Blijf je bij je baby slapen in het ziekenhuis?

Heb het nog niet meegemaakt maar ik kan me voorstellen dat je thuissituatie niet altijd toestaat bij je kindje te blijven slapen. Man die geen vrij kan krijgen of onregelmatige werktijden heeft. En meer kindjes thuis. Moeilijk te zeggen.
Ik weet niet of ik zou blijven slapen maar zou er wel zoveel mogelijk bij willen zijn. Ligt denk ik ook wel aan de ernst van de reden van opname. Of hoe lang ze zijn opgenomen....

 

mijn zoontje heeft toen hij 7 maanden oud was voor 5 dagen in het ziekenhuis gelegen.
Ik heb de eerste 3 nachten bij hem geslapen.. maar was toen helemaal op.. Allemaal geluidjes piepjes en dergelijke..
Ik was helemaal kapot.. Wel was het zoo als hij sliep overdag ging ik ff van de afdeling af.. en de rest van de tijd was ik bij hem tot hij in de avond weer ging slapen.. Toen ging ik ook weer weg.. dit omdat ik ook aan me rust moest komen...

 

ik heb op de kinderafdeling gewerkt en het was heel wisselend. Soms raadden we de moeders/vaders juist af om te blijven, bv bij huilbaby's. En soms stond de thuissituatie het niet toe. En ook als kinderen lang moesten blijven is het vaak niet op te brengen om altijd te blijven slapen.

 

Absoluut!
We hebben het helaas nu al 2 keer meegemaakt ( 7 dgn) maar no way dat ik hem alleen zou laten.
Laatst had hij een onderzoek en moesten we wachten op een van de kamertjes waar de baby's liggen waar de moeders niet van blijven slapen.
Tja die verpleegsters kunnen toch niet zo snel erbij zijn als jij zelf.
Nee mijn hart zou breken hoor.
Ik persoonlijk was net blij dat ik de piepjes enz hoorde die horen verpleegsters ook niet zo snel!

 

Hier niet gedaan. 2 x opgenomen geweest, 1 x voor zijn onrust en 1 x 2 nachtjes voor een liesbreukoperatie.
Maar omdat hij nog zo klein was/is (dysmatuur) kwam hij steeds op de "couveuse" afdeling te liggen, open bedjes gedeelte.

Tijdens de liesbreuk operatie mocht dat wel. Maar dan zou mijn bed dus tussen de andere bedjes komen te staan! Dan zou ik dus echt 0,0 slapen. Dus besloten om thuis bij te tanken, want dan was ik weer fris als on mannetje thuis kwam.

 

Dat is natuurlijk ook alweer heel anders.

 

Als de babys op een wiegenkamer liggen of op de couveuseafdeling kunnen ouders niet blijven slapen (naast de baby).
De eerste 5 weken konden wij dus niet blijven slapen.

Daarna zijn mijn kindjes ieder 1x apart een nacht opgenomen geweest , en 1 keer samen voor 4 dagen. We zijn toen elke keer blijven slapen.
Die 4 dagen opname hebben wij zelfs opa en oma gevraagd om te komen 'oppassen' in het zkh als we even gingen eten in de kantine. Voor mijn gevoel kon ik ze toen geen seconde achterlaten. Maar daarbij speelden bij ons ook andere emoties mee mbt zkh-periode, dus is een heel ander verhaal.

 

toen hij 1,5 maand oud was moest ie ook een overdag en toen een nacht blijven. nou daar hoef ik niet eens over na te denken; blijven natuurlijk

 

Mijn zoontje heeft toen hij een paar maanden oud was een week in het ziekenhuis gelegen. Wij zijn toen de hele tijd bij hem gebleven. Alleen 's nachts mocht er maar 1 ouder blijven slapen, maar om 7.30 's ochtends stond de ander dan al weer naast zijn bedje tot 23.00 uur.

Maar ik zou niet te hard oordelen over moeders die niet non-stop aan het ziekenhuisbed zitten. Het kan zijn dat ze nog meer kinderen thuis hebben toch?

 

Ik was heel erg blij dat ik kon blijven slapen. De eerste keer (toen Nick 3,5 weken oud was) heeft hij er 8 dagen gelegen en heeft mijn man 1 nachtje bij hem geslapen. Ik wist 's ochtends niet hoe snel ik weer naar het zkh toe moest! hihi Terwijl mijn man zich juist stierlijk verveelde, wilde ik alleen maar bij Nick zijn. We hadden gelukkig ook een grote kamer en voor mij stond er een ziekenhuisbed. Laatst waren we er weer een nachtje en toen hadden we de kleinste kamer en sliep ik op een matrasje op de grond. Maar dan nog liet ik hem liever niet alleen, wilde maar al te graag bij hem zijn.

Ik kan me inderdaad ook wel weer voorstellen dat niet iedereen graag blijft (lekker rustig slapen gaat niet) of kan blijven en dat maakt idd natuurlijk ook niet uit.

 

Er kunnen natuurlijk allerlei redenen spelen, alleen was dit voor mij geen reden om niet te blijven slapen. Voor mijn eigen gevoel moest ik bij het kindje zijn dat me op dat moment het hardste nodig had. Mijn man bleef thuis slapen bij de andere twee.

 

mn dochter heeft met 13 maanden 2 nachtjes in het ziekenhuis gelegen met brandwonden. heb haar absoluut niet alleen gelaten. mn andere dochter heeft met 11 dgn oud 1 nachtje in het zieknhuis gelegen en ook daar ben ik continu bij geweest.
Snap dat in sommige situaties het erg moeilijk kan zijn om bij je kind te zijn, maar heb toen daar op de afdeling een kindje gezien van anderhalf jaarr waarvan alleen de moeder in de namiddag een half uurtje kwam. De rest van de tijd sleept ede verpleging steeds met haar rond, zo zielig om te zien!!

 

als mijn zoon naar het ziekenhuis zou moeten zou ik erbij blijven. toen ik vroeger klein was bleven mijn ouders nooit ( ik moest om de 3/4 maanden nieuwe buisjes en daar moest je een middag tevoren en een nacht voor blijven. ze lieten me altijd achter en kwamen we pas de volgende middag weer halen als ik klaar was.dat was blijkbaar vrij normaal toen ofzo. ik heb daardoor zo'n angst gekregen voor ziekenhuizen. vooral de momenten van naar de ok en die spuiten die je toen tevoren nog kreeg.

ik zal ten alle tijden bij mijn kind blijven en als ik niet kan blijven zorg ik dat er iemand anders van het gezin bij is.gelukkig is het nog niet voorgekomen bij de jongste. de oudste van 3 en half voor de eerste operatie en daar ben ik alle 13 keer bij gebleven en ook mee in de ok gegaan tot hij sliep.

 

Blup, ik ben als kind veel opgenomen geweest, maar volgens mij bestond rooming inn toen nog niet. Mijn moeder vertelde dat ze ooit 2 dagen of bij mij of in de wachtkamer heeft gezeten. Bij mij mocht ze alleen een paar uur per dag komen.

 

Nee klopt er was nog geen Rooming in toen.

 

mijn dochter is 2 keer opgenomen genomen geweest

1 keer eeen week en niet veel later nog 3 nachten.

wij zijn niet bij haar blijven slapen ( ze was toen 6,5 maand)
mijn man moest gewoon werken en thuis zat ik nog met mijn zoon,

ze sliep ook gewoon van 7 tot 7 dus ik stond er gewoon weer om 8 uur.

 

Onze kleine meid heeft ook vaak in het ziekenhuis gelegen en ik ben dan ook altijd bij haar blijven slapen maar ging ook vaak overdag naar huis om nog even bij Mila te zijn!