Ik moet even het een en ander van me afschrijven... Ik wordt zo moe van mijn schoonmoeder! Van de week kwamen ze savonds op bezoek. Het begon al meteen toen ze binnenkwamen. Mijn vriend deed de deur open en ik zat nog op de bank en kreeg meteen de opmerking: ''Oh, jij denkt, ik ben zwanger, dus ik hoef niet meer op te staan??'' naar mijn hoofd gesmeten. Uhhh... Sorry, maar moeten we nu echt met z'n 2en de deur open doen?? Dat doe ik voor mijn eigen ouders ook niet hoor.. Maargoed, de volgende keer zal ik een buiging maken als ze binnenkomt. Zucht...!!! En toen later ging het over de 20 weken echo die we aanstaande maandag hebben. (mijn broertje heeft de ziekte van Duchenne, en ik ben al getest en geen draagster, dat wist ze nog niet zei ze) Toen kwam de vraag of je Duchenne ook op de 20 weken echo kan zien, dus wij zeiden dat dat niet kan. En toen zei ze tegen me: "Ja, maar je kan het ook niet maken tegenover je broertje om het dan weg te laten halen". Uuuhh... Pardon?!!?! Wie heeft het over weg laten halen?? HOE KOM JE HIERBIJ! :x Dit kwam echt als een klap in mijn gezicht, en deed mij heel erg pijn. Ik heb ook meteen verteld dat ik geen draagster ben het risico dus minimaal is en dat ik het helemaal niet weg wil laten halen. Hier reageerde ze niet echt op. Alleen zei ze dat het fijn is dat ik geen draagster ben. Ik vind het echt raar dat zij dat soort dingen denkt en ook zomaar zegt terwijl ze weet dat dit een gevoelig onderwerp is. En als laatste nog, dit heeft dan niks met mijn zwangerschap te maken, maar is wel weeer een kleinerende opmerking. Mijn schoonvader gaat een vrijwilligersbaantje doen waarbij hij 12,50 per uur verdiend Toen kwam de opmerking: ''Ja, jij mocht willen dat je dat verdiend". Mijn emmertje loopt zo langzamerhand vol. Elke keer als zij geweest is ben ik over de zeik! En mijn vriend zegt dat ik het allemaal anders opvat en dat ze het helemaal niet zo kwaad bedoeld, sterker nog, ze bedoeld het vaak goed. Ik ben er zo onderhand klaar mee.
Ik snap je helemaal hoor! Maakt niet uit of ze het nou wel of niet zo bedoelen.. jij bent gevoelig en jij vat het vervelend op.. zou er dus gewoom wat van zeggen tegen ze.. wellicht bedoelen ze het ook niet zo.. maar als jij niks zegt, zal er niks veranderen..
Ik zou er ook cker wat van zeggen!(natuurlijk wel op een manier zonder teveel emotie door je goed voor te bereiden) Dat doe ik ook bij mijn eigen schoonmoeder Het helpt!
Vind het nogal rare uitspraken als ze het niet zo bedoelen! Zou er ook helemaal gek van worden en boos met zulke uitspraken. Zou er gewoon wat van zeggen, en mischien bedoelen ze het niet zo zwanger of niet..ze kunnen het ook op een normale manier zeggen of anders uitdrukken
nou ik kan me voorstellen dat je je zo voelt, zou ik ook hebben! ik zou het tegen haar zeggen, kom nou.. jeetje goed bedoelen? het zijn van die kleine kneepjes die ze je geeft.. kunnen jullie het over het algemeen wel met elkaar vinden?
Het probleem is dus dat ik het niet zo goed durf omdat ik weet dat zij 100% in de verdediging schiet en zo over me heen loopt. Ik laat het meestal maar over me heen komen en denk dan bij mezelf, ja tuurlijk... maar ik merk dat het me steeds meer gaat raken, zeker nu ik zwanger ben. Ik denk dat het er toch van moet komen om een keer van me af te bijten. Zeker als ik er aan denk hoe ze zich met ons zal gaan bemoeien (dat doet ze ontzettend graag) als ons kleintje er eenmaal is. Ik vind het ook erg jammer dat ik het gevoel heb dat mijn vriend niet helemaal achter me staat wat dit betreft, hij vind dat ik het me te veel aan trek
Uhh nou niet bepaald, haha. We zijn nu 8 jaar samen en al 8 jaar heb ik het gevoel er niet bij te horen, ik heb bijvoorbeeld 'maar' een mbo opleiding gedaan, ik werk 'maar' in de kinderopvang. Ik merk ook aan mezelf dat ik moeite moet doen om niet chagrijnig te zijn met haar in mijn buurt. De vorige keer vertelde ze me dat ze me vaak niet zo aardig vind, toen we het hadden over mijn beoordeling op het werk die in het begin (ik ben een kat-uit-de-boom-kijker) beter kon, nu inmiddels gaat het super goed (dit zijn ook dingen die ik haar niet wil vertellen, maar op de een of andere manier krijgt ze het toch altijd uit me en heb ik er gelijk spijt van!). Eigenlijk had ik toen meteen moeten zeggen: ik jou vaak ook niet! Maar dit durf ik dan niet...
Pffff.... ik geloof dat ik na die opmerking over Duchenne en "weghalen" helemaal uit mn stekker was gegaan. Ik geloof dat ik voor dr voeten had gegooid "als je niet weet waar je het over hebt, houd dan je grote klep" Snapt ze überhaupt wel waarom de 20-weken echo wordt gedaan????
ik snap je ook wel..maar ja ik zou hier toch even goed over na denken helemaal als die kleine er is..het lijkt mij een moeilijke situatie en het ligt echt veel meer aan haar dan aan jou, is ze mss jaloers? hoe is de band met haar en jouw vriend/man dan?
Mijn vriend is een echte mama's jongen. Maar dat zie ik vaker om mij heen, mijn vader was dat ook en mijn zwager is dat ook. Hij gaat eigenlijk nooit tegen zijn moeder in en vind alles goed en normaal. Toen wij nog maar net iets hadden heb ik hem een keer gevraagd om voor mij op te komen over iets onbenulligs (leren en school, daar heb ik mijn eigen moeder voor om zich daarmee te bemoeien...) toen was hij 23 en zat ie te huilen op zijn kamer. Iets waarvan ik erg geschrokken was!!! Ik ging/ga zo vaak tegen mijn moeder in. Nou hij niet hoor! En Hopmarjanneke, volgens mij weet ze dat inderdaad niet, want zij denkt dat alles gewoon al goed is door wat er op de vorige echo's bekeken is. Ik heb haar ook uitgelegd dat dit een belangrijke echo is omdat ze dan alles goed gaan bekijken, maar volgens mij snapt ze het niet helemaal.
Nou sorry dames,maar ik denk hier toch anders over! Jouw schoonmoeders' uitspraken getuigen vooral van een soort lompheid of onbehendigheid in de omgang. Ze is niet in staat de dingen met tact aan te brengen. Mijn ex-schoonmama was precies hetzelfde! Ik wist de eerste jaren niet wat ik hoorde! Maar na verloop van tijd ben ik het gaan snappen. Ze bedoelde het inderdaad niet slecht. Die eerste opmerking bij het binnenkomen is een stoer bedoeld mopje. Jij had een even stoer antwoord kunnen geven en dan hadden jullie samen erom gelachen. Die opmerking over je broer die Duchenne heeft, is ook vooral wat onhandig geformuleerd... iemand anders zou het anders zeggen:" Moest uit een echo of zo blijken dat de baby toch Duchenne heeft, wat een geldige reden voor jou zou kunnen zijn om alles stop te zetten, zou dit bij je broer dan niet als een schok aankomen?" Dit is op zich geen abnormale bedenking... Maar natúúrlijk beetje dom om een zwangere te confronteren met een rampscenario! En over die laatste opmerking: ook dat is toch duidelijk een onhandig, stoer 'mopje'... 12,5 euro daar kan jij een puntje aan zuigen HAHA (grappig: NOT) je schoonmama is duidelijk erg onhandig in de omgang,doet stoer, is weinig tactvol en erg rechtuit, weet niet wat zeggen als ze op visite is, probeert animo in een gesprek te krijgen, doet vast haar best. Alleen nogal veel colateral damage. Tja, en zwangere vrouwen zijn al gevoelige wezens... (zou schoonmama moeten weten) Let it go, meis! Jouw schoonma heeft vast géén idee hoe je je nou voelt door haar! (ze is te onhandig om daarbij stil te staan) Laat het haar volgende keer weten!:x
Hahaha!! Ja je hebt opzich wel gelijk, lompheid en stoer doen past bij haar. Het ergste is nog, dat ze zichzelf echt helemaal goed en stoer vind. Ze werkt als journalist en helpt probleemgezinnen. Dat doet haar ego goed natuurlijk. Maar daarom snap ik ook niet dat ze zulke opmerkingen maakt, ik bedoel, met zulk werk moet je je toch een beetje kunnen verplaatsen in mensen?
Ik dacht hetzelfde als Mies77 eerlijk gezegd. MAAR ik herken je irritatie goed hoor, heb ook zo'n schoonma. Ik voelde me ook altijd heel ongemakkelijk bij haar. Maar ik heb me langzaam gerealiseerd dat het haar onhandigheid is plus mijn onzekerheid die daar botsen. Misschien kun je zo neutraal mogelijk zeggen, als er weer zo'n opmerking komt: "Ik weet niet precies hoe je dat bedoelt, maar ik vond het niet zo leuk wat je net zei." Dan komt dat wel aan denk ik, en zul je merken of het een beetje verandert. Of misschien legt ze wel uit dat het niet lullig bedoeld was. Of je merkt aan haar (rood worden, schutteren) dat ze geen raad weet met zichzelf en het dus idd onhandigheid is/was. Als ze het wegwuift of er weer een stomme opmerking overheen plaats kun je gewoon nog eens rustig herhalen: "Kan wel dat jij dat raar vind, maar ik voel me er gewoon niet erg lekker bij als je zoiets zegt en zou het fijn vinden als je dat niet meer wilt doen". Succes!
Bedankt dames, het lucht in ieder geval erg op om het even lekker er uit te gooien en te horen wat anderen er van vinden. Mies77, je hebt gelijk, nu ik er zo over nadenk, je hebt haar precies omschreven. Ik had haar veel hoger ingeschat, maar dit is het precieze plaatje. Bedankt Toch blijft het kwetsend ook al is het onhandigheid van haar. Ik moet toch een keer voor mezelf op gaan komen Bedankt voor de tips, ik ga het positiever aankijken! (waarschijnlijk tot de volgende keer dat ze op bezoek komt... dan komt mijn onzekerheid weer om de hoek steken.) Hihi
Hahah oohh ik heb er ook zo een, ik heb mijn vriend uiteindelijk de keus gegeven om met zijn moeder te gaan praten omdat ik echt op ontloffen stond, ook hij is een mamaskindje en t was moeilijk voor hem maar hij heeft het uiteindelijk na 6weken zeuren wel gedaan! Ik kreeg opmerkingen naar mijn hoofd van als je al niet in je eentje naar het ziekenhuis durft hoe denk je dan voor je kind te kunnen zorgen? Of als jullie zoon bij mij is bepaal ik wat hij eet lust ie het niet krijgt ie niks, van zulke achterlijke dingen allemaal
En toen stonden zelfs mijn nekharen overeind! Eigenlijk hoort je vriend hier eens met zijn moeder over te praten, als dat niet helpt zul je er zelf wat van moeten zeggen! Mijn schoonmoeder is ook goed in het maken van rare, vervelende opmerkingen en ik pik dat nu niet meer. Heb al een aantal keer (ging over mijn zoontje) gezegd dat ik toch zou zweren dat ik zijn moeder ben en niet zij, of "nou scheelt dat even dat ik zijn moeder ben want ik vind het prima zo!" Ook nu heeft ze veel commentaar. Gelukkig zegt mijn man er ook wat van en anders doe ik het zelf, het word al een stuk minder. En dat gemekker over "het zullen je hormonen wel zijn!" grrrr ok misschien dat je bepaalde dingen iets anders op vat dat ze bedoeld zijn of dat je iets overdreven reageert maar hallo, we zijn zwanger, niet ziek, zwak misselijk of achterlijk!
snap eerlijk gezegd niet waarom men het altijd gooit op hormonen Vind ongeacht of je z/wanger bent dat mensen ook schoonmoeders in dit geval rekening kunnen houden met hun uispraken en manier van doen!!! ze verwachttesn dat ook kinderen/schoondochters ect dat doen met hun Beetje respect op zijn plaats en houding is helemaal niet verkeerd naar anderen toe
erg vervelend als ik dit allemaal van jullie lees zeg! ik heb echt gewenst dat ik er niet zo 1 tegen zal komen.. sorry klinkt een beetje...naar den ik.."zo 1" mijn schoonmoeder is een hele lieve vrouw die zich niet bemoeit met mijn vriend en mij als het die kleine betreft, ja ze zegt wel eens, goed eten he.. maar voor de rest leven en laten leven..dat is fijn..ik besef me dat als ik dit allemaal lees dat ik echt blij moet zijn..