Hoi meiden, Wie weet het geslacht van haar kindje al. Was het wat je verwacht had? Wij wisten met 18 weken dat we een jongen krijgen. Ik voelde dat al aan vanaf het begin. Mijn vriend had het daarentegen altijd over een meisje(nog voordat ik zwanger was) ik wist, ondanks d at hij het ontkende, hij toch wel aan het idee moest wennen. Ik vind het helemaal geweldig dat we een jongen krijgen vooral omdat het allemaal zo nieuw is. Ik ben zelf eningstkind en heb een zeer goede band met mijn moeder. Mijn moeder en ik worden altijd omschreven als echte modetypes en we houden erg van shoppen . Toen ik in mijn omgeving vertelde dat we een jongen kregen kreeg ik veel reacties van "ben je daar wel blij mee?" of "jij bent echt een meidenmoeder" en :"goh, daar kun je later niet lekker mee gaan winkelen...":x! Ook hebben wij in de familie alleen maar slechte ervaringen met de jongens. Mijn neefjes zijn allebei gigantische spoken, die voeren niks uit. Toen ik tegen mijn oma, dus zijn overgrootoma vertelde dat het een jongen was zei ze ook meteen "maak je borst maar nat dan". Ik vind het allemaal kortzichtige bemoeienissen. Hoe is dat bij jullie? Sorry voor het lange verhaal!
Inderdaad bemoeienissen waar je niets aan hebt.... Een ventje is hartstikke LEUK lijkt me! Drie vriendinnen van me hebben kleine kereltjes, zo heerlijk!! Ik dacht zelf altijd dat ik meer een jongensmoeder was... maar misschien kwam dit juist omdat ik (tot aan nu) helaas nooit echt een goede band met mijn moeder heb gehad. Nu ik weet dat ik een dochter krijg, vind ik het natuurlijk ook super leuk, misschien iets meer een 'uitdaging' vanwege het referentiekader dat ik heb van mijn band met mijn moeder vroeger... Niets van aantrekken, mensen zeggen wel vaker lompe dingen wanneer iemand zwanger is. Onwetendheid zullen we maar zeggen Enne...'je borst natmaken bij een jongen'? Dat hoor ik men ook zeggen bij een meisje hoor. Opmerkingen zoals: 'meisjes zijn veel pinniger/kattiger dan jongens'....of 'wacht maar straks in de pubertijd'....of 'jongens trekken veel meer naar hun moeder en meiden naar hun vader'....zo zie je maar weer....mensen zeggen wel vaker wat en zijn eigenlijk ook weer lekker tegenstrijdig in hun opvattingen! Geniet van je kleine vent!! FANTASTISCH!
Herkenbaar Ik was er persoonlijk van overtuigd dat ik een meisje zou krijgen, ik had zelfs al meisjeskleertjes gekocht en de naam wist ik helemaal zeker. Toen bleek op de 20 weken echo dat ik een jongen krijg! Ik moest helemaal omschakelen, maar ik vind het te gek. Ik zie mezelf eerder een potje voetbal spelen dan vlechtjes maken, bij wijze van.. Maar het heeft allebei wat, en hoe het kind zal worden blijkt meer uit het karakter en de opvoeding dan uit het geslacht.
Ik had sterk t gevoel dat we t een zouden krijgen, mn man zei t ander.. Op de echo was al snel duidelijk wat t geslacht is.. Eigenlijk ben ik er wel blij mee.. Mijn ouders weten ook wat we krijgen.. Verder niemand.. en dat blijft nog even zo.. ( Wat dan weer niet makkelijk is om op zo'n topic te reageren.. hahahaha)
Morgen ga ik naar de vk en ik hoop dat het dan te zien is. Ik heb het sterke gevoel dat het een meisje is. Vorige keer dacht ik heel erg dat het een jongen was, toen wist ik het nog niet omdat mijn vk nog geen echo-apparaat had. Alle 'bakerpraatjes' wezen erop dat het een meisje zou worden. Maar het was een jongen.... Ik ben dus erg benieuwd of mijn gevoel het goed heeft!
