Als je nog steeds zo'n pijn hebt, zou ik de HAP bellen. Buik konden ze bij mij ook gewoon aanraken, maar ik kroop wel ongeveer naar de HA ( daar woonden wij naast gelukkig, naar binnen gegaan zonder afspraak ). Was ook spierwit, dacht dat ik ging bevallen Daarna nog veel gespuugd van de pijn, in het ziekenhuis hebben ze de blindedarm direct verwijderd.
Ik had ook vage klachten pijn onder rechts steken bij lopen. Huisarts gebeld kon de volgende dag komen (asistente vond het niet erg genoeg. kom ik bij de huisarts en die raakt het aan deed zeer bij drukken en los laten dus naar de eerste hulp. Bloed afgenomen en ze ondekte toch der er een onsteking zat. Ben dus geopereerd. En ik was een twijfel geval want deed alleen pijn bij drukken en los laten (die test is gemeen hij zat met me te praten en liet gelijk los auw). En had afentoe een steek die door trok naar me navel. Eenmaal onder het mes is gbleken dat het niet veel langer had moeten duren. Want mocht hij springen ben je veel verder van huis
Ik zou ook naar de HA post gaan, hoor! Paar jaar terug had mijn man dezelfde klachten, en toen hij opstond van de bank greep hij idd ook rechtsonder naar zijn buik. Ik zei al, bel de dokter maar, dat is je blindedarm. Dokter wimpelde het ook af. 's avonds weer gebeld, en volgende dag weer eens, er moest toch echt eens iemand komen kijken, want intussen was manlief meer dood dan levend. Maar ze vertikten het GVD; hij moest zelf maar naar de praktijk rijden . Kon niet meer overeind komen, zag lijkbleek etc.... SM is uiteindelijk met hem naar de dok gereden, en tja, toen schrokken ze toch wel van 'm, duh.... Meteen door naar ziekenhuis, gauw de formaliteiten en linea recta naar de OK want de blinderdarm was inmiddels gesprongen.:x We hadden geluk dat het helemaal ingekapseld was, anders was het hek van de dam geweest. Daar is later nog eens een hartig gesprek over gevoerd met de huisarts en hij heeft zijn excuses aangeboden. Dat heeft mijn man er niet van weerhouden om over te stappen naar een andere huisarts...
Nee nog niet weer gebeld/geweest. Diclo ingenomen en vandaag heel druk gehad, kreeg net op verjaardag ineens heel erg pijn maar was ergens anders dus heb me ingehouden, moest toen "rennen" naar de wc. Weet niet echt wat ik moet. (ben een typetje stop de pijn weg en doorgaan)
Met dit soort klachten moet je echt niet je verstand op 0 zetten en doorgaan. Een appendix die barst kan zeer verstrekkende gevolgen hebben en in zeer enstige gevallen kan je er zelfs aan overlijden.
Mijn zoontje is ook een paar keer aan zijn darmen geopereerd ivm beknelling en verstopping, maar hij lag ook te lachen in zijn bedje terwijl hij `bijna dood ging`. Tussendoor ging hij wel gillen van de pijn. (zijn blinde darm mistte hij toen al, en 40% van zijn dikke darm was ook al geamputeerd. Hij heeft NEC gehad en is daaraan bijna overleden, stoma ed gehad) Dus mijn ervaring is dat je nog vanalles kunt doen als het mis is met je darmen. Het komt op me over dat je dokter je niet serieus neemt.. oh trouwens, mijn nicht heeft ook blinde darm ontsteking gehad, ze had er eerst niet zoveel last van, en later werd het veel erger. Toen werd ze wakker en kon ze niets meer. Dus zorg ervoor dat je iemand hebt die je naar het ziekenhuis kan brengen als het misgaat. Je darmen daar moet je zuinig op zijn hoor. Zoals hierboven wordt genoemd, je kunt er aan doodgaan, als er poep in je lichaam lekt dan ben je letterlijk ver van huis.
Ja wel oke, geen pijn meer zoals toen. Menstruatie laat ook inneens opzich wachten dus misschien toch een verlate eisprong denk ik?
Fijn dat het beter gaat, want met blindedarm ontstekingen moet je heel voorzichtig zijn. Mijn broertje kreeg in de avond wat last van zijn buik, is nog vanalles gaan doen. 's nachts lag hij op de grond van de pijn, en m'n moeder zei toen doodleuk nou ga gewoon je bed in. haha. M'n moeder zei wel van misschien je blindedarm, hij de volgende dag gegaan. Ze hebben toen bij hem niet eens meer alle onderzoeken afgewacht want hij moest direct geopereerd worden. Het was al te laat, hij was al gesprongen namelijk. Dus hij moest toen 5 dagen in het ziekenhuis blijven aan antibiotica 3 soorten via infuus en zijn buikwond moest open blijven en moest ie spoelen, ook thuis nog. Het kan zo snel gaan. Heb zelf ook eens klachten gehad toen ik 16 was, 3 dagen in ziekenhuis gelegen maar toen heeft het niet door gezet. Dus ben niet geopereerd. Uiteindelijk 8 jaar later heb ik 'm nog steeds haha. Toen zeiden ze trouwens bij mij ook van het was een eisprong. Ja beetje vreemd want ik zat aan de pil.