Ik was er echt stellig van overtuigd dat ik 2 kinderen meer dan genoeg vond! en ik heb zelfs getwijfeld of ik mezelf zou laten steriliseren. Maarrr opeens begint het weer te kriebelen. Bij mijn man iets minder overigens dus we gaan er nog zeker een tijd over nadenken of er misschien nog een derde komt...(en of het uberhaupt lukt uiteraard) Ik zit zelf vooral met de praktische kant,hoeveel tijd heb je nog voor je andere kinderen,is het wel te doen bijvoorbeeld om een dagje uit te gaan. Heb je nog tijd voor jezelf? Ik ben dus erg nieuwschierig naar ervaringen van jullie! Alvast bedankt
Sja, lastig.. Ik vind nu het eerste jaar voorbij is, eigenlijk blij dat we een jaar verder zijn. Vind het gewoon erg zwaar. Justin schiet er soms bij in idd. Maar dit proberen we echt te beperken, maar soms kan dit gewoon niet anders helaas.. Daarom hebben we af en toe met zn 3tjes qualitytime, dagje weg bijv schaatsen of ballorig. Weet niet of het hetzelfde is als 3 kids op een volgend. Tijd voor mezelf.. ja maar dit komt ook door veel hulp om ons heen. Kids gaan vaak naar opa en oma die erkend gastouder zijn zodat ik mij op kan laden (ben vaak ontzettend moe). Dagje uit met zn allen, tuurlijk kan dit, daar groei je in.
ik heb er nog geen drie maar dat duurt niet zo heel lang meer. ik maak me niet druk erom en zie het allemaal wel. denk altijd maar zo er gaan veel makke schapen in een hok. en of ik savonds 10 of 12 aardappels moet schillen maakt niet uit. t zal nog rommeliger worden hier en nog wat vaker een puinzooi maar drie kindjes die straks lekker met elkaar spelen en mekaar de haren uit de kop trekken maken voor mij alles goed
Ik kan me goed voorstellen dat het zwaar voor jullie is een tweeling lijkt me sowieso heftig laat staan als je al een kindje hebt. knap werk hoor! Ik ben van mezelf niet zo`n geordend type en ik loop nu al regelmatig te zuchten en te steunen dat het zo`n rommel is en ik nergens tijd voor heb dus vraag me ook af of ik het eigenlijk wel aan kan. Daarom moeten we er ook heel goed over nadenken. Aan de andere kant,mocht er nog een kindje komen dan zitten de oudste waarschijnlijk al op school. Maarja dat zou ook betekenen dat we 9 maanden niet kunnen fietsen want waar laat je nummer 3? zwembad wordt moeilijk want je moet ze alledrie in de gaten houden. Misschien zie ik gewoon teveel beren op de weg.
Geen ervaring, maar wel veel herkenning in je verhaal! Hier ook twee kinderen en dat voelde gewoon goed, maar nu toch aardig kriebels voor een derde, ook bij mijn partner. Maar hier ook nog twijfels om praktische (en financiele) redenen, dus ook besloten er gewoon nog goed over na te denken en er sowieso nog wel wat tijd overheen te laten gaan. Ben heel benieuwd welke keuze we uiteindelijk gaan maken Gevoelsmatig is er een duidelijke 'ja' bij ons allebei, maar toch die praktische twijfel...
ja moeilijk hè wij zijn nu ook gewoon gelukkig met zn viertjes. mocht je er uit zijn laat het me dan even weten!
Haha, dat kan nog wel even duren volgens mij Maar het is wel zo precies zoals jij zegt; hier zijn we ook hartstikke gelukkig met z'n 4en. Wat en waarom zouden we dan nog meer willen met nog een kindje erbij?
De ruimte in je hart is het aller belangrijkste..... Praktische zaken is altijd wel een oplossing voor te vinden! Ik heb zelf wel de wens voor een derde! Maar eerst even een paar maanden wachten en genieten van kleine Stan! Succes met je beslissing!!
Hier ook nog geen ervaring maar wel bijna. Ik denk dat ik het heel druk ga krijgen een periode. Dit omdat de jongste net 2 jaar is en een beperking heeft wat veel tijd en aandacht vergt. En dan nog straks een baby erbij en we moeten zorgen dat de oudste niet vergeten word. Ik vind het idee nu al lastig.. Maar dit kindje is onverwachts gekomen maar wel zeer welkom! Ik denk dat de tijd het ons wel zal uitwijzen hoe het gaat. We roeien met de riemen die we hebben en meer kunnen we niet doen denk ik.
Ik weet zeker dat we er net zoveel van houden als van onze kinderen en dat we er gek op zullen zijn en dat het gezellig zal zijn en mn zoontje zou het ook super vinden. Maar wat als het kindje bijvoorbeeld niet gezond is of wat dan ook... dat vind ik ook een risico. moeilijk
Hier ook kriebels en twijfels voor een derde. Gevoel zegt heel hard ja, maar verstand ziet nogal praktische en financiële bezwaren. Manlief zegt geen ja maar ook geen nee... Mocht er nog een kleintje komen dan gaat de oudste ook net naar de basisschool en de jongste naar de psz. Ik vraag mezelf ook af of ik het wel aankan, vind het nu al best pittig (leeftijdsverschil 21 mnd). Ik loop ook te zuchten en te steunen als er het een puinhoop is en ik denk aan die stapels was die nog opgevouwen moet worden. Voor mij is het ook de vraag of ik echt nog een kindje erbij wil of ik alleen het zwanger zijn nog eens wil meemaken... ik heb laatst wel uitgesproken tegen mijn man dat ik nog een kindje wil, hij heeft daarop niet geantwoord... Maar wil het ook niet meteen, we gaan juli 2012 trouwen en gaan nu door een pittige periode vanwege familieperikelen, dus nu zou ik het nog absoluut niet willen, misschien eind volgend jaar beginnen.
