Ik moet het even kwijt... Louise kan zich nu vanaf zitstand optrekken in de box tot staan. Zo'n 5 minuten geleden deed ze het helemaal zelf zonder hulp! Ik ben superblij, ben zo trots op mijn kleine meisje! Maar aan de andere kant barstte ik meteen in tranen uit, wat wordt ze toch snel groot... pppfff ben er helemaal emo van!
Wat gaat het ontzettend snel he, zo heb je een klein hulpeloos babytje in je arm liggen, en bijna een jaar later kunnen die kleine babytjes al van alles. En willen vaak alleen nog maar zelf alles proberen en willen ze geen hulp meer van papa of mama
Jaaaaa, ik herken het gevoel. Merel deed het een maand geleden en stapt nu vrolijk rond aan alles wat ze kan vastpakken. Het gaat zo razendsnel allemaal. Dat emotionele had ik ook (en nog wel eens ). Trots aan de ene kant en aan de andere kant een soort van afscheid nemen van je afhankelijke/kleine baby. Die gaat nu langzaam aan zelf de wereld ontdekken. Wordt zo groot al in zo'n korte tijd! Maar zo ontzettend lief om te zien hoe trots ze dan kunnen kijken hé?!
Ja ze keek echt zo trots, giga smile op haar snoetje en maar heen en weer bouncen! Het is fantastisch om te zien... snap nog steeds niet dat ik (en mijn vriend uiteraard) zoiets wonderlijks gemaakt hebben.. Het is wel heel moeilijk hoor, inderdaad een soort afscheid nemen van het baby-zijn. Zo denk ik ook steeds aan haar verjaardag die eraan zit te komen en wordt dan best een beetje verdrietig... pfff lijkt wel alsof ik weer zwanger ben zo emo ben ik... iedere keer als ik eraan denk begin ik weer te huilen.
Mijn man en ik kijken elkaar ook regelmatig aan en zijn dan zo trots dat wij dat meisje op de wereld hebben gezet . Merel trok zich toen op aan de tuinstoel waar we op zaten vanwege verbouwing. Ze stond aan mijn voeten en ik roepen naar mijn man "kijk, kijk ze staat!",en de tranen stroomden over mijn wangen. Ik had zelf toen zoiets van:" wat is dit nu voor emotie"? En inderdaad duurde dat een paar dagen tot het over was (en al snel komen er dan dingen die die emotie weer oproepen ). De verjaardag ja, ik ben er ook mee bezig. Slingers, taart, kado's enz. 1 jaar alweer bijna, het is echt voorbij gevlogen. Het lijkt gisteren dat ik haar voor het eerst op mijn buik voelde/zag. Lekker laten stromen hoor die tranen!. Het zijn volgens mij tranen van geluk en trots!
Och jeetje, ik zou ook in tranen uitbarsten! Helemaal super fantastisch van je meisje. Wat zul je trots zijn zeg! Kan het me goed voorstellen hoor dat je er emo van wordt! Ik heb het ook met heel kleine dingetjes, hou mijn hart vast voor grote dingen als gaan staan!
Haha, ik herken het hoor! Ik had het ook zo rond de 11 mnd, want er gebeurt ineens zoveel en dan zijn 'ineens' alweer zo groot...... Dubbel gevoel he?
ik herken het ook. dévana trekt zich al op toen ze 6 maanden was. en ze kon loszitten toen ze net 5 maanden was. ze is nu al geen baby meer. vind het echt wel heel knap van haar dat ze dit al allemaal kan,maar soms wou ik dat ze een rem hadden. dat ze nog even heel klein was. ik moet altijd huilen als mijn kids een jaar werden. heb ik bij alle 2 mijn zoons gehad,dus zal het bij dévana ook wel weer hebben. dan is het echt baby af.
Hihi wat fijn dat jullie mijn gevoel zo herkennen... ik was al bang dat ik een emo-muts aan het worden ben Merel; wow wat een mooie ervaring met het staan! Minius; het is inderdaad een heel dubbel gevoel want ik ben tegelijkertijd ook supertrots en blij dat ze dit (al) kan. tammy; jeetje jij hebt zeker een hele snelle zeg! Erg leuk maar je zou ze inderdaad nog zo graag even als baby willen hebben... alles gaat al zo snel...
Ik ben ook helemaal een emo muts sinds ik zwanger ben en al helemaal sinds ik bevallen ben. Vanochtend liep ik ook met rode oogjes door het huis en dat alleen omdat Eva zo ontzettend vrolijk was en overal om moest lachen. En vanavond zo trots omdat ze de hele tijd van haar ene zij naar de andere zij rolde. Dus ik snap je heel goed! Het is geweldig dat ze steeds meer kunnen en daar kijk ik ook echt naar uit, maar ze worden zo snel groot! Wat een geweldige avatar heb je trouwens, Louise is echt een heel mooi meisje!
gaat allemaal veel te hard, zo ben je net bevallen en zo zitten ze alweer op school al die dingen gaan gewoon veel te hard, weet nog dat wij ons op een zondagochtend kapot schrokken van een geluid die we niet thuis konden brengen, wij lagen lekker in bed tv te kijken, we woonden toen nog gelijkvloers, en de woonkamer was een krappe 4,5 mtr bij onze kamer vandaan, en in de woonkamer lag levy in de box te spelen...(is altijd een heel vroege vogel geweest).. maar opeens dus een heel raar geluid (schuivend)...dus wij kijken had meneer zich met 9 mnd uit de box weten te klimmen, en was met de cd's aan het schuiven... dus toen was het dag met de "velige" haven als je bezig bent e.d. hartstikke trots natuurlijk omdat hij zoveel al zelf kon, maar ergens ook weer "jammer" want de echte "baby" tijd is dan ook echt wel voorbij en moet je helemaal ogen van voor-achter en opzij hebben... ja meiden, voor je het weet zit je "opgeschreept" met een schoondochter-schoonzoon en is er een kleinkind onderweg
Snoopy; dankjewel! Heerlijk he, als ze zo lachen en plezier hebben! Dat doet een moederhart goed Wat super ook dat Evan kan omrollen! Smoekie; jeetje wat een actie van Levy zeg! Dan schrik je je inderdaad rot. Hihi ik hoop toch wel dat het nog heeeeeeel lang duurt voordat ik een kleinkind krijg hahaha. Maar je hebt gelijk hoor, voor je het weet is het zover, daarom probeer ik ook zo bewust mogelijk van ieder moment met haar te genieten.
Ja, ik ken dat gevoel. Het gaat zo snel. Sem trekt zich ook al op en gaat nu sinds vorige week ook rond de tafel en in de box ´lopen´. Erg leuk en lief maar het gaat zo snel.
Haha, wij hadden hetzelfde. Zaterdag hoorden we veel gehuil uit haar kamertje komen. Toen mijn man ging kijken, riep hij me snel, stond ze daar in haar bedje, maar ze wist niet hoe ze weer moest gaan zitten! Ik was heel trots op mijn meisje, maar het gaat inderdaad snel! Laatst keek ik wat foto's van toen ze pas geboren was, wat is ze al veranderd!
Ach Manuela, ik kan het me zoooo goed voorstellen! Aan de ene kant verheug ik me op het moment dat Lize zal gaan staan, aan de andere kant vind ik het ook zo enorm snel gaan! Wat zijn we toch een trotse moeders he! En gefeliciteerd met weer een nieuwe stap van Louise! Amber
Het feest der herkenning! Ik word er gewoon bang van, hoe snel ons kleine mannetje zich ontwikkelt. Vandaag was ook zo schattig, hij had zijn haarborsteltje te pakken gekregen en ging zijn eigen haartjes kammen... (((slikt brok in keel weg))) Ik vind het vooral de laatste maand supersnel gaan, iedere dag ontdekken ze weer iets nieuws. @Smoekie: gaat het echt zo snel? NEEEEEEE!
mamita; jeetje, Sem is ook een snelle jongen! Jo; nou inderdaad wat een schrik zeg! Ik kan het me nog niet voorstellen dat ik haar zo in bed aantref maar ja ze leren met het uur zowat dus het kan zomaar gebeuren. En foto's ja.. pfff als ik die terugkijk, het lijkt gisteren maar ze is al zo groot geworden en zo veranderd! Amber; dankjewel lieverd! Ik ben ook zeker heel erg trots hoor.. maar ja, die kleine frummel gaat steeds meer op eigen beentjes staan (letterlijk en figuurlijk ) en dat is toch best moeilijk af en toe. Anakin; jeetje wat goed van Bram! Dat staat ook in het OIG boek over zelf haartjes kammen bij deze leeftijd dus wat dat betreft loopt hij op schema Dat zal bij Louise niet snel gebeuren want die paar haartjes die ze heeft hoeven niet geborsteld te worden
Oh ja, ik heb dat boek O(ei)I(k)G(roei) ook ergens liggen, ik zal het er nog eens bij pakken. Ik ben gestopt met lezen bij de tweede sprong, haha.