Niks van andere aantrekken joh, als jullie er blij me zijn dan is het toch goed. "Andere" hebben altijd wel wat te zeggen...c.q zeuren. Gewoon lekker genieten van jullie knul
Wij krijgen een jongen en dat weten we sinds 17 weken. Ik had zelf geen idee wat het zou worden, maar mijn omgevoing was ervan overtuigd dat het een meisje werd. En nog trouwens, mensen die het niet weten en mijn buik zien roepen steeds dat het een "echte meisjesbuik" is. En nog blijven volhouden als ik zeg dat het een jongen wordt . Overigens, een aantal vrienden hebben inmiddels zonen én dochters, en de moeders zeggen allemaal dat jongetjes toch wel makkelijker zijn dan meisjes is EN dat ze veeeeeeeeeeel liever voor hun moeder zijn .
Nou hier, had ik echt gedacht dat ik nog een jongetje zou krijgen.Was er helemaal van overtuigd. Toen het op de 20 weken een meisje bleek te zijn, moest ik ook ff omschakelen, het heeft wel ff geduurd, maar ben nu helemaal gewend. Bij de pretecho was het toch ook weer duidelijk een meisje, heb morgen nog een groeiecho, misschien dat ze dan ook nog ff wil kijken. En ik krijg idd nu de opmerkingen, dat meisjes veel pittiger zijn dan jongens.
Ik hoefde niet te wennen aan het geslacht en mijn man ook niet wij hadden alletwee sterk het idee dat het een jongen zou worden en zelfs toe ze zei als ik een gokje mag wagen zou ik zeggen dat het een meisje is .. zelfs toen wist ik nog zeker dat het een jongen zou worden en met de 20 weken echo is dit vermoeden bevestigd
ik moest ook enorm wennnen aan t idee van een meid ik 'wist'wel al dat het een meid is maar zie mezelf als ene jongens moeder ben helemaal niet van shoppen, strikjes en tutten ik was al helemaal geen poppenmoeder ik was altijd aan t boompje klimmen en met blokken bezig. verder iz het de eertste meid in de 4de generatie mn nichten en zusje ... allemaal zoons mn opa zn eertste reactie was weet je het wel zeker maar daarna laaiend enthousiast Mn schoonvader had zich helemaal vastgepint op een jongen en die reageerde ook teleur gesteld maar nu zijn we echt aan t idee gewent t wordt gewoon een stoere meid ps : er zijn ok jongens/mannen die graag shoppen hoor! mijn man die vind t heerlijk
hey dat gevoel herken ik wel ja had gehoopt op een meisje (omgeving dacht het ooj) met dat er in onze familie praktisch allemaal meisjes zijn maar met de 20 weken echo toch duidelijk een jongetje twas ook even wennen maar vind het wel cool, kunnen we samen ons vuil maken (ben ook eerder een avonturier dan een tutje ; ) ) en mijn vriend vind het al helemaal super hij had zich laten pendelen door een tante van hem en die had gezegd dat ij 2 kinderen zou krijgen, bij dezelfde vrouw en het alle 2 jongens zouden zijn nou, de eerste bewering klopt al dan vraag ik me zo wel stiekem af; zou de 2e ook een jongen zijn? als er ooit een 2e komt uiteraard (na deze zwangerschap wacht ik toch nog wel even hoor, het apartement is er ook te klein voor ) xxx
Ik had gehoopt op een jongen,maar kreeg uiteindelijk een dochter.Moest ook erg aan wennen,maar nu,11 jaar later ben ik er zo blij mee! Gelukkig is het geen tutmeid,want daar weet ik me dus geen raad mee maar we zijn heel close. En nu maar hopen dat ze gauw een broertje of zusje krijgt!
Ow hier ging dat ook zo. Dan vroegen mensen aan mij, wat denk je wat het wordt, ik zei had echt geen flauw idee en het maakte me ook totaal niks uit. En dan zeggen ze och zeg maar eerlijk dat je liever een meisje hebt, nou zeggen en dat bepalen hun voor mij? Ik vindt het allebei hartstikke leuk. We krijgen nu een meisje en dan zeggen ze o je zal wel blij zijn dat het een meisje wordt he echt verschrikkelijk irritant. Ik had een jongen net zo leuk gevonden.