Drie kindjes vond ik niet echt drukker dan 2. De praktische dingen lossen zich vanzelf op. Hier was de oudste drie en een half toen de derde geboren werd. Oke, het is wat meer geregel, maar vooral erg genieten! Een derde is zo goed bevallen dat we zelfs een vierde kindje mochten krijgen
Ik weet uit ervaring dat het echt aan de persoon zelf ligt en hoe 'druk' het jezelf eigenlijk maakt. Met 3 kinderen moet je iets praktischer zijn, en wordt je als ouders in sommige opzichten wat gemakkelijker. Je bent niet zo snel gek te krijgen, en je staat niet op je achterste tenen als je kind een uur met een vlek op de mouw rondloopt. Voordat wij kinderen kregen dacht ik ook dat 'een baby' hartstikke zwaar zou vinden, al dat geregel en je hebt constant een verplichting, bla bla bla. Toen gingen we van 0 naar 3 kinderen, en ja, in het begin is het enorm wennen en aanpassen. Maar inmiddels draai ik mijn hand er niet voor om hoor. Ik rust juist uit als ik met 1 kind op stap ga. Belangrijkste is om niet van alles te verwachten en van te voren niet allerlei beren op de weg te zien. Daarnaast af en toe hulp inschakelen, zorgen voor voldoende 1-op-1 aandacht en genieten van al die blije gezichten in huis.
Hier nu nog 2, maar ik wil er graag in de toekomst nog een 3e (en 4e en wie weet wel 5e bij). Ik vond 2 kindjes in mijn eentje al niet zwaar, maar ik ben ook niet snel gestresst, ik ben vrij relaxed. En ik heb wel 2 'makkelijke' kindjes en vind het gewoon ontzettend leuk! Ik wacht alleen nog wel 2-3 jaar, want ik ben pas net weer met mijn ex, wil meer stabiliteit.. Zowel in onze relatie als bijvoorbeeld financieel, ik begin volgende maand met een nieuwe baan. Máár.. als onze relatie gewoon altijd goed zat en wij het financieel nog beter hadden.. dan hoefde ik niet na te denken en wilde ik er nog wel een 3e vrij snel achteraan.. Maar ik wist van mezelf van te voren al dat ik een groot gezin wil. Ik zie mij bijvoorbeeld ook als de kinderen allemaal 10+ zijn (al zijn het er tegen die tijd 3 of 4) nog makkelijk een pleegkindje in ons gezin opnemen etc. Heerlijk die drukte om me heen.
pffff,moet er niet aan denken zo zie je maar hoe mensen kunnen verschillen,vind het super lief van je dat je dan ook nog een pleegkindje zou willen opvangen!! waren er maar meer zoals jij
Er zijn mensen die mij wel hebben gewaarschuwd dat van 2 naar 3 een grotere stap is dan van 1 naar 2. Toch weet ik al jaren dat ik graag 3 (en heel misschien wel 4 al is mijn man het daar niet mee eens) kindjes wil. Alleen nu nog even niet... Eerst de jongste maar eens leren lopen want daar heb ik mijn handen vol aan nu. De oudste is erg rustig dus ben bang dat als ik te snel voor een derde zou gaan, mijn oudste er helemaal bij in zou schieten juist omdat ze zo rustig en zelfstandig is. Maar misschien over een half jaartje eens kijken...
oh ik hoor juist vaak dat een derde "er gewoon in meedraait". Denk dat het voor iedereen ook anders is....denk dat ik een type ben die het allemaal maar druk zal vinden (maar wel gezellig)
ik heb er 3 en heb er geen spijt van doe ook nog steeds alles ga ook lekker met ze weg zwem met ze doe alles met ze vind het onwijs leuk en eerlijk gezegt niet zwaar geniet van alles en vind het ook echt onwijs leuk heerlijk als we gaan ontbijten om 7 uur in de ochtend en als ze lekker in bad gaan en heerlijk weg gaan... vind het zo leuk geniet van alles zelfs als ze stoute dingen doen en mama niks kan doen haha gek eigenlijk had ik ook eigenlijk nooit verwacht maar vind het gezellig
Ik kan alleen maar zeggen dat het heerlijk is met drie kindjes thuis. We genieten elke dag, ja het is druk, maar de kunst is om het jezelf zo gemakkelijk mogelijk te maken. En daarbij, waar er twee kindjes zijn kan toch ook een derde bij. Als je liefde genoeg hebt (en wat geld en ruimte) komt toch alles goed! Een zoon van net 3 en een tweeling van 10 maanden (waarvan er eentje bijna loopt..)
Alleen maar positieve verhalen dus, leuk om te lezen! Ik twijfel zelf ook niet over de liefde voor een 3de kindje hoor, dat is er genoeg. En plaats in huis hebben we ook wel en de praktische dingen lossen zich ook wel op, daar zijn we niet zo moeilijk in. Maar financieel moet onze situatie wel echt 'anders', zeker nu met al die bezuinigingen. Dus we wachten sowieso af welke ontwikkelingen daar de komende tijd in zijn. Nou ben ik eigenlijk wel benieuwd naar de meiden die al een 3de (of 4de) kindje hebben. Was er bij die keus ook twijfel of voelde dat net zo 'logisch' als de keus voor een 1ste en 2de kindje? Want ik had zelf helemaal geen twijfelgevoelens bij een 2de kindje en nu bij een 3de dus wel en ik ben eigenlijk wel benieuwd of dat 'gek' is...