Ik merk dat naarmate ik langer zwanger ben ik toch steeds wat meer aanhik tegen bevallen. Liefst sla ik de bevalling over hahaha. Kijk met een goed gevoel terug op de bevalling van mn dochter, ondanks totaal ruptuur/OK voor ruptuur/duurde 19 uur waarvan 1.5 uur persen. Maar t was geen onprettige of nare ervaring maar brrrr die pijn! Nu denk ik vooral jeetje hoe gaat het beginnen en wanneer begint het en hoe moet het als ik alleen met mn dochter ben. Wat plan ik nog en wat ga ik nog doen etc. Herkenbaar voor jullie? Positieve ervaringen zijn altijd welkom
Herkenbaar hoor, vooral omdat ik nu minder naïef ben dan de eerste keer. Je weet van tevoren dat je niet weet wat er gaat komen, want het loopt altijd weer anders. Best lastig! En inderdaad, nog een kindje waar je verantwoordelijk voor bent. Heb je al achterwacht voor als het begint?
Herkenbaar! Ik kijk ook totaal niet negatief terug op mijn vorige bevalling (ingeleid en de kleine was er 6 uur later. Wel met knip en vacuum) . Maar toen stapte ik er onwetend in en nu weet ik wel zo ongeveer wat ik kan verwachten en dat is niet iets waar ik enorm naar uitkijk . Ik hoop eigenlijk dat ik dit keer weer ingeleid word, dat scheelt een hoop geregel voor mijn zoontje, maar je hebt het allemaal natuurlijk niet in de hand.
Ik was al semi blij dat ik een grote baby heb en extra gecontroleerd moet worden ivm zijn grootte. Ik zei toen al blij tegen mijn man " als hij te groot is gaan ze hem misschien eerder halen!!! " Niet erbij nadenkend dat die grote baby er ook uit moet
Ooe ja ook herkenbaar, de vk zei vandaag nog " nee je baby is te groot om te draaien", ze schatten m redelijk groot, ik riep al " als zn hoofd maar niet zo groot is!"
Hier ook herkenbaar hoor. 1e bevalling was ook zeker geen hel, maar heb er deze keer meer moeite mee van te voren. Kan niet wachten om die kleine te mogen knuffelen en kan daar ook over dagdromen maar dan denk ik; Oja... eerst bevallen... Vorige bevalling kwam met 35 weken al, dus werd een beetje overdonderd. Gelukkig deze keer 37 weken gehaald maar dat betekend ook wachten en veel na kunnen denken over pijn enzo. Heb ook graag.controle over alles maar dat heb je nu dus helemaaaal niet.. pfff Ik probeer maar veel te denken aan wat ik na de 1e bevalling dacht: Achteraf viel het heel erg mee! Denk ook dat je deze bevalling beter ingaat als je je verstand op 0 zet, je bent dan meer ontspannen. Mja, makkelijker gezegt dan gedaan
Herkenbaar! Ik zie er ook wel tegen op, mede doordat het de vorige keer niet zo makkelijk ging. Maar nu weet ik ook hoeveel pijn het kan doen. Ik probeer er maar niet te veel aan te denken. De vorige keer is het ook gelukt, dus het gaat nu ook vast goed komen.
Volgens mij zijn er een paar dingen die je kunt regelen: - opvang achter de hand voor je dochter - vluchttas klaar - geboorteplan duidelijk - wellicht mogelijkheden tot pijnbestrijding bespreken Buiten dit is het toch gewoon afwachten en positief denken!
Dat is allemaal klaar, dat is het ook niet zo.. Meer dat je niet weet hoe en wanneer enzo en denkt oei dat deed wel flink veel pijn haha
Herken ik hoor, ik vond het persen vreselijk en nu ook wel weer spannend hoe dat nu zal gaan. Ik zit er wel een beetje tegenaan te hikken, echt wachten tot de datum van inleiding over 1,5 week. Kan daardoor de laatste nachten ook niet zo goed slapen 😬