Ik heb eigenlijk altijd wel gedacht dat we een jongen zouden krijgen, mijn vriend dacht heel sterk een meid en ook ik twijfelde enorm en neigde toch ineens weer naar een meid met de 20 weken echo...!!! Het blijkt toch echt een jongen te zijn nu 2x duidelijk een piemeltje gezien op de echo dus twijfel er niet meer aan!!! Mijn vriend en ik vonden het meteen helemaal geweldig en moesten niet wennen aan het idee, vond het wel "raar" dat ik ineens wist dat het een jongen was maar niet omdat ik liever anders had gezien. Mijn moeder en ik hebben ook zo'n goede band en ik zou het dan ook wel leuk vinden als we er in de toekomst nog een meid bij krijgen mja wij zijn eigenlijk blij met alles wat we mogen krijgen!!! Mijn moeder was er van overtuigd dat het een meid zou zijn en moest dan ook VRESELIJK wennen aan het idee haha niet dat ze het niet leuk vond hoor maar ze was er zo van overtuigd dat ze de knop even om moest zetten en dat duurde even ... Trek je maar niks aan van al die verhalen van anderen, dat je neefjes draken van kinderen zijn wil niet zeggen dat die van jou dat ook word, ligt ook aan de opvoeding heh... ennuh wie zegt dat je niet met je zoon kunt gaan winkelen??? Misschien vind hij dat later wel heel erg leuk Liefs Nelleke
Wij weten het niet maar denken een meid. het erge is dat je dan meer 'zij' gaat zeggen met als gevolg dat ze denken dat we ons verspreken... maar we weten het ECHT niet. Kindje is enorm eigenwijs en lag op elke echo hetzelfde. En diezelfde houding is een houding waaruit je niet kunt opmaken wat het is... Wat wij eigenlijk wel heel leuk vinden...
hier zei ook iedereen dat het een meisje zou zijn. ik dacht dat zelf ook en toen we een pretecho hadden en het bevestigd werd was ik helemaal blij. nu blijkt het dus een jongen te zijn en dat vind ik niet erg, maar het was natuurlijk wel een omslag die ik moest maken. mijn omgeving moest er niet zo aan wennen al vond mijn schoonmoeder het wel heel erg jammer. ik zou wel graag ooit nog een meisje willen.
Wij hebben vorige week gehoord dat we een ....krijgen. Ik schrok ervan, want dacht echt een ..... te krijgen. Ook mijn man was overtuigd van een ...... We hebben heel erg aan het idee moeten wennen, nog wel eigenlijk, maarja als we beiden maar gezond zijn en blijven. Straks weet ik niet beter!!
bij onze eerste wisten we het niet maar toch waren we ervan overtuigd dat het een meid was en dit klopte ook bij de geboorte . maar goed ook want hadden geen jongesnaam. nu weten we dat het een jongen word was voor ons toch wel ff wennen ook al wisten we het eigenlijk op ons gevoel al wel. mijn vent zei bij eerste echo al tis dat je het ff weet maar we krijgen een zoon hihi. we hebben altijd allebei gedacht dat we twee meiden zouden krijgen dus was wel ff omschakelen maar zijn er nu heel blij mee. is toch weer wat anders nu. en ben dus al druk met stoere jongenskleertjes zoeken. al trekken al die liefe rozedingen echtn og wel maar jah denk dat iedereen daar last van heeft omdat die altijd zo uitermate schattig zijn hihihi.
Bij beide kids wist ik niet wat het zou worden. Toen mijn zoon werd geboren dacht ik YES! Leuk! Toen mijn dochter werd geboren moest ik erg wennen maar ze was zo'n poppetje, zo schattig! Mijn zoon is erg aanhankelijk, is altijd heel lief voor me. Mijn dochter houdt duidelijk veel van mij (zeggen dit allebei ook vaak) maar toch heb ik het idee dat ons meiske meer haar eigen plan trekt. Wat het nu wordt weet ik niet, het maakt me ook niets uit. Jongetjes, meisjes, het zijn gewoon mijn schatjes en ze zijn erg lief!!!
Mijn vriend en ik zaten er allebei helemaal naast hahahaha wij dachten echt een jongen (totaal geen voorkeur) maar uiteindelijk toch besloten een echo te doen voor t geslacht, het is dus een meid nu wil ik echt niet anders meer en ben ik super blij maar moest ff wennen omdat wij zoiets hadden ff bevestigen dat het een jongen is hihiihihihihi. Ik kan alleen soms niet uitstaan dat mijn schoonouders bij de pretecho echt zo zeiden van kan het nog een jongen zijn GRRRRRRRRRRRRRRRRRRRRRRRRRRRRRRRRRRRR als 't je niet bevalt ga dan lekker niet mee, ja sorry kan me zo boos maken wat maakt het nou uit wat het is, het is allebei TE GEK! Als het maar gezond is, dat was mijn wens. sorry moest er even uit hihihihihih