Heej meiden, Ik ben vandaag 39 weken zwanger van onze eerste en begin het zat te raken. Ik heb over het algemeen een fijne zwangerschap gehad, wel heb ik last van bekkeninstabiliteit maar de nodige mensendiek therapie heeft er voor gezorgd dat ik daar gedurende mijn zwangerschap goed mee om kon gaan. Nu sinds een week heb ik meer pijn in mijn bekken en in mijn schaambotten. Even naar buiten lopen of naar de wc gaat goed maar als ik verder loop dan dat voel ik de steken opkomen en moet ik weer gaan zitten. Ik wil niet als een zeur over komen absoluut niet, er zijn zat vrouwen die met 20 weken al verplicht bedrust moeten houden en ik zit te piepen over net een weekje.. Ik lees verschillende verhalen over inleiden in week 39 maar wanneer wordt er besloten om in te leiden? Hoe merk je dat je weeen hebt? Ik begrijp dat voorweeen voelen alsof je hevig menstrueert? En dat dit gepaard gaat met harde buiken? Ik zit, merk ik, vol met vragen waar ik vorige maand nog niet over nadacht. De babykamer is klaar, de kleertjes fris gewassen, de box en wandelwagen zijn in huis.. Alles ziet er naar uit dat we er klaar voor zijn... Maar ben ik er wel klaar voor?
Inleiden doen ze niet zomaar. Ik crepeerde van de pijn door de zware bekkeninstabiliteit en ik kreeg pas met 40.4 weken 4 keer een ballonkatheter. Uiteindelijk spontaan bevallen met 40.1 weken. Hoe langer je je kindje in je buik hebt, hoe beter. Inleiden zou je echt niet willen. Dan wordt je kindje met alle geweld ter wereld gebracht. Echt geen prettige ervaring. Bevallen moet je gewoon meemaken. Zo gaaf!
Ik kan de weeën niet eens meer omschrijven. Her voelt alsof je baarmoeder steeds heel krachtig samentrekt, maar echt heel veel pijn doet het niet. Pijn voel je pas bij de uitdrijving en dan is het al klaar. Ik ben bewust bevallen met een ruggenprik, dus eerlijk gezegd weet ik niet of zonder ruggenprik bevallen nog wel zo gaaf is als ie ook 16 uur duurt.
Ik zonder ruggeprik of andere sedatie. Ik heb er 10 uur over gedaan vanaf start weeën totdat m'n zoon op m'n buik lag. Anderhalf uur geperst, maar zoon bleef een goede hartslag houden dus was geen probleem. Ik kon de pijn heel goed hebben (had eigenlijk vooral pijn bij de ontsluitingsweeen) en die duurden maximaal anderhalve minuut bij mij. Je moet je lichaam laten wennen aan de pijn en het toelaten. Ik mag binnenkort voor de tweede x bevallen en het enige waar ik tegenop zie, is een knip. Irreële angst, want bij de eerste heb ik ook geen knip gehad en er zijn geen redenen om nu al te denken dat ik een knip zou krijgen.. Bevallen is echt een geweldige ervaring! Ik zou het voor geen goud willen missen! Het is heel bijzonder en de pijn hoort er gewoon bij. Het valt echt mee, want anders had iedereen maar 1 kind 😜
Hai hai! Nou ik snap je heel goed Tamara27! Ik ben nu 39 weken en 4 dagen..ik loop ook al een week als een pietje ongeduld rond. Ik ben die buik compleet zat...het is groot, mijn huid geeft een trekkerig gevoel en doet pijn en voor de rest ben ik inderdaad alle pijntjes helemaal zat. En ik denk ook vaak van..ohjeej k wil geen zeur zijn, maar ik hoorde vandaag van mijn verloskundige dat dit compleet normaal is. Een zwangerschap is zeker geen ziekte, maar het is ook niet echt prettig op het einde Het vergt veel van je lichaam en dat moet je gewoon accepteren. Ik ben ook benieuwd naar de weeen en heb inderdaad als tip gekregen om ze gewoon te accepteren ook al doen ze ontiegelijk veel pijn (zoals hierboven gezegd werd). Ik heb ontzettend veel harde buiken gehad en ik heb niet het idee dat het voortekenen zijn van een naderende bevalling, want ik heb ze al sinds week 34. Het zal vast wat doen....misschien je baarmoedermond rijp/week maken...dat hopen we dan maar Wat ik van vriendinnen heb gehoord die al eens gebaard hebben is dat ze zeggen dat je het echt goed merkt als je weeen hebt...het is een ander gevoel dan je ooit daarvoor gevoeld hebt. Sommige hebben het ervaren met veel pijn, anderen zeggen dat het idd als een soort samentrekking voelt die niet heel aangenaam is maar ook niet ondragelijk. Ik denk dat we het pas zeker weten als we het meemaken Succes met de laatste (hopelijk) dagen in ieder geval!
Hoe langer je kleintje bij je zit, hoe beter! Een inleiding terwijl je kindje nog niet zover is, is echt allesbehalve wenselijk. Doe gewoon zo weinig mogelijk en maak het je gemakkelijk en ontspan! Hier een bevalling van in totaal 13 uur zonder pijnstilling, met een weeenstorm van 3 uur van rug, buik en beenweeen. Ik zat in bad en kon het daar om heel goed opvangen.
Herkenbaar hoor! Ik ben ook ruim 39 weken en ben het ook wel zat. Slapen gaat slecht, liggen is soms pijnlijk en heb last van kwaaltjes als ik lig. Door mijn onrustige slapen houd ik mijn man wakker die overdag gewoon nog moet werken. Ik ben nu best moe en dan moet ik nog bevallen en de dagen/weken erna nog doorkomen. Daarnaast lichamelijk pijn aan rug, nek en schouders. Ik ben er dus ook wel klaar mee... maar helaas vindt de kleine het nog te leuk bij mij. Heel irritant. Voel af en toe wel een pijntje maar dat stelt niks voor en als ik bezig ben dan voel ik het niet eens. Daardoor denk ik soms dat het nog lang kan duren omdat ik nog weinig voel, maar het zegt niks. Ik kan ook ineens vol in de weeen komen. Wachten duurt zo lang! Succes!
Sowieso is inleiden vind ik een stuk heftiger dan dat je kindje uit zichzelf komt.. Kreeg een weeën storm en kreeg ze daardoor moeilijk opgevangen..
Hoi, ik ben ingeleid met 41 weken. Ik was dus een week overtijd, maar voelde me voor de rest nog prima. Heb zelf aangegeven dat ik niet veel langer wilde wachten, hoefde niet door te zeuren. Eerst zijn de vliezen doorgeprikt, als 8 uren nadien nog geen reactie was, moest ik naar het ziekenhuis aan het infuus. Dat gebeurde dus. Weeën storm en de kleine was er heel vlot.