Hier een heerlijke kerst gehad; 1e kerstdag gegeten met 20 man familie. Kindjes vonden t leuk, ze worden ook niet zomaar opgepakt of op schoot genomen; dat vind ik gewoon niet goed. Evi kon dus lekker op de grond spelen en zat soms gezellig op schoot en Iris speelde lekker en ging even bij iedereen kletsen. Vandaag hier thuis met vrienden gegeten en vanmo met de slee naar oma om te brunchen. Heerlijk dus en we hebben de 2 dagen ook zo ingedeeld hoe we het wilden en het is prima gegaan.
Haha herkenbaar! Wij hebben het wel ongeveer zo weten te regelen dat het niet te belastend werd, maar ik moest daar als mama wel mijn best voor doen, zeg! Sowieso typisch dat ons kleintje heel vaak "honger" had Fijn rust voor haar EN voor mij aan de borst.
oooo ben DOLGELUKKIG dat het er weer op zit. Mijn schoomouders wonen hier 2 uur vandaan en zijn gescheiden dus komen zowiezo al 1 dag te kort eigenlijk. Mijn schoonzus heeft een kleine van bijna 2, en gaan daar nou niet echt soepeltjes mee om. Toen mijn man en ik nog met zijn 2tjes waren paste wij ons altijd heel makkelijk aan zonder lastig te doen. Vonden het allemaal wel best. Dat word dus nu ook van ons verwacht want ja mijn schoonzus heeft een kleintje. HALLOOOO wij ook inmiddels....... maar ja dat snpt ze niet geloof ik. Zolang het maar in hun straatje past. Heb ook gezegd dat we niet meer aan kerst doen. Als ze willen komen en hier willen eten prima maar ik ga niet meer achter alles en iedereen aanhobbelen. Ben een beetje klaar met aanpassen geloof ik whahahahahaha
ja dat zou ik idd ook niet pikken. Bij ons hebben ze er ook wel eens handje van om dr vlak voor dr boterham nog een dikke palk ontbijtkoek te geven, maar dat gaat mooi niet door hoor.
Hier ook opluchting alom! BIj mijn ouders krijgt hij de rust die hij nodig heeft, maar bij mijn schoonouders zijn er nog een schoonzus, zwager en hou-je-vast vijf kinderen bij van 8 tot 17. En die willen hun neefje van anderhalf continu 'vermaken', knuffels in zijn gezicht duwen, op muziekknopjes drukken, voor hem zingen, voor hem dansen, lachjes uitlokken, enz enz. Superlief bedoeld, maar oooh veel te druk. Ik heb zo goed en kwaad als het ging hem steeds bij me gepakt, tegen de kinderen gezegd dat ze 'nu echt even rustig moeten zijn', maar ja, dat ging dan een minuutje goed en dan begon de kermis weer. En de ruimte was te klein voor elf man, hij werd er helemaal overprikkeld. Ook in het kleine slaapkamertje vond hij geen rust, te vreemd denk ik. Nee, ik vind het ook heeeelemaal prima dat het nu weer gewoon is, pff! (Overigens is éven langsgaan geen optie, schoonfam woont twee uur rijden van ons af) En ik ben steeds degene die iedereen afremt, manlief doet dat helemaal niet! Soms voel ik me echt zo'n zeur. Ach ja, pff het zit er weer op!