Vraag me toch echt af of jullie dit herkennen. Als er bij mijn dochter iets niet gaat zoals het moet, dan zegt ze tegen de mensen om haar heen, dat ik dan heel boos op haar wordt. Bv ze haalt een slecht cijfer op school, of ze raakt iets kwijt of ze maakt iets per ongeluk stuk. Dan voert ze in gezelschap een heel drama op en zegt dan : oh nee, dan wordt mijn moeder zo kwaad, wat erg. En men gelooft dat dan. Nu ben ik bijna nooit boos op haar en vooral niet in dit soort situaties Ik vind het alleen niet leuk als ze dit soort verhalen verzint... Waarom zou ze dat doen? Aandacht trekken? Ze is nu 8, maar toen ze 4 was ben ik al eens aangesproken door een kleuterjuf, dat ik niet boos moest worden, als ze haar krentenbol niet op at. Dus het is al heel lang helaas.
Is er niet een situatie waarbij zo'n actie tegen haar zou werken? Evt met een rollenspel, dat liegen echt niet goed is, en dat anderen haar dan misschien niet altijd zullen geloven.. Een vriendje van oudste deed het ook nogal eens, dat ging ook steeds verder, tot verhalen over slaan toe. Daar heeft iemand aan het kind aangeboden om iemand te bellen die kon helpen. En dat hij dan naar een ander gezin zou gaan. Ik geloof niet dat hij het nog eens heeft gedaan.. Wel hard, beetje te misschien, maar werkte wel.
Dat is inderdaad wel hard, maar als het heeft geholpen... Heb haar wel gevraagd hoe zij het zou vinden als ik onzinverhalen over haar zou vertellen. Nee, niet leuk natuurlijk.
Volgens mij doen meer kinderen dat. Weet nog dat een jongetje aangaf naar huis te willen. Hij was nieuw op school, midden in het jaar verhuisd en miste zijn oude school en moeder. Hij zat al even te huilen dus moeder werd gebeld. Toen hem werd gezed je moeder is gebeld ging hij weer huilen dat zijn moeder boos zou worden. Terwijl moeder al had aangegeven dat de verhuizing en alles eromheen moeilijk voor hem was dus als er iets was kon ze gewoon gebeld worden om hem op te halen. Het kan nu ook gewenning bij je dochter zijn. Dat ze inmiddels niet anders meer gewend is. Dan moet er een knop om en dat gaat niet zomaar. Daar zul je waarschijnlijk tijd en moeite in moeten investeren. Erover praten totdat het knopje omgaat.
Heb het er net ook nog even met mijn man over gehad en die denkt ook dat het puur aandacht trekken is. Ze doet het nl. vooral in drukke situaties en als de mensen mij niet of nauwelijks kennen. Anders geloven ze haar niet natuurlijk We hebben het er met haar over gehad en ze probeert het niet meer te doen. Maar dat zal idd een proces zijn...