In mei hebben wij besloten voor een tweede zwangerschap te gaan (zoon in februari door een zwakke baarmoederhals en infectie met 23 weken geboren en overleden). Op 2 juni heb ik mijn menstruatie gehad. Op 3 juli een test gedaan (32 dagen na 2 juni), negatief. Op 4 juli begon mijn menstruatie en heb 3 dagen heftig gebloed, zelfs iets heftiger dan ik gewend was, maar de menstruatieduur was korter dan anders. Afgelopen woensdag, 13 juli, had ik een beetje bruin bloedverlies, buikpijn, rugpijn. Een gevoel zei mij een test te doen. Die was direct positief. Vanzelfsprekend kwamen hier veel verschillende emoties bij kijken. Donderdagochtend heb ik de secretaresse van gynaecoloog gesproken, zij hebben eerst een verwijzing van huisarts nodig. Ik had overigens totaal niet het idee dat mijn verhaal en angst serieus genomen werden. Assistente van de huisarts gesproken en zij zou het overleggen met de huisarts en mij daarover terugbellen. In de tussentijd met de verloskundige gebeld die mij in de eerste weken van de eerste zwangerschap heeft bijgestaan. Ze luisterde naar me, alleen dat al was het telefoontje waard. Ze zei dat ik rekening moet houden met een vroege miskraam, afspraak gemaakt voor volgende week vrijdag om een echo te maken (eerder had volgens haar geen zin en zou mij alleen nog maar meer onzekerheid kunnen geven). Huisarts belde aan het einde van de dag en bood ook een luisterend oor. Hij zou die dag nog zorgen voor een verwijzing naar de gynaecoloog. Nu dus wachten tot ik van de gynaecoloog een uitnodiging krijg. Gisteren was ik erg misselijk (wat was ik daar blij mee ). Vandaag weet ik niet of ik mij zwanger voel. De onzekerheid en angst doen veel met me. Heeft het eventueel zin om een bloedtest te doen om te kijken naar het hCG? Heeft het nut om er nog een zwangerschapstest tegenaan te gooien om te kijken of deze minder positief is of zelfs negatief al? Is het bij een vroege miskraam überhaupt mogelijk om dat ik vóór de bloeding een negatieve test had en 10 dagen na de test een hele duidelijke positieve? Dit geeft mij namelijk hoop. Heeft iemand nog andere ideeën? Of zit er niets anders op dan afwachten? Ik weet dat niemand mij kan vertellen dat ik zwanger ben of niet, dat verwacht ik ook niet. Ik weet ook niet wat ik van jullie wil horen. Positieve en negatieve verhalen zijn welkom. Misschien helpt het mij om toch even mijn verhaal kwijt te kunnen. Ik durf dit nog niet te bespreken met familie en vrienden, gezien het enorme verlies in februari.
Ik zou zeker doortesten, zolang de test nog donkerder kan zeg ik doen! Wel op hetzelfde moment van de dag testen met dezelfde concentratie van de urine. Dit gaf mij ook houvast tijdens de eerste dagen (knalde al vrij snel, dus toen had testen geen nut meer). Ik heb 4 weken lang gebloed en mijn echo was gisteren heel goed. Wel was er nog bloed te zien in de baarmoeder, dus ik kon nog meer gaan bloeden. Houd er rekening mee dat je bij de gyn op een echo nog weinig kunt zien, het is allemaal nog zo pril! Wel kun je om bloedtesten vragen, deze zouden toch moeten verdubbelen ongeveer elke 48 uur. Ik heb 4 bloedtesten gehad en deze gaven me absoluut houvast! Zodra een urinetest eenmaal knalpositief is heeft doortesten geen zin omdat bij een eventuele miskraam het hcg niet gelijk uit het lichaam is. Als de test bijvoorbeeld knalt bij een HCG van 200 en het gaat een week later mis dan is je test alsnog knalpositief omdat je HCG dan nog niet direct onder die 200 is. Sterkte met dat slopende wachten!
O meis ten eerste nog heel veel sterkte met jullie grote verlies😘 Je hebt op 4 juli die bloeding gehad en testen pas veel later positief hmm sjaa zou inderdaad doortesten kijken of je een knaltest krijgt. Zoja dan denk ik echt wel dat je zwanger bent. Verlies zelf ook bloed door een hematoom dus weet hoe vreselijk het wachten is. Maar probeer te ontspannen.. Liefs
Bedankt voor jullie reactie! Net weer een test gedaan. Zelfde resultaat als de eerste. Controle- en hCGstreep zijn even dik. Ik denk dat ik woensdag nog maar weer een test doe en dan is het ook alweer bijna vrijdag