Aanstaande dinsdag ben ik 39 weken zwanger. Tot afgelopen woensdag heb ik niet zoveel last gehad, maar na een inwendig onderzoek is het mis. Het begon met bloedverlies 3 dagen lang. Ik Denk de slijmprop. Maar nu gaat mijn buikpijn maar niet over. Het komt in vlagen.. Zonder ritme. Tijdens die vlagen voel ik steken in men liezen en voelt het soms alsof er een mes naar binnen wordt gestoken. Ik ben hier donderdag mijn vk al over gebeld maar het was allemaal normaal zei ze. Het gevolg: ik durf nu niet meer te bellen omdat ik bang ben voor hetzelfde antwoord. Ik heb sinds woensdag nog amper geslapen en ben dus ook helemaal kapot. Wie heeft er ook ervaring met deze klachten? En misschien een tip wat ik kan doen? Sorry voor al het klagen haha
Waarvoor had je zo vroeg al inwendig onderzoek? Was er al wat aan het rommelen? Misschien voel je het indalen...wat voorweeen etc... Neem aan dat je sowieso al snel weer controle hebt?
Tot vorige week lag de kleine man dwars in mijn buik. Toen er op de echo te zien was dat hij goed lag wou ze een inwendig onderzoek doen om te kijken of er al ontsluiting was. Toen was er 1 cm. Als het 2cm was geweest hadden ze me ingeleid omdat ie goed lag. Vrijdag had ik een andere arts en die vond het niet nodig. Maandag moet ik mijn verloskundige bellen omdat ik nu weer daar onder controle kan. Van het kastje naar de muur verhaal
Hebben ze niet t oevallig gestript? Als de kleine met het koppie in het bekken gaat liggen is de kans wel heel klein dat hij weer dwars gaat liggen..dan zou ik ook niet perse een inleiding willen hoor. Je kan soms slaapmedicatie krijgen om een nachtje bij te komen...of ze dat ook doen als er ook echt wat bezig is dat denk ik niet. Maar je kan maandag natuurlijk even overleggen.
Niet dat ik weet.. is in ieder geval niks over gezegd haha. Vrijdag lag hij nog mooi boven het bekken, maar voor mezelf voelt het alsof hij toch al een stuk lager ligt dan vrijdag ochtend. Als ik me zo blijf voelen als nu bel ik straks nog. Merk van mezelf dat het met het half uur minder word.. Zwaar gevoel in de armen en hoofdpijn die begint op te komen. Zal dat allemaal van de vermoeidheid komen? Alleen om men eigen gezeik hoop ik al dat de kleine boef snel komt! Bij de 1ste werd ik met 42+1 ingeleid zonder alle bijkomende kwaaltjes etc dus ervaring met echt voorwerk of oefenweeen heb ik (helaas) niet
Heey, ik weet hoe je je voelt ik had er 1 in stuit en voor dat ze eruit moest kon ik niet slapen vanwegen dat ik de keuze moest maken vaginaal bevallen of een keizersnede, ik heb ook vaak last gehad van buikkrampen/voorweeen en ook daar kon ik niet van slapen, klinkt missvhien raar maar ik ging dan altijd naar beneden en at dan een beker melk met honing en ging dan even rustig zitten, daardoor werden de krampen minder en kon ik na een half uurtje mn bedje in kruipen en wer slapen, suces en ik hoop dat je wat aan mijn tip hebt. X succes meid
Ik zou zeker weer bellen hoor! Niet denken dat ze je een aansteller vinden. Jij bent degene die moe is en jij bent degene die de pijn ervaart. Ze helpen je echt!
Vanmiddag bij de vk geweest.. Ze hadden verwacht dat ik vroeg al werd ingeleid. Morgen om half 10 weer op gesprek bij het ziekenhuis. We blijven hoop houden! Volgens mijn verloskundige was de kans heel groot dat ik anders doodleuk weer tot 42 weken moet doorlopen. Mijn moeder is van zowel mij als mijn zusje ook pas met 42 weken bevallen.. Langlopers noemde ze ons. Met bekkeninstabiliteit en een tuttebel van bijna 2 in huis toch wel een beroerd vooruitzicht!