Mijn man en ik hebben besloten om in relatietherapie te gaan. Ik heb dit eigenlijk voor ons besloten. Ik zie dit als ons laatste redmiddel. We hebben 2 kids en we groeien gewoon uit elkaar. We gaan al bijna 10 jaar met elkaar waarvan we nu 4 jaar zijn getrouwd. Mijn man is geen prater, nooit geweest. Heeft dit nooit geleerd vanuit zijn jeugd. Altijd positief blijven denken en maar doorgaan. Vooral niet praten want als je er niet over praat dan is het er ook niet. Als we al discussies of iets hebben, dan komt het van mijn kant want hij zegt niks. We leven nu de laatste maanden/jaar langs elkaar i.p.v. met elkaar. We hebben helemaal geen ruzie, maar de koek is op. Van mijn kant dan. Dit heb ik hem vanmiddag verteld. Ik zie relatietherapie als een laatste redmiddel en als hij hier niet in mee wil zie ik geen andere optie dan uit elkaar gaan. Een huwelijk waarin niet gecommuniceerd wordt werkt niet. Er wordt zelfs niet gepraat over hoe leuk/rot een (werk)dag was. Ja IK praat wel, maar krijg dan amper respons. Dus ik doe al geen moeite meer om iets te vertellen. Ik verwijt eigenlijk grotendeels zijn ouders dit probleem. Zijn moeder is een ijskonijn. Heeft geen hart, en al heeft ze er 1 dan is hij bevroren. Liefde kennen ze niet. Liefde wordt afgekocht met geld en kado's. Communiceren ook niet, discussiëren alleen maar. Mijn man heeft nooit geleerd om te communiceren, zich kwetsbaar op te stellen, laat staan problemen uit te praten. Gewoon doorgaan. En niet omkijken. Waar niet over gepraat wordt is er niet. Ik kan dan ook niet zeggen dat de band met mijn schoonouders erg goed is. Dus nu relatietherapie. Ik wil dat mijn man leert communiceren, zich open te stellen en zich kwetsbaar durven opstellen. Al met al een lang verhaal. Iemand ervaring met relatietherapie? En hoe is dit bevallen? Heeft het geholpen? Ik wil echt wel vechten voor dit huwelijk, want hoe dan ook hou ik van hem en hebben we 2 prachtkids.
ik heb geen ervaring maar wil je sowieso even succes wensen. Ik zit op het moment ook met de vraag , gaan wij het samen rooien. maar dan niet qua communicatie. Ik denk dat het allicht iets helpt als hij ook wat gaan praten d.m.v. relatietherapie.
Ben heel benieuwd naar je ervaring, ik denk dat t voor ons ook erg goed zou zijn.. Voor mij is de koek nog niet op maar ik loop altijd weer tegen ons communicatieprobleem aan (ook mijn schuld hoor). Toen ik het laatst voorstelde zag hij er alleen niks in.. Daarom wel benieuwd hoe dat nou is relatietherapie..
Hier is er ook het een en ander gaande en ik heb aangegeven in relatietherapie te willen om te kijken of we er uit kunnen komen. Nou heeft mijn man gebeld met een aantal therapeuten en de zorgverzekeraar. De verzekering vergoed alleen eerste lijn therapie, valt relatietherapie daar onder? Weten jullie dat toevallig al?
Ook hier een communicatieprobleem. Hubby heeft van huis uit meegekregen dat je kop in het zand steken een goede manier van communiceren is en zolang je er niet over praat, is het er ook niet. Ik ben juist totaal de andere manier opgevoed: je gooit gewoon alles op tafel en flapt alles eruit. In de afgelopen 13 jaar heeft dit meerdere keren tot een grote ruzie geleid (een keer of 6). Afgelopen september hebben we, na weer een grote aanvaring, samen besloten dat dit geen goed voorbeeld is (beide manieren niet!) voor onze tweeling en dat het nu nog geen reden voor scheiden is. Alleen dat dit in de toekomst wel een dealbreaker kan worden omdat we over bepaalde belangrijke zaken simpelweg geen goed gesprek kunnen voeren. Hubby heeft via de huisarts en internet eea uitgezocht. We hebben nu een sessie of 6 gehad en het gaat met kleine stappen. Juist doordat we met kleine dagelijkse voorbeelden komen, kan onze therapeut bepaalde patronen herkennen en op basis daarvan eea toelichten. Hierdoor merken wij dat we tijdens de dagelijkse communicatie meer rekening houden met de ander. We zijn er nog lang niet maar we zijn het er samen over eens dat het ooit komt. Ik zeg dus doen! Overigens relatietherapie wordt niet vergoedt maar psychotherapie wel
Voor zover ik weet wordt het niet vergoed door de verzekering alleen nu kan je therapeut het evt. wel wegschrijven onder ander soort therapie waardoor je als goed is je eigen risico alleen kwijt bent.
We starten in Januari met therapie. Eerst even de drukke periode door. Maar het wordt dus sowieso niet vergoed?
