Denk dat ik ondanks hoe zwaar, pijn en vermoeiend de bavalling is geweest, er met een goed gevoel op terug kijk. Ondanks de weeën storm die bijna 5 uur duurde, de ruggenprik prik en 2e graads ruptuur, was ik er lichamelijk snel boven op. Denk maar aan wat je er voor terug krijgt. Hoe cliché dat is. Laat je goed verwennen in de kraamweek week.
Ik mag absoluut niet klagen over mijn zwangerschappen en bevallingen.. Ben nu twee keer zwanger geweest (eenling en een keer tweeling) en dus ook 2 keer bevallen (oke 3, maar de laatste was 2 in 1) Mijn eerste zwangerschap heb ik eigenlijk nergens last van gehad.. Ja, door de hittegolf had ik met 36 weken voeten als een olifant maar verder.. Meneer besloot ook lekker een weekje langer te blijven zitten, want het was nog niet warm genoeg .. Na een bevalling van 8 uurtjes was hij er.. Ook hier geen gekke dingen of enge verhalen.. Weeen, ontsluiting, 45 min persen.. en een gezonde baby en mama was nog 'heel' Zelfs mijn tweelingzwangerschap is super verlopen. Wel wat meer last van misselijkheid, maar ook hier tot week 34 geen gekke dingen.. daarna had ik eenmalig een hoge bloeddruk en kwam ik in de thuismonitoring terecht. Met 37+4 tijdens extra controle bleek dat ik geen vruchtwater meer had (bijna niet) bij één van de twee dames. En de ander had een groeiachterstand.. Dus met 37+5 ingeleid.. Buiten de weeenstorm om ook weer een super bevalling.. Binnen 4,5 uur had ik 2! babies.. 5 minuten na elkaar geboren, helemaal gezond alleen een beetje klein.. en ook mama was weer heel gebleven Dusss probeer je niet te druk te maken.. het kan makkelijk gaan en moeilijk, maar als je je overal van tevoren druk om gaat maken.. Dat is zonde van de mooie zwangerschapstijd.. geniet ervan zolang het duurt!
Ik denk dat voorbereiden op de eerste bevalling ook zeker een process is. Ik vond het in het begin allemaal super spannend. Je bent (igg ik) voor het eerst zwanger, geen idee wat er gaat gebeuren. Je krijgt gelijk allemaal enge foldertjes over chromosoom afwijkingen en belangrijke keuzes. Dan lees je op dit forum allerlei spook verhalen over bloedingen, hartjes die niet op de echo zijn gevonden etc. Zeker in het begin was ik erg onzeker en angstig. Dat ging steeds beter bij mij. Toen na een week of 30 begon ik de bevalling spannend te vinden. Ook hier weer veel vrouwen met vervelende verhalen etc. Maar ook daar groei je naar toe ofzo .. of igg ik. Hoe ik het een paar weken geleden nog heel erg spannend vond. Heb ik er nu eigenlijk wel zin in Bijna 40 weken, kom maar kleintje ik wil nou wel es zien wie je bent.
ik moet heel eerlijk zeggen, ik maak me totaal nog niet druk om de bevalling, maar was echt op zoek naar positieve verhalen omdat er inderdaad meer op internet staat wat niet goed gaat, dan wel. vind het zo ver erg leuk om te lezen iig !