oma overleden van mijn partner

Discussie in 'De lounge' gestart door VrouwtjeRomy, 4 apr 2011.

Topicstatus:
Niet open voor verdere reacties.
  1. VrouwtjeRomy

    VrouwtjeRomy Niet meer actief

    Ik kreeg vanmorgen op mijn werk een telefoontje dat de oma van mijn vriend deze ochtend vroeg is overleden, ze vonden haar nog warm in haar bed dus dat betekend dat ze nog niet zo lang is overleden.

    Ik had nog niet zo lang geleden een topic geopend over dat ze al 3 maanden lang bezig is met haar afscheid op een hele vervelende manier. Ik voel me nu zoooo schuldig... god wat voel ik me rot...

    Ik ben direct naar huis gegaan heb zijn werk afgebeld en toen ik thuis kwam was het al te laat, hij had aan mn stem gehoord dat er iets is en ik kom normaal niet zomaar naar huis toe dus hij heeft meteen zn zus gebeld met de vraag of er iets met oma was en die heeft dus uitgelegd dat oma is overleden.

    Ik vond hem helemaal in shock huilend en shakend in de keuken ogen rood, tranen over zn wangen hij wist niet waar hij mee bezig was (was de vaat aan het inruimen) en deed schoon door vies heen. Was helemaal van de kaart.

    Ben dus nu de hele dag bij de familie geweest maar moest S. om 18:00 ophalen en heb hem nu daar achtergelaten want hij gaat nog 1 keer naar haar kijken als ze zo opgebaard ligt in kleding e.d.

    Ik vind het zo erg... Gister zijn we dus toch gaan shoppen maar ik vond wel dat hij even langs zn oma moest gaan voor we gingen dus hij is gisterochtend nog gegaan. Ik ben zo blij dat hij dat gedaan heeft. Wat nou als ik hem ook die ochtend ontnomen had omdat ik perse voor een kinderkamer wilde shoppen?

    Ik ben echt helemaal van slag, schuldgevoelens vliegen door mn hoofd, het vreselijke verdriet van mn vent waarmee ik niet goed weet wat ik moet doen (hij huilt eigenlijk nooit) Ik weet niet hoe ik moet handelen bij zulk verlies en mensen e.d.

    Ik heb het altijd ontweken in mn eigen familie, die band was zo ver dat ik altijd een goede reden had in de zin van werk o.i.d. en als het erg dichte familieleden waren kwam ik als respect op de begrafenis maar verder niet.

    Bij mn partner kan ik het niet ontwijken ik moet zijn steun zijn en heb ALLES meegemaakt. Ik vond het zo moeilijk moest zo sterk zijn bij alles en hij wilde me overal bij hebben, liet mn hand niet los.

    Nu heb ik haar zien liggen in haar bed, ik heb de lijkschouwer naar binnen gelaten die hebben haar uit bed getilt in zo'n brancard en deze dicht geritst en ze hebben haar in de auto gedragen. Daarna kwamen gelijk de mensen die de uitvaart gaan regelen. Er was nog geen 2 uurtjes de tijd voor verdriet toen moest er gelijk vanalles gekozen worden zoals de kist en de kaarten en mensen werden op de hoogte gesteld per telefoon.

    Ik vind het zo indrukwekkend allemaal dat ik het even van me af moet schrijven...

    Ze zei tegen mijn vriend dat ze nog zo graag de geboorte van haar 2e kleinkind mee wilde maken en nu hebben we morgen een hele belangrijke echo (geslacht-echo) en daar kan ze niet bij zijn... dat vind ik wel zo erg voor hem... Hij heeft een echo bij haar op haar kamertje gelegd.

    Sorry voor het lange verhaal maar het is zo prive dat ik het even hier van me af schrijf ipv dat ik het een vriendin vertel. Dat komt later wel als het allemaal even gezakt is.
     
  2. LovelyDK

    LovelyDK Niet meer actief

    Sorry maar ik weet ookniet goed wat te zeggen...

    Iig gecondoleerd & sterkte
     
  3. mama van chayenna

    mama van chayenna Bekend lid

    25 jun 2009
    835
    20
    18
    Vrouw
    hallo ik weet ook niet zo goed wat ik moet zeggen! ik vind het wel super knap van jou dat je er zo mee omgaat! en jou vriend zo enorm steunt! daar heeft hij zeker te weten enorm veel aan!
    ik wens je ook heel veel sterkte in deze tijd voor jou vriend ook en zijn familie!

    liefst
     
  4. mamaatjevan5

    mamaatjevan5 VIP lid

    30 sep 2007
    5.584
    2
    38
    allereerst gecondoleerd en mijn advies aan jou is wees er gewoon voor je man, meer heeft hij echt niet nodig je hoeft niet te weten wat je doen moet er is namelijk helemaal geen richtlijn voor, een ieder verwerkt een overlijden op zijn of haar manier wees er voor je man wanneer hij aangeeft je nodig te hebben geloof dan maar dat je echt meer dan genoeg doet

    sterkte
     
  5. VrouwtjeRomy

    VrouwtjeRomy Niet meer actief

    Dank jullie wel
     
  6. MvS

    MvS VIP lid

    19 okt 2008
    5.563
    1
    36
    Gecondoleerd.

    Idd, gewoon er zijn voor hem en hem steunen in zijn rouwproces (maar vergeet jezelf ook niet!). Dat is alles wat je kunt doen en dat is genoeg.

    Over je schuldgevoel over je vorige topic: niet nodig! Toen mijn eigen oma nog leefde, werden we soms stapelgek van haar (ook veel aandacht vragen, heel erg claimen, echt een heel sterk negatief stempel drukken op ons dagelijks leven). We hebben best geregeld heel lelijk over haar gesproken en dat is menselijk. Desondanks hielden we enorm veel van haar en het deed ons erg veel zeer dat ze het zo moeilijk had met het leven. Toen ze overleed heb ik me ook nog wel eens schuldig gevoeld over de irritaties die ik had gevoeld enz., maar na een tijdje besefte ik ook wel dat iemands dood niet betekent dat je gevoelens van daarvoor niet mochten. Het is gewoon zwaar als je in zo'n situatie zit, dus daar mag je je best soms boos of geirriteerd over voelen. Zolang je nu maar vooral de leuke dingen voor ogen kunt houden en de herinnering levend houdt, is het oke. Je bent ook maar een mens.

    Sterkte met de komende periode.
     
  7. lautjuhhh

    lautjuhhh Niet meer actief

    Gecondoleerd meis! ik zou er proberen zo goed mogelijk voor je man te zijn. als hij wil praten laten praten en dergelijke.. maar dat lijkt me vanzelfsprekend..

    over je schuldgevoel.. kan snappen dat je dat hebt maar het is niet nodig!!iedereen word wel eens gek van iemand die zeurt.. maar schuldgevoel hoef je niet te hebben want jullie zijn nog zo vaak geweest en je man heeft haar ook gister nog gezien!!

    heel veel sterkte meid!
     
  8. susanne85

    susanne85 VIP lid

    13 aug 2007
    9.758
    829
    113
    Noord Holland
    jeetje meid... ben r stil van. gecondoleerd. en t is een hoop geregel in ene he om een mooi afscheid en uitvaart te regelen:( mijn vader is een jaar geleden overleden en ik wist niet wat er allemaal op me afkwam dat ik pas echt de boel kon verwerken na t ter aarde stellen:( en heb t er nu nog elke dag moeilijk mee als ik terug denk aan papa.

    gun t jezelf ook om je verhaal kwijt te kunnen bij mensen want opkroppen is niet goed voor jou en je kindje, en je vriend.... idem. bied een luisterend oor als hij zijn verhaal kwijt wilt al heb je t al tig keer t zelfde aan moeten horen;)

    heel veel sterkte met t verwerken en de komende dagen want die gaan nog erg hectisch worden. neem ook de rust die je nodig hebt he;)

    dikke knuffel en als je je verhaal kwijt wilt... je mag me altijd pb-en
     
  9. Vlinder1987

    Vlinder1987 Fanatiek lid

    14 dec 2010
    1.795
    0
    0
    Gecondoleerd!!!
     
  10. VrouwtjeRomy

    VrouwtjeRomy Niet meer actief

    dank jullie wel, het lijkt ook idd of mn vent het niet echt meemaakt allemaal... ik had hem net aan de telefoon dat hij nog even bleef hangen en toen vertelde hij allemaal dingen die ik al wist want ik was erbij...

    Over de condoleance kaart dat ze neer hadden gezet S. en baby met een hartje erachter. eerst was het alleen S. en hartje nu S. en baby met een hartje. Dat vonden we duidelijker. en toen vertelde hij me dat ze de condoleance kaart dus veranderd hebben naar S. met baby en een hartje. Dus ik reageerde heel verontwaardigd: ja schat ik was daarbij en wij vonden dat mooier zo toch? Nee zegtie het was alleen een hartje en nu staat er ook baby bij.

    Dus ik laat het maar en hij vertelde honderd uit over alles waar ik gewoon bij was... Alsof hij het nog niet echt meemaakt.

    Maar als de klap nog komen moet dan kan ik me bergen want zijn verdriet was al zo intens heftig... Ik weet niet of ik het aankan om nog meer verdriet te zien... klinkt heel ego nu ik het zo neerschrijf maar ik ga echt kapot als ik zie dat hij zoveel verdriet heeft en ik probeer het weg te stoppen maar dat gaat zo moeilijk, hij is mijn hele wereld. Zijn verdriet is de mijne. En als zijn verdriet nog heftiger word weet ik niet wat ik nog kan doen voor hem...

    vind het allemaal zo erg!!! :(

    Normaal ben ik degene met het verdriet, van het verleden, over de zwangerschap noem maar op. Hij is altijd mijn grote sterke rots in de branding. nu zijn de rollen omgekeerd en ik moet gewoon sterk zijn en er net zo voor hem zijn als hij er altijd voor mij is maar ik vind het zo moeilijk...
     
  11. daphne78

    daphne78 VIP lid

    10 mei 2006
    7.311
    0
    0
    Nijmegen
    Voel je niet schuldig, je vriend heeft maandenlang wel/niet afscheid genomen, en nu is het echt zo. Zijn oma is jullie leven gaan beheersen en dat is nu bijna afgelopen, hij moet nu echt afscheid van haar nemen, het is nu definitief.

    En tja... misschien valt bij hem het kwartje niet helemaal, dat komt nog. Laat hem alles 10x vertellen, ben er voor hem (en volgens mij ben je dat ook wel). Het is heel goed dat hij het wil delen, ook al was jij erbij.
    En het is moeilijk om je vriend te zien huilen, pff denk dat ik mee zou huilen als mijn man gaat huilen.
    De pijn zal ook nog wel even blijven vermoed ik, ooit kan hij het een plekje geven.

    Deze week zal nog heel hectisch zijn, dan komt de rust en de bezinning. En hij zal jou nog heel hard nodig hebben! Maar uiteindelijk komt ook de echte rust om het te verwerken en ook om weer je eigen leven te bepalen.

    Heel veel sterkte!!
     
  12. Essenhout

    Essenhout Niet meer actief

    Gecondoleerd en heel veel sterkte.

    Wees sterk voor je man, maar zoek zelf ook een uitlaatklep. Ook jij hebt verdriet.
     
  13. happynienja

    happynienja Fanatiek lid

    8 aug 2007
    3.178
    0
    0
    Julianadorp
    Gecondoleerd en heel veel sterkte de komende tijd.
    En je kan hier natuurlijk altijd je hart luchten.
     
  14. zogezegend

    zogezegend Niet meer actief

    gecondoleerd...
    heel goed dat je het van je afschrijft, want dit te dragen in je zwangerschap is nogal wat.
    laat het maar over je heen komen, en probeer toch momenten van ontspanning voor jezelf te vinden om toch zoveel mogelijk van elk moment van je zwangerschap te kunnen genieten..
    sterkte!!!!
     
  15. Fairy Tale

    Fairy Tale Fanatiek lid

    23 mei 2007
    2.486
    7
    38
    Gecondoleerd meid. Ik heb je vorige topic ook gelezen en schuldgevoelens zijn helemaal niet nodig hoor! Op dat moment was jouw gevoel gerechtvaardigd.

    Ik kan me voorstellen dat het vreemd is dat jouw rots in de branding nu zelf niet weet wat ie met zichzelf aanmoet, maar over het algemeen wordt je daar als stel alleen maar hechter van! Het beste wat je kunt doen is hem laten gaan en luisteren als hij wat wil vertellen, al heb je het al tig keer gehoord. ;)

    Heel veel sterkte de komende tijd en tijdens de begrafenis/crematie.
     
  16. VrouwtjeRomy

    VrouwtjeRomy Niet meer actief

    Pff alsof je het recht uit mn hartje plukt, ik dacht dat we al close waren maar na vandaag voelt het nog closer dan hiervoor nog fijner en nog veiliger bij hem. Misschien omdat hij z'n gevoelige/kwetsbare kant heeft laten zien op een andere manier... Voor onze relatie is zoiets als dit echt een superboost, voor ons gevoel is het een klap...

    Morgen komt de dominee om alles door te bespreken, woensdag moet hij werken, donderdag hebben we een condoleance ceremonie en vrijdag de begrafenis dus het is nogal wat.

    We gaan met een begrafenis bus, het klinkt heel connexxion-achtig maar ik heb foto's gezien en het is prachtig. Wat lijkt me het een mooie ervaring in zo'n bus zeg!

    Ik schrijf alles gewoon hier van me af, dan ben ik het kwijt en zijn jullie mijn uitlaatklep!

    Jullie zijn erg lief, dank jullie wel:)
     
  17. Fairy Tale

    Fairy Tale Fanatiek lid

    23 mei 2007
    2.486
    7
    38
    Ik heb hetzelfde gehad toen de vader van mijn man overleed. Ik was altijd degene die 'zwak' was en steun nodig had, maar ineens had hij mij nodig en daar werd ik gek genoeg juist heel sterk van. Het heeft ons echt nog dichter bij elkaar gebracht.

    Veel sterkte iig vrijdag.
     
  18. Moonfairy

    Moonfairy VIP lid

    12 okt 2007
    6.168
    1
    0
    on the moon
    Ik sluit me bij de rest aan! Gecondoleerd, en heel veel sterkte! :(
     
  19. Lovely83

    Lovely83 VIP lid

    29 mei 2008
    20.378
    3.246
    113
    Gecondoleerd meid!
    En je nergens schuldig om voelen :)
     
  20. VrouwtjeRomy

    VrouwtjeRomy Niet meer actief

    dank jullie wel. Pff ben gesloopt. Hij kwam om 21:30 pas thuis en heeft tot 01:30 lopen spoken door het huis. Licht aan, licht uit, laptop aan, laptop uit, in bed, uit bed.

    Ben er vanmorgen maar stiekem uitgegaan om de kleine naar het kdv te brengen en heb hem laten slapen. We hebben om 10:30 de geslachts-echo, ik hoop dat het wat vreugde kan brengen maar denk het niet...
     

Deel Deze Pagina