Wij hebben relatietherapie gehad, al was het misschien wat anders dan anders... We zijn eraan begonnen omdat mijn vriend met zichzelf in de knoop zat, vrijwel niet meer communiceerde en we daardoor steeds meer vastliepen. Natuurlijk werd dat weer versterkt door mijn manier van doen en uiteindelijk zagen we door de bomen het bos niet meer. We zijn terecht gekomen bij een fantastische vrouw die ons enorm heeft geholpen. Er was nog een heleboel liefde tussen ons, dat was het probleem niet bij ons maar het probleem zat em dus in hoe we deze liefde vorm gaven. Wij hebben maar 1 gezamelijke sessie gehad, daarna is zij aan de slag gegaan met mijn vriend. Hij heeft zichzelf weer gevonden, wat de eerste stap was. Daarna ben ik 2x geweest. Gesproken over wie ik ben, wat ik belangrijk vind etc. Haar filosofie was dat we beiden twee autonome mensen zijn en als je niet lekker in je eigen vel zit, je niet lekker in je relatie kan zitten. Dus werkte ze met ons ieder apart. Dit had als resultaat dat we dezelfde taal leeerden spreken. We wisten beter wie we waren, wat ieder van ons belangrijk vond, voor ons eigen leven en in onze relatie en hoe we daar op een rustige manier konden praten. Omdat ons steeds duidelijker werd dat we de ander niet konden veranderen maar wel veel van elkaar hielden, en omdat we door de therapie hadden geleerd gelukkig te zijn met onszelf, ontstond er ruimte om de ander te accepteren om wie die was. Voorbeeldje; ik kom uit een gezin van doeners, aanpakkers en mijn vader en broers kunnen bv fantastisch klussen. Mijn vriend is helemaal anders, een denker en houdt niet van klussen. Daardoor bleef vanalles steeds liggen, bleefik maar vragen om dingen eens aan te pakken want het huis rotte, in mijn ogen, onder ons vandaan. Omdat hij dat niet deed, ging ik me enorm irriteren op een gegeven moment en ging ik hem dat aanrekenen als mens, gingik hem als mens steeds meer een 'lapzwans' vinden. Ik legde hem dus mijn normen en waarden op en daarnaast, vond ik hem als mens minder omdat hij hier anders over dacht en anders in stond. Ik heb nu geleerd om hem dit als eerste als mens niet aan te rekenen; hij is niet een minder mooi mens omdat hij niet zo goed/niet zoveel klust als ik graag zou willen! Hij is zoals hij is en natuurlijk heeft hij bepaalde verantwoordelijkheden omtrent onderhouden van bv het huis, maar als ik bepaalde standaarden heb en hij voldoet daar niet aan, danis dat mijn probleem en dan moet ik dat maar regelen, bv door zelf te doen. Dit voorbeeld kun je generaliseren naar vrijwel alle dagelijkse dingen en werkt ook de andere kant op natuurlijk. Dit zorgt er nu voor dat we elkaar als mens kunnen blijven waarderen, we veel meer van onze irritaties bij onszelf kunnen houden en zelf verantwoordelijkheid nemen voor onze dingen in plaats dit zomaar bij een ander te leggen. Hopelijk is het een beetje duidelijk . Kortom, heeft ons enorm geholpen! En hiervoor hebben we dus niet tijdens een gezamelijke therapie allerlei dagelijkse voorbeelden hoeven bespreken maar zijn we aan de slag gegaan met onszelf, onze eigen autonomie en die hebben we geplaatst in de context van onze relatie. Was echt heel leerzaam en heeft ons zoveel sterker gemaakt als mens en stel. Veel succes!
Wow Sleepless wat een mooi verhaal! Hierdoor krijg ik wel meer hoop haha. Voor ons geldt ongeveer hetzelfde. De liefde voor elkaar is er absoluut, maar wij lopen ontzettend vast in onze communicatie. Mijn man heeft net iemand gebeld en die vroeg 150,- per sessie Is dit normaal?
TS, wij konden ook niet echt meer praten en iedere keer als we een meningsverschil of ruzie hadden, kwamen steeds dezelfde dingen weer boven en draaiden we in het zelfde cirkeltje, enorm frustrerend, voor ons beiden! Nu luisteren we weer naar elkaar en komen we eruit, zo'n verademing! Het kan dus echt... . Er zijn een heleboel therapeuten die dat bedrag vragen, zeker omdat je met tweeen komt en dan tellen ze gewoon 2x de prijs. Onze psycholoog vroeg 50 per sessie, ongeacht of je alleen komt of samen en dan lette ze niet eens echt op de tijd; mijn vriend zat er soms zelfs 2 uur! Omdat ze geen GZ-psycholoog is, kregen we niets terug van de verzekering maar omdat de haar sessies niet zo duur waren, was dat ook geen probleem. Wij zijn naar een integratief psychotherapeut geweest, misschien heb je die ook wel bij jullie in de buurt. Je zou eens kunnen googlen (zo zijn wij er ook aan gekomen). De meeste psychologen hebben tegenwoordig een eigen website, met foto, waarin ze hun visie op zaken uitleggen en dan kun je meteen even kijken of die persoon en hun werkwijze jullie aanspreekt.