Hoi! Wie o wie herkent dit en weet of dit weer over gaat? Evy is sinds dat ze 6 maanden is doorlopend verkouden. Daarnaast heeft ze om de haverklap koorts. Nu ook weer. Vanmorgen alleen maar huilen en 38 graden. Om 13:00 opeens 39,5. Dit is al de vierde keer in korte tijd. Ze gaat sinds dat ze 6 maanden is naar het kdv. Zou dat idd de boosdoener zijn? Verkouden snap ik, maar steeds koorts? Tandjes zou kunnen, maar ze heeft alleen nog maar ondertandjes en daar had ze niet zoveel last van toen die doorkwamen. Ik maak me toch een beetje zorgen. Je hoort nu zoveel ellende met al die griepvarianten. Moet ik me meer zorgen maken of is dit toch een beetje normaal? Liefs Judith
Hier nog geen ziek kindje gehad gelukkig. Maar als je je zo zorgen gemaakt morgen even de huisarts bellen. Beter 1 keer te veel bellen dan te weinig toch?
Dankjewel vruchtje voor je berichtje. We zijn nu een paar keer naar de huisarts geweest en ze kunnen niets doen. Er lijkt verder geen achterliggende oorzaak. Nu lees ik wel dat kindjes die naar het kdv gaan vaker ziek kunnen zijn, omdat ze veel meer in aanraking komen met andere zieke kindjes. Misschien moeten we het gewoon accepteren.
Sinds mijn dochter naar het kdv gaat, is ze ook al heel wat keren 'ziek' geweest. Nouja verkoudheidjes, buikvirusjes etc. De ene keer heftiger dan de andere keer. Dan weer een keer tandjes en kiesjes die dwars liggen. Er lijkt altijd wel wat te zijn inderdaad. En zeker nu het weer winter wordt, blijft er een hoop hangen. M'n dochter is nu ook alweer 3 weken aan het snotteren.. daarvoor buikgriepje (zeer besmettelijk van het kdv) en daarvoor 2 weken diarree.. dus we zijn hier alweer lange tijd aan het rommelen. Af en toe koorts, maar niet heel regelmatig. En er is inmiddels een halve kies door en er zit aan de andere kant ook een bult. Dus tja.... allemaal wel redenen om het te verklaren. En kleintjes hebben wat gemakkelijker koorts. Ik maak me er eigenlijk niet zo druk om verder, ik merk echt dat het heel erg komt van het kdv.
Mijn dochter was ook vaak ziek toen ze rond de 6 maanden was, dit heeft geduurd tot ongeveer haar 1e verjaardag. Na 6 maanden zijn de afweerstoffen van mama uit hun lijfje en moet hun eigen weerstand opgebouwd worden. Tel daar een kdv met veel bacterien/virussen bij op en je hebt een kindje dat heul vaak ziek is.. Niet leuk maar ging hier dus op een gegeven moment echt een stuk beter. Wij hebben op advies van de ha onze dochter op een gegeven moment wel een maandje thuisgehouden van het kdv omdat ze steeds maar antibiotica kreeg voor luchtwegeninfecties. Zo kon ze op eigen kracht weer herstellen zeg maar, daarna was ze ook minder vaak ziek.
ik sluit me hierbij aan, hier was het precies zo. Na een maand of 7 steeds verkouden ivm verdwijnen afweerstoffen van moeder. Hij ging al een hele tijd (vanaf 5 mnd oud) naar het KDV en was hiervoor nooit ziek. groetjes
Uiteindelijk hier toch wel meer aan de hand. Kopietje van ander topic Zondagavond waren we om 19:00 bij de HAP en de huisarts wist het eigenlijk meteen. Geen gewone middenoorontsteking maar een ontsteking in het rotsbeen of wel Mastoiditis. Dit is het bot waar het oor in ligt zeg maar. Haar oor stond bijna dwars op haar hoofd. Veel pijn natuurlijk. De kinderarts werd gebeld en we moesten meteen door. Ze is meteen opgenomen in het ziekenhuis. Er werd bloed geprikt, infuus aangelegd en de KNO arts werd ingeschakeld. Enigzins in paniek allemaal, want we waren net op tijd. Het was zo vies in haar oren en rond haar oren dat het naar binnen kan slaan richting de hersenen of ogen. Met hersenvliesontsteking, doofheid en dergelijke als gevolg. Er werd een OK team opgeroepen en ze is meteen geopereerd. Ik mocht bij haar blijven toen ze onder narcose werd gebracht. Dat is erg naar! Haar trommelvlies is open gesneden om alles eruit te halen. Er zijn meteen buisjes geplaatst. Ook is er vocht achter haar oor afgenomen en die staat nog op kweek. Het was een snelle operatie gelukkig. Ze is naar haar kamertje gebracht. Ik mocht gelukkig blijven slapen naast haar. Echt super! Gisteren werd de bult eerst erger, maar de antibiotica moest nog aanslaan. Gelukkig werd ze 's avonds beter. Helaas moesten we nog een nachtje blijven. Maar ook wel weer goed, want ze wilde haar goed in de gaten houden. Vandaag hebben we nog de hele dag in het ziekenhuis gezeten. Naar de KNO arts, bloed prikken en de kinderarts. Wat duurt wachten dan lang. De artsen twijfelden wel iets, maar we mochten naar huis omdat ze levendig was en goed opknapte. Nu neus & oordruppel en antibioticakuur en opknappen. Maar als iets dreigt, moeten we direct terug. Het schijnt nogal zeldzaam te zijn en tegenwoordig niet veel voor te komen. Gelukkig heeft iedereen snel gehandeld en hebben wij niet getwijfeld met bellen. Als we gisteren pas waren geweest had het al te laat kunnen zijn.