Vanaf 8 weken tot 10 maanden sliep ons zoontje door. Inmiddels hij is hij ruim 16 maanden en wordt snachts wakker en wilt niet meer slapen in eigen bed. Gevolg is dat hij dan bij ons verder slaapt. We hadden ons erbij neergelegd. We waren allang blij dat hij in zijn eigen bedje insliep maar dat is er nu ook niet meer bij. (sinds anderhalve week) Als we hem naar bed brengen staat hij meteen op, gooit zijn knuffel en speen uit bed en zet 't op een krijsen. Wat we ook doen niks helpt. Het enige dat ''helpt'' is bij hem zijn. Naast zijn ledikantje zitten en wachten totdat hij in slaap valt. Na een paar avonden dit gedaan te hebben bedachten wij ons dat dit ook niet de oplossing is. We willen niet dat hij eraan went dat hij (in) slaapt met een van ons naast zijn bedje. Is dit voor sommige van jullie herkenbaar? En zo ja, hebben jullie tips voor ons?
Geleidelijk de afstand vergroten? Dus eerst naast zijn bed, dan een stukje van zijn bed af, dan in de deuropening, dan op de gang enz enz. Kun je verdelen in stappen die passen bij je zoontje en bij jullie huis. Of zeggen dat hij moet gaan slapen en je over 1 minuutje even een knuffel komt brengen, dan over 2 minuten, dan over 5 minuten, enz enz. Opbouwen totdat hij slaapt als je weer terugkomt.
Wow zo herkenbaar...ik wilde net een soort gelijk topic openen. Maar dan met de vraag hoe lang het bij andere duurde voordat je er niet meer bij hoeft te blijven totdat ze slapen. Bij ons hier hetzelfde verhaal. Eerst snachts wakker, toen bij ons in bed en nu ook niet meer in slaap vallen zonder ons ernaast. Wij zijn sinds anderhalve week bezig om er toch bij te blijven omdat we liever niet hebben dat ze snachts bij ons slaapt. Hier werd t namelijk van kwaad tot erger...steeds vroeger en niet meer in eigen bed...ook overag niet meer :x. Dus vandaar dat wij er voort bij blijven. Smiddags is dat n kleine 10 of 5 minuutjes. Savonds bij mij soms wel n uur, bij manlief 5 minuten Is dit bij jullie ook zo toevallig?? Waarom lukt t bij ml sneller??? Snachts soms 1x soms niet en soms 2x n kwartiertje tot half uur. Maar hoe lang gaan we dit volhouden..ik ben er eigenlijk wel klaar mee, ik heb voort een harde kont van die vloer
Onze zoon heeft ook periodes gehad dat we (het allerliefste ik) naast z'n bed moesten gaan zitten. Andere dingen werkten hier ook niet. In ons bed laten slapen was geen optie want dat was een groot feestje. Ik heb er maar aan toe gegeven want dan sliep hij het snelst weer in. Nu nog steeds heeft hij af en toe periodes dat hij graag wil dat we bijneem blijven tot hij slaapt. Dit doen we altijd. Hij heeft het dan echt even nodig omdat hij ziek wordt/is of omdat hij niet lekker in z'n vel zit of drukke dag gehad hebben. Ik heb nog nooit het idee gehad dat hij het verzon om ons naast z'n bed te hebben, dus dat hij net misbruikte zeg maar. Als zo'n periode weer voorbij was/is slaapt hij gewoon weer prima alleen en zelf in zonder dat we erbij hoeven te blijven.
Hier hadden we dat met de oudste ook trouwens, dat ik er 's avonds bij moest blijven. Mijn man is haar toen op bed gaan brengen 's avonds en hij mocht wel weg. 's Middags was geen punt... Heeft hier trouwens heeeeeeel lang geduurd. Pas sinds een klein jaar dat ik 'r 's avonds op bed kan brengen. Tot die tijd deed mijn man het dus gewoon
Bedankt voor jullie reacties! Rozemarijke. De afstand vergroten had ik idd al eens gelezen, denk dat ik dat ga proberen. Nu nog even het hoe en wanneer. (is natuurlijk niet zo moeilijk maar hoeveel dagen naast bed, afstand en deuropening). Gelukkig nu vakantie met mijn vriend dus we kunnen er helemaal voor gaan! Yoghurt. Hier ook zeer herkenbaar. Harde kont van de vloer en 't besef dat je dit helemaal niet wilt! Tot nu toe is hij sneller bij mijn vriend in slaap gevallen dan bij mij. (vriend is vrachtwagenchauffeur en normaliter de hele week voor zn werk weg). De afgelopen dagen breng ik hem naar bed en als ik dan even te vroeg weg loop is ie al snel wakker en als mijn vriend er naast gaat zitten slaapt ''ie zo! Overdag is trouwens hetzelfde probleem, dit was tot voor kort niet zo. Het verschil is wel dat hij van 2 slaapjes naar 1 slaapje op een dag is gegaan..
Zijn jullie kindjes ook zo enorm knuffelig en willen het liefst bij je zijn en tegen je aan liggen? Mijn zoontje kruipt het liefst helemaal in mijn ''holletje'' als hij naast mij ligt. Geeft veel kusjes en knuffels. Drukt zijn gezichtje tegen het mijne, dit geeft hem zichtbaar ''rust'', hij sluit zijn oogjes dan en is helemaal stil...
Fijn om te lezen. Ik hoop dat dit ook een periode is... tot nu toe lijken zijn 'slaapproblemen'' te verergeren dus ga daar niet van uit....
Hier ook opeens een slechtere slaper dan normaal. Hij is nooit een zeer goede slaper geweest, maar de laatste tijd wordt hij om de drie uur wakker. Hij wilt niks, behalve een flesje melk.
Wij hebben ze gewoon een kwartier laten huilen snachts rond die leeftijd, werkte het snelst. Niets aan de hand dus nacht is nacht. Maar goed dat zullen er veel niet met me eens zijn denk ik.
Je geeft aan dat je kindje van 2 naar 1 slaapje is gegaan. Misschien is je kindje te vermoeid bij het naar bed gaan. Dan worden ze ook vaak wakker en slecht inslapen. Succes!
Herkenbaar. We hebben het ook af -en aan. Weken dat het slecht gaat. Niet in eigen bed willen slapen. Wiegend in slaap krijgen en dan voorzichtig in bed leggen, was dan het enige wat werkte. Nu gaat het (afkloppen) weer een paar nachten goed. Hij kan zelf in slaap vallen (al brabbelend en spelend en dus niet huilend) en snachts soms nog paar keer wakker, maar na wat drinken en een knuffel weer terug in eigen bed. In de moeilijke periodes hebben wij hem bij ons in bed genomen. Ik legde hem dan bovenop me, waar die vanzelf in slaap viel en dan tussen ons in gelegd. Niet ideeal, omdat ik een lichte slaper ben en dus mijn eigen nachtrust enorm aan het verpesten was, maar dat haal ik wel weer in. Ik denk echt dat het fases zijn. Het hoort erbij; verlatingsangst, dromen, grenzen verleggen....
Zou kunnen maar hij vertoond geen tekenen van oververmoeidheid. Is tot het naar bed toe gaan vrolijk. Merk als hij moe raakt dat hij in zijn oogjes gaat wrijfen, zijn knuf en speen pakt en mij opzoekt. Overdag 2 keer laten slapen is voor hem geen optie meer. Hij wilt het niet.
Ik heb hem savonds en snachts laten huilen en valt dan vanzelf weer slaap maar gegenwoordig werkt dat niet meer omdat hij zijn speen en knuffel uit zijn bed gooit. Het lijkt uit een soort protest. Sonder speen en knuf slaapt hij niet.
Sinds dat mijn zoontje zelf drinkt (14 maanden), weigert hij elke vorm van melk of pap. Hij krijgt snachts water of yokidrink aangeboden en gaat dan wel weer slapen maar wel tussen ons in
Dat is ook zo, alleen duurt die fase wel erg lang hier... hij ligt al ruim een half jaar tussen ons in snachts. Daar hadden wij ons bij neergelegd maar hoop dat het inslaapdrama snel voorbij is
Is het geen verlatingsangst? Mijn dochter (14 maanden) gaat nu door deze heftige fase. Laten huilen doe ik dus absoluut niet, want daarmee los je het niet op. Ze moet doorkrijgen dat wij er altijd zijn, ook al ziet ze ons niet. Wat hier werkt bij het inslapen is voor de deur blijven staan en steeds hetzelfde slaapliedje zingen. Bij mij op bed wil ze niet liggen en als ik haar uit bed haal en daar probeer te troosten wordt ze boos.
Ik denk ook dat het verlatingsangst is. Ik heb hem nooit lang laten huilen en als ik dat wel deed was ik in de buurt. Snachts eigenlijk zo goed als niet, alleen als ik hem probeerde terug te leggen maar aangezien hij dit niet pikt en wij ook rust willen hebben slaapt hij al een half jaar tussen ons in. Op het moment is vooral het inslapen het probleem, normaal kon ik hem altijd neerleggen en ging hij slapen zonder problemen. Nu wil hij niet dat je de kamer uitgaat, dan staat ''ie op en gooit zijn speen en knuf uit bed. Vanmorgen was hij erg moe, toen naar bed gedaan en deur open gelaten. Wonder boven wonder is hij in slaap gevallen voor een klein uurtje! Misschien werkt t wel dat de deur open was. De vorige fase waarin hij moeilijk insliep deed ik juist de deur dicht, dat leek hem duidelijkheid te geven. Misschien werkt dat nu wel averechts...
Mijn dochter doet precies hetzelfde. Deur moet zeker open zijn, als ze me hoort rommelen in de keuken (is tegenover onze slaapkamer) gaat ze vaak al snel slapen. Als ze toch wil dat ik blijf zingen gaat ze ook staan en gooit ze haa rknuffeldoekjes met een zwaai uit bed. Echt verlatingsangst.
Dan is dat zeker 't proberen waard, de deur open laten. Bedankt voor je reacties. Ben benieuwd hoe we de avond ingaan. Mijn zoontje heeft vanmorgen een uurtje geslapen tot half 12. Vanaf die tijd is hij wakker dus nu wel aan de vermoeide kant. Hij is nu aan 't rondrennen achter zijn loopkar