Mijn oudste zoontje is van december 2009, de bevalling van hem is uiteindelijk flink tegen gevallen doordat ik geen goede persweeën kreeg. Ik kreeg extra oxytocine toegediend en ineens ging het heel vlot...veel te snel! Ik ben echt op een haar na totaal uitgescheurd Het hechtwerk duurde 1,5 uur, maar ik zat op een blauwe wolk en had er weinig hinder van nu de ruggenprik nog niet uitgewerkt was. Dagen erna ging het herstel langzaam, de onderkant deed veel pijn maar zag er wel goed uit. Totdat ik na verloop van tijd ineens problemen kreeg met het ophouden van mijn ontlasting, ik moest soms echt vanuit het niets rennen naar het toilet en tja soms dan haalde ik het toilet niet. In maart 2010 durfde ik de stap te zetten om naar de HA te gaan met mijn probleem, ik vond het gênant maar ik had geen andere keus hulp te vragen bij de HA. Al gauw stuurde de HA mij door naar de proctoloog, een erg fijne arts die mijn probleem goed begreep. Ik heb allerlei medicijnen gehad (metamucil, loperamidesiroop etc) en een aantal onderzoeken om het probleem helder te krijgen (DRE, manometrie). Met de arts besproken wat de status is en mij werd verteld dat mijn kringspier duidelijk niet werkt zoals deze zou moeten werken. Uit de manometrie kwam al gauw naar voren dat ik al veel eerder de drang had moeten hebben om naar het toilet te moeten, dat zou inhouden dat mijn kringspier voor een groot deel niet meer functioneert. Ik kreeg een nieuwe afspraak en toen werd me verteld dat er zeker wel wat aan te doen is maar waar de keus op zou vallen zou besproken worden....maar wat bleek?! Ik was zwanger van nr2! Ineens werd het behandelplan opgeschoven want tja ik was zwanger, erg gaaf maar totaal onverwacht aangezien onze oudste zoon bijna 6 maand was. Na verloop van tijd begon ik me zorgen te maken over de komende bevalling...niet geheel raar natuurlijk als de 1e zulke schade heeft aangericht. Uiteindelijk hebben we de goedkeuring gehad om te bevallen middels een KS, dit is erg goed gegaan trouwens. Maar nu alweer dik 3 jaar verder zit ik nog steeds met hetzelfde probleem Ik loop ondertussen alweer bij de proctoloog en hebben ze het erover dat ik geopereerd kan worden maar dat dit geen garantie kan geven voor het totale herstel. Wie herkent dit probleem? Waar hebben ze je mee kunnen helpen? Binnenkort willen wij voor een 3e kindje gaan en begin ik me weer af te vragen wat wijsheid is. Operatie of wachten na de komst van ons 3e wonder?
Waarom is het behandelplan van voor de zwangerschap niet doorgezet na de bevalling? Ik heb zelf na de bevalling van de eerste een totaal ruptuur opgelopen. Helaas wilde mijn ontlasting later niet langs de hechtingen, waardoor er een gaatje ontstaan is. Mijn ontlasting kwam gewoon via de vagina naar buiten, ipv de anus. Ze hebben hier toen een "matje" erover heen gehecht, zodat het weer dicht zat. Moest helaas wel een stoma hebben, maar dat was tijdelijk (8 maanden). Gelukkig is alles goed gegaan. Ik zou het zo snel mogelijk laten verhelpen. Je 3e zal ook met een ks komen, neem ik aan. Waarom nog wachten op zwanger worden, 9 maanden zwangerschap en de tijd die daarna nog nodig is om alles weer op te starten.
Ik heb ook een 4de graads totaal ruptuur gehad. En als ik merk dat ik moet plassen moet ik ook gaan anders loopt het mij ook zo weg. Pff hoop dat het weg gaat. De ontlasting gaat nu beter wel nog een beetje pijn, de kringspier was ook net niet helemaal gescheurd scheelde niet veel... Helaas kan ik je niet verder helpen Succes!!
@Danoek; Dat is een beetje mijn eigen schuld want ik had de goede hoop dat het wel beter zou gaan en het probleem weg zou blijven. De eerste periode ging het ook vrij goed maar al gauw kwamen de klachten weer terug. Ik vond het moeilijk en vervelend om weer bij de HA en de proctoloog aan te kloppen Maar nu is het niet anders, ik heb er echt last van en het beheerst mijn dagelijkse planning. @Vvlinder; Bedankt voor het delen van je ervaring! Het niet kunnen ophouden van de urine heeft dan te maken met je bekkenbodemspieren nietwaar? Gelukkig is jou kringspier niet geheel gescheurd!
Hehe Sorry zie het de reactie pas.... Ja denk dat het daarmee te maken heeft althans dat hoop ik hihi... Ook als ik bv moet poepen kan ik het niet lang meer ophouden
@liefebeesje, herkenbaar.....na de totaalruptuur bedacht de vk dat het wel handig zou zijn als zij zelf ging hechten ipv de gyn. Ivm overuren was het wel handig om mijn kringspier niet te hechten.... Mijn 'schade' een kringspier die niervormig is, littekenweefsel van 32x13x9 mm op mijn kringspier, anuskloof die zo groot was dat deze gehecht moest worden en een dunne wand tussen vagina en endeldarm. Wat zou je behandelplan zijn geweest als je het door had laten gaan? Ik heb 4 ziekenhuizen gehad, 3 operaties en ben uiteindelijk geholpen met een dynamische graciloplastie. De weg die ik heb afgelegd heeft twee jaar geduurd omdat ze mij niet serieus namen, wachtlijsten en gebrek aan kennis...
Ik heb ook een totaalruptuur gehad, de gyn heeft het operatief gehecht. Kreeg movicolon mee en na 2 dagen poepte ik normaal. Deed wel echt zeer! Intiem zijn doet soms ook nog zeer...