ik ben nu 27 weken zwanger, ik zit sinds september 2009 weer op school, doe de opleiding spw en loop stage op een buitenschoolseopvang. alleen ik ben al vanaf het begin van de zwangerschap erg moe, in het begin denk je nog het gaat over, maar nu blijf ik moe, hb-gehalte is gewoon goed. volgende de vk komt het door de zwangerschapshormonen. ik zou per begin juni met verlof mogen, maar zit er erg aan te denken nu al te stoppen omdat ik het gewoon niet red, zit soms gewoon te huilen van vermoeidheid, wat zouden jullie doen? stoppen of zoals nu halