Hallo dames, Even bij het begin beginnen: Momenteel ben ik 20 weken zwanger. De eerste 3 maanden heb ik geen last gehad van symptomen, soms wel wat moe maar dat was te overzien. Ik heb me toen 1 keer ziek moeten melden op mijn werk (was de dag dat ik 's ochtends positief had getest, zat vol adrenaline dus ik was op mijn werk aan het afdwalen). Ik heb een staand beroep in de beveiliging en controleer passagiers en hun bagage,wat betekend: passagiers fouilleren en tassen visiteren. Vanaf 9 weken mocht ik al niet meer fouilleren van de verloskundige ivm een lage bloeddruk. Ik had me vorige week ziek gemeld vanwege vermoeidheid, kon mijn bed niet uitkomen en voelde gewoon dat alles me te veel energie koste. Nu werd ik gisteren gebeld door onze verzuimconsulent, of ik vandaag weer kwam werken. Toen ze zei dat het een 8-uurs dienst was schrok ik daar wel van, maar ik zou kijken hoe het ging. Om 6 uur moest ik beginnen, maar ik heb de werkvloer niet gezien... Ik moest eerst in gesprek met een manager en daar stortte ik in, tranen liepen over mijn wangen, ik voel me niet fit... Dus ik weer naar huis. Straks moet ik weer contact hebben met afdeling verzuim en ik ben zo bang dat ik gepusht zal worden om te komen werken aangezien ik geen nee kan zeggen. Nu vraag ik me af bij wie ik moet zijn met mijn klachten om te zien hoe erg het is. Is dat bij mijn verloskundige? Of mijn huisarts? Of moet ik naar de arbo-arts? Groetjes Pindatjuh
Wat vervelend voor je die vermoeidheid. Ik zou ff contact opnemen met je vk en dit benoemen. Hun zullen achter je staan en dat zal al een stuk fijner voelen. En daarna dit bespreken met Arbo arts. Je baas kan dan via UWV geld krijgen omdat het zwangerschaps gerelateerd is oftewel het kost je baas niks als jij thuis zit. Ze kunnen daarmee dus vervanging betalen. Misschien is het nog een idee om minder te gaan werken ook dan krijgen ze die aanvulling vanuit UWV. Ook dit kun je bespreken met Arbo arts. Maar het belangrijkste is luister naar je eigen lichaam, alleen jij kan dat! Alles voor jou en de kleine. Ik weet het is makkelijk gezegd maar je kunt het! Sterkte.
Dankjewel voor je berichtje. Mijn zwangerschapsverklaring ligt al bij mijn werkgever en vorige week ging het al via het UWV. Gisteren ook netjes een telefoontje van het UWV gehad en wat dingen besproken. Over de vermindering van uren ga ik het zeker hebben, anders moest ik deze week 40 uur werken. Ik zie nu al op tegen het telefoongesprek wat ik straks aan moet gaan met de afdeling verzuim, als ik eraan denk staat het huilen mij al nader... Het luisteren naar mijn eigen lichaam is iets wat ik heel moeilijk vind, ik ga maar door tot ik niet meer kan, zoals nu. Groetjes Pindatjuh
Hoi Pindatjuh! Ik heb zo ongeveer precies hetzelfde meegemaakt. Ik heb ook een staand beroep (bakkerij, met veel lopen en sjouwen) en echt, kom voor jezelf op! Niemand kan je pushen, want je bent zwanger! Het UWV is naar mijn ervaring erg meedenkend en dat zijn arbo-artsen ook als je zwanger bent. Je kunt nou eenmaal niet meer 40 uur staan als je een kindje meedraagt. Schrijf gewoon al je klachten op voor zo'n gesprek, dan krijg je geen black-out en kun je niet toegeven of over laten halen. Geef je eigen grenzen aan. Ik vond dat ook heel moeilijk, maar het is echt het beste. Ook al liet ik het altijd op janken aankomen, haha. Ik werk nu 20 uur per week, dus 4x5 uur. Jij bent het belangrijkst, helemaal voor je ongeboren kindje. Succes
Bespreken met je verloskundige. Misschien een laag hb? Hier helpt tegen de vermoeidheid juist om iets te gaan doen. Maar dat heb je vast al geprobeerd!
Bedankt voor je opbeurende berichtje, Luckymartine! Doet me goed te lezen dat ik niet de enige ben! Je tip van het opschrijven van de klachten ga ik zeker meenemen, daar had ik nog niet aan gedacht. Aan de ene kant klinkt het zo makkelijk, ik ben te moe door de zwangerschap dus ik kan niet werken, het klinkt in mijn oren een beetje verwend ofzo. En ik baal ook ontzettend van mezelf dat ik het niet kan, het frustreert me gewoon en dan begin ik gewoon met een potje janken... Maar aan de andere kant, hoe ik vanmorgen in de auto naar het werk zat, ik was aan het slingeren op de snelweg en had moeite met mijn ogen bij de weg te houden. Ook nu ik thuis ben kan ik alleen maar zitten, liggen of slapen... Groetjes Pindatjuh
Oh ja, dat op de snelweg had ik ook!! Toen ik (ik denk 4 weken geleden) de verloskundige over m'n moeheid gebeld had vroeg ze: maar heb je in deze 17 weken al een keertje 1 of 2 weken rust genomen? Gewoon niet gewerkt en thuis gerelaxed? Toen begon ik ook onwijs te huilen aan de telefoon en ik heb me voor 2 weken ziekgemeld. Dat was echt een verademing. Gewoon twee weken zonder werkstress. Na die twee weken heb ik het werk weer opgepakt voor alleen halve dagen. Als je helemaal niet kunt werken moet je het niet doen! Zovaak ben je niet zwanger, dus luister naar je eigen lichaam. Ik slik ook Floradix tabletjes, voor extra vitaminen en ijzer. Het lijkt of het helpt!
Even een update: Ik kon vanmiddag terecht bij de verloskundige. Mijn onderdruk is te laag en dat vond ze teveel risico om te gaan werken, ik moest echt thuis blijven tot de volgende afspraak, daarna weer rustig aan beginnen. Het was een emotioneel gesprek. Morgen mijn werkgever bellen en die gaat denk ik een afspraak inplannen bij de arbo-arts. Bedankt voor jullie berichtjes! Groetjes Pindatjuh