. geirriteerd uit en toen oor en neusdruppels gehad. De dokter verteld me aan de hand van een mega oor. dat de buis van eustasias (ofzo) meer druk krijgt als je ligt en daardoor krijg je alleen last als je slaapt. Dus ik zou ff naar de ha gaan om even in de oortjes te laten kijken
Lastig dat ze nog niet kunnen vertellen wat er is he?! Het kan vanalles zijn: tanden die 'onderweg' zijn, oorpijn idd of een sprong, noem maar op. Het is hier al anderhalve week 5 keer per nacht wakker en ik weet ook niet wat de reden daarvan is. Zeer vermoeiend... Ik houd mezelf maar voor dat het niet voor niks is en dat het wel weer overgaat (hopelijk snel!). Sterkte!
hier ook de hele week a; , net bij de dokter geweest en heb een ab kuur gekregen allebij de oren ontstoken . overdag is ie redelijk vrolijk snachts krijsen . komt door druk op de oren als ie ligt heb t bedje schuin gezet
Mijn zoontje is ook 9 maanden. Sinds 3 nachten ook brullen. Pas als ik hem oppik en wieg, valt 'ie in slaap. Kan dat zo wel een half uur volhouden, maar zodra ik hem weer neerleg (waarvan ik denk dat hij in een diepe slaap is), begint hij weer te krijsen. Vannacht hebben we hem laten huilen. Heeeeel erg tegen mijn principes in! Maar ik was op en mijn man heeft me naar boven gestuurd. Moest oordoppen indoen en babyfoon uit. Hij heeft toen 'op wacht' gestaan. Hij sliep na een kwartier huilen. Na half uur weer wakker, laten huilen. Duurde ongeveer 10 minuten, weer in slaap gevallen tot vanochtend half 8. En werd toen vrolijk brabbelend wakker. Alsof er die nacht niets gebeurd was...raar kind... Ik heb ook geprobeerd bij hem te zitten, maar dan huilt hij net zo hard. Helaas ben ik de komende nachten alleen (man in buitenland) en moet ik het nu zonder steun (vooral emotionee) redden. Maar ik ga wel weer de theorie van even troosten en dan laten huilen toepassen. Dit is een duidelijke fase van verlatingsangst, in ons geval. Mocht dit niet helpen, laat ik vandeweek ook even zijn oortjes nakijken. Hij is de laatste tijd nogal verkouden geweest en wellicht dat dit nog een nasleep is daarvan. Succes iedereen met de gebroken nachten!
Hier was er ook overdags niets aan de hand, vrolijk, geen koorts etc maar s'nachts een groot drama, bleek wel oorontsteking te zijn, je kunt het altijd even na laten kijken
Nu vandaag is het slapen overdag ook een drama..hooguit 1 uurtje geslapen en net een krijspartij. Tja...moe natuurlijk maar niet willen slapen, niet eten, niet drinken etc... Uiteindelijk maar weer gillend op bed gelegd... Na een kwartier brullen is hij zonet in eindelijk in slaap gevallen. Het was overduidelijk oververmoeidheid. Om 18.00 maak ik hem wel weer wakker om te eten...wellicht is hij dan weer wat beter gemutst.. Ik heb besloten om toch maar naar de huisarts te gaan. Ik kijk het vannacht en morgen overdag nog even aan, als het niet verbetert maak ik zeker een afspraak ( dan kan mijn man donderdag met hem er naartoe). Aan de ene kant zie ik verlatingsangst bij hem,want het is brullen zodra ik hem neerleg en wegloop, maar aan de andere kant blijft hij ook brullen als hij bij mij op schoot zit. Morgen is hij bij oma, dus dan kan ik mooi horen hoe het bij haar gaat. Dan maar eerst een oorontsteking uitsluiten, voordat ik hem echt eventjes laat huilen. Anders krijg ik er zo'n naar gevoel van als hij achteraf wel last van zn oortjes blijkt te hebben... Het is slopend zo. Bedankt voor jullie reacties en sterkte iedereen met de gebroken nachten!
Erbij blijven zitten werkt hier ook niet meer. Toen hij zes maanden was, werkte het bij ons wel. Nu is het vaak wikken en wegen wat te doen...als ik er heen ga, hem goed leg en wegloop, gaat hij alleen maar harder brullen. Dus meestal wacht ik 5 minuutjes ouzo in de hoop dat hij weer in slaap sukkelt, maar dat werkt hier de laatste twee nachten ook niet meer...
Ik had al gereageerd qua oorontsteking, maar lees nu zijn leeftijd pas Mijn zoontje heeft het een maand geleden ook heel erg gehad (verlatingsangst) het hoort wel bij de leeftijd, maar even oorontsteking uitsluiten kan nooit kwaad, succes!
ik zou zeker de oren laten na kijken. na 3 jr slaapproblemen bij mijn dochter, buisjes gehad. eindelijk is het voorbij. Waarachijnlijk heeft ze veel vaker en langer last van haar oren gehad dan dat wij wisten!
Bij mij hetzelfde verhaal en mijn zoontje had last van een geirriteerd oor (licht ontstoken) AB kuurtje mee gekregen en nu gaat het weer super. Ennnn er is ook nu een tandje door. Kan dus ook met elkaar te maken hebben!
Wat gebeurt er als je hem bijv in de box zet en je gaat weg de kamer uit? Als het verlstingsangst is zou hij daar ook op moeten reageren...
Soms mekkert hij een beetje in de box, maar als ik niet tegen hem klets en iets anders ga doen, gaat hij lief spelen. Vannacht ging het beter, om 1.00 uur en 4.30 uur wakker. Klein beetje voeding en hij ging weer lief slapen....dus tja...ideaal is het niet, maar in iedergeval geen gehuil, gekrijs, gejammer etc... We kijken het vannacht nog even aan...lastig hoor. Verlatingsangst kan zeker een rol spelen, tandjes ook...
Dat schijnt wel het beste te werken: blijven kletsen. Of even vertellen wat je gaat doen en dan weer (snel) terugkomen met een blij 'hallo!'. Zo leren ze ook dat ze af en toe alleen moeten zijn. Kiekeboe spelen is ook een prima tip. Plus dat ze dat op deze leeftijd enorm leuk vinden, natuurlijk. Hier gaat het sinds 2 nachten stukken beter! Eergister alleen even gehoord om 3.00-3.30 maar hoefde er niet uit. En vannacht geen kick gegeven! (afkloppen dat dit stand blijft houden). Hij was vanmorgen alleen wel al om 5.30 wakker omdat ik 'm gister een uur eerder naar bed heb gedaan (mijn fout...). Vanavond dus maar weer gewoon om 20.00 uur en hopen dat hij weer doorslaapt. Wat ik wel heb veranderd aan het avondritueel (wellicht een tip); is enorm veel rust creeeren. Uur voor het slapen geen t.v. meer, boekje lezen. Rustiger aan doen met spelen. En dan helemaal bed-klaar (dus met pyjama, schone luier en slaapzak) een papfles geven. Ik kon 'm zo in bed leggen zonder drama. Dat was de afgelopen avonden namelijk ook een beetje een probleem geworden. En wellicht dat hij daarom snachts ook beter van slaapt.