Verhuizen Tips gevraagd!

Ik heb hier geen ervaring mee maar ik dacht dat het niet was toegestaan om zomaar naar de andere kant van het land te verhuizen zonder toestemming van je ex. Hopelijk zijn er hier meiden die je advies kunnen geven.

 

Ik snap het niet. Eerst geef je aan dat je gaat verhuizen naar de andere kant van het land, dan gaat het om 1 uur en vervolgens dat jullie met z'n drieën besloten hebben om dichterbij je eigen woonplaats te gaan wonen.

 

Huh ik snap er niets van? Dus t gaat om t koophuis van je vriend. Dat moet dan toch gewoon te koop worden gezet?

 

Huh, dus als je een ex hebt die niet wil dat je elders gaat wonen, dan mag dat ook niet? Vreemd verhaal. Ik ken mensen die wel gewoon verhuisd zijn, alleen was het zo dat degene die dan verhuisde er voor zorgt dat de kinderen dan bij ex komen en weer opgehaald worden. Zou toch wat zijn als je een boze ex hebt, dat je dan niet kunt verhuizen?!

 

Dus jullie willen zijn huis verkopen...en dan samen een gezamenijk huis met zn 3-en huren/kopen een uur bij jouw huidige woonplaats vandaan?

 

Als beide ouders het gezag hebben dan moeten beide ouders instemmen bij belangrijke besluiten aangaande het leven van de kinderen. En verhuizen op 1 uur rijden afstand is een belangrijk besluit waar instemming voor nodig is.

 

Zelfs over verhuizen binnen dezelfde stad of binnen een uur reisafstand mogen ze moeilijk doen en tegenhouden. Ook wanneer er bijvoorbeeld geen sprake is van een omgangsregeling (met reden) of er redelijke oplossingen geboden worden waardoor de omgangsregeling niet in het geding komt.
Er wordt veelal vergeten dat wanneer je alsnog wil verhuizen hiervoor een rechtsgang nodig is met bijbehorende kosten. Aangezien het familierecht betreft worden de kosten doorgaans gedeeld en is er geen kostenvervolging.
Wanneer je ex je dus het licht in de ogen niet gunt, laat staan dat je verder gaat met je leven, kan hij/zij dit dus ten alle tijden dwarsbomen naar een verzorgend ouder, andersom hoeft namelijk geen toestemming gevraagd te worden om te verhuizen door een niet-verzorgende ouder.

 

Dat laatste is erg krom geregeld in de wet. Want het heeft net zo goed impact op het kind.

 

@Appeltaartje1992 heeft je vriend al wel een baan in de buurt van jouw woonplaats? Is het een mogelijkheid om tijdelijk te pendelen vanaf jouw verblijfadres met zijn 3-en als hij daar begint?
Eventueel kijken, mits het inkomen dit toelaat, naar particuliere huurwoningen als tussen oplossing voor jullie samen voor de tijd tussen verkoop van zijn woning en koop nieuwe woning?

 

Klopt, helaas uit ervaring. Mijn ex heeft geweigerd om toestemming te geven voor verhuizing van 5km in afstand van mijn oude woning naar mijn huidige. Gemeente heeft het toen na uitleg door de vingers gezien en toegestaan. Hij zelf is 50km van de woonplaats waar we voorheen samen woonde gaan wonen, ik woon het dorp/stad er naast sinds we uit elkaar zijn, in onderling overleg overigens. En hij is van mening dat als er een omgang zou komen (is er met reden niet) ik zou moeten brengen en halen, maar goed hij vond ook dat hij mocht bepalen waar mijn man zijn geld aan uitgaf als het zoon betrof, hij heeft nog nooit alimentatie of iets betaald en verwacht niet dat hij dat ooit gaat doen dus vind het de moeite niet om daarvoor naar de rechtbank te gaan. Zelfs als een rechter het zou uitspreken zal hij het nog niet betalen. (Zijn haat zit diep jegens mij)

 

Maar hebben jullie geen ouderschapsplan samen gemaakt dan? Want daarin kun je de omgangsregeling vast leggen incl afspraken over halen en brengen, maar ook de financiële bijdrage.
Hier hadden we wel een ouderschapsplan echter vond hij niet dat hij zich daaraan hoefde te houden, dit verliep enorm stroef en moeizaam daarna zijn er gebeurtenissen geweest waardoor de omgang helemaal gestopt is (geen mogelijkheid voor omgang ivm herhaalde detentie) en nadien is er getracht om begeleide omgang op te zetten, vrijwillig weigerde die en vanaf de rechter werkte hij mee in de zin van hij kwam opdagen, daar was alleen wel alles mee gezegd omdat hij van mening was en is dat ik diegene ben die de band tussen hem en zijn zoon moet creëeren. Naar aanleiding van de begeleide omgangen en diverse medische onderzoeken is er naar voren gekomen dat er meer gebeurd is tussen hem en zoontje dan dat ik wist met als gevolg dat nu alle omgang stop is gezet. Overigens is er na 6 jaar treiteren met toestemmingen etc nu ook eenhoofdig gezag toegewezen. Scheelt een hoop frustratie.
Overigens hadden hij, zijn ouders en nieuwe vriendinnen er nogal een handje van om valse meldingen te doen en beschuldigingen over allerhande psychiatrische ziektes en mishandelingen te uitten om de meldingen te onderbouwen en hulpverleners etc aan hun zijde te krijgen. Was blij dat de rechter daar nu eindelijk doorheen geprikt had, (verplichte) hulpverlening heeft dat hier nagelaten, die wilde enkel als visie hanteren dat het altijd aan de verzorgende ouder lag en dat vooral vaders niks fout deden. Hadden dus ook het weigeren en inttrekken van toestemmingen voor zorg, vakantie, paspoort etc niet in de rapportages opgenomen net als dreigementen naar zoontje toe, uit maken voor leugenaar naar zoontje, hardhandig behandelen naar zoontje (onder begeleiding notabene), consequent niet nakomen van gemaakte afspraken. Met als onderbouwing in het rapport dat zoontje niet uit eigen ervaring negatief over zijn vader kon denken maar dit aan mij lag. Met alle goede wil, ik kan een neutraal/positief algemeen vaderbeeld creëeren bij zoontje, maar als vader geen positief of neutraal beeld laat zien en merken kan ik daar niks aan veranderen.