Mijn 2e naam (wat eigenlijk mijn eerste naam zou zijn als deze niet zo populair was geweest in '88) vind ik echt vreselijk. Het is een hartstikke normale naam en is nu weer populair. Toch vind ik het niks en ben ik blij dat het niet mijn eerste naam is geworden. Past gewoon niet bij me. Maar, mijn halve generatie heet zo (net als miss Montreal). Mijn eerste naam vond ik vroeger niet leuk. Beetje ouderwets. Nu ben ik er wel trots op en je hoort 'm niet vaak onder de jonge generatie. Hij piekte in 1945, in de jaren 60 en 70 weer populair en vanaf jaren 80 bijna zeldzaam. Er is wel een bn'er die zo heet. Leuk mens. Rarara wat is mijn naam Nee grapje, ga het toch niet zeggen.
Ja wel tevreden, vind het niet echt bijzonder maar dat ben ik zelf ook niet dus het past wel bij me . Het alternatief was Merel ... dan is de naam die het uiteindelijk is geworden beter. Ik vind mezelf ook echt geen Merel .
Ik ben niet zo blij met mijn naam. Mijn roepnaam dan. Het is een gebruikelijke naam, maar niet super populair. Maar iedereen schrijft het met y ipv ie. Heel irritant. Maar verder vind ik hem ook gewoon niet bij mij passen. Mijn 1e echte voornaam vind ik wel passen en is eigenlijk de uitgebreidere versie van mijn roepnaam. Dus eigenlijk kan ik heel makkelijk switchen, maar toch voelt dat heel raar.
Ik heet Femke en vind het op zich een prima naam, ware het niet dat sinds zo'n 10 jaar geleden teveel ouders het een mooie naam vinden. Dus word ik in de supermarkt en op straat iets te vaak geroepen Mijn oudste heeft het tegenovergestelde, zijn naam komt nauwelijks meer voor, maar was in de jaren 70 heel populair. Als ik hem roep zie ik altijd wel een man van tussen de 30-50 vreemd op kijken
Ik moest meneer Brel wel even Googlen maar nu weet ik hoe jullie heten Haha. Ik heb de naam van een bekende (NL'se) zangeres. Mij werd in de kroeg altijd gevraagd of ik ook kon zingen
Ik heet Anne zoals heel heel veel andere mensen. Super irritant. Mijn kinderen hebben zeker geen unieke namen maar ik ben bewust uit de top 20 gebleven.
Mijn naam is zoals je waarschijnlijk al wel hebt kunnen raden: Iris. Ik vind het een mooie naam! Mijn vader wou mij heel graag Annemarie noemen maar ben blij dat mijn moeder daar een stokje voor heeft gestoken haha want dat had echt niet bij mij gepast. Ondanks dat het een hele gewone naam is krijg ik vaak te horen dat ik een leuke naam heb.
Ik heet Marjolein. Het enige vervelende vind ik altijd dat er internationaal echt niks van te bakken is. Zelfs mijn man kan het na 12 jaar nog steeds niet normaal uitspreken. De reden waarom ik voor mijn kinderen voor een naam heb gekozen die in het Nederlands, Engels en Macedonisch normaal uit te spreken is. Ik heb een tijdje op een cruiseschip gewerkt in the carribean. Echt wat Amerikanen er allemaal van maken... De ergste: iemand die zei; what's your name? The Nederlands? En ik: no it's Marjolein. Oh wow beautiful, where you're from?
Grappig! Bijna dezelfde combinatie als die ik en m'n vriend moeten gaan maken, mochten we een kindje krijgen. Lijkt me nog een hele klus, vooral omdat best veel Nederlandse namen moeilijk uit te spreken zijn. Heb je veel moeite gehad om uiteindelijk leuke namen te kiezen?
Ik vond mijn naam vroeger niet leuk, omdat ik nog nooit iemand was tegen gekomen. Nu blijkt dat gewoon aan de regio te liggen, want toen ik een aantal jaar geleden in Friesland ben gaan wonen kwam ik mijn naam vaker tegen. Nu wou mijn vader me kitty noemen, en ik ben zo blij dat ik niet zo heet. Ben opgegroeid met de snorkels, en daar zat een kitty bij! Mijn andere twee namen zijn klassieke katholieke doorgeef namen!
Leuk! Komt goed hoor. Ik vind dat we 2 leuke namen hebben gevonden voor onze zoontjes haha. Maar dat is natuurlijk heel persoonlijk, ze heten Mika en Jonah. Geen gangbare Macedonische namen, maar wel makkelijk uit te spreken en goed te ver-engelsen .
mwah, ben niet kapot van mijn naam, maar ben er wel aan gewend. Vervelende is dat mijn ouders mijn naam niet op de meest gangbare manier uitspraken, met gevolg dat niemand, behalve mijn familie, mijn naam goed uitspreekt. Zelfs mijn man lukt het niet. Zoals ik dus daadwerkelijk genoemd ben door mijn ouders vind ik de uitspraak overigens wel mooi geloof ik, de andere varianten (en geloof me, er zijn er véél) vind ik een stuk minder. Maar ik vind het beter dan de jongensnaam die mijn ouders bedacht hadden: Cliff.
Ik ben heel blij met mijn naam, je hoort het weinig terwijl het toch geen ‘rare’ of aparte naam is. Mijn naam betekend ‘gewenst’, mijn vader heeft mijn naam bedacht met als gedachte erachter dat ik zou weten dat ik wel gewenst was, ondanks dat ik een nakomertje ben.
Oh wat leuk, dat is echt precies mijn smaak! Ik droomde pas dat ik een drieling kreeg: Mika, Ezra en Juda Duidt een a op het einde niet een meisjesnaam aan? Bij mijn vriend namelijk wel, dus ik kan bij voorbaat alle jongensnamen eindigt op a al schrappen...
Ja, ik ben heel blij met mijn naam. Als ik een jongen was geweest, zou in Angelo heten... en het alternatief voor een meisjesnaam was Sabrina. Ik ben erg blij dat het geworden is wat het nu is.
Klopt. In Macedonië is dat ook. Met een A maak je eigenlijk elk woord vrouwelijk. Ik ben daar ook Maja ipv Majo . Maar we wonen in Nederland dus dat vond ik van ondergeschikt belang. Ze hebben tegenwoordig ook gewoon internationale televisie dus ze wennen vanzelf aan die jongensnamen op een A haha. Gelukkig had mijn man er zelf geen problemen mee, de is dan ook vrij internationaal opgevoed.
Oh kijk dat je in Nederland woont scheelt wel ja. Wij gaan misschien richting zijn familie verhuizen, dus dan moeten we er wel meer rekening mee houden. Het probleem is met name hun naamvallen, de mannelijke eindigen altijd op i of o. Dus in een zin zouden ze er hoe dan ook Judo/Judi, Miki/Miko, Ezri/Ezro van maken. En dat vind ik toch een beetje sneu
Ik heb een bijbelse naam maar het is ook een vernoeming naar m'n ma, ben er blij mee. Alles is bijna beter dan Gerard te moeten heten mijn ouders hebben 3x Gerard bedacht en bij de 4e en 5e zijn ze maar veranderd haha dus geen Gerard bij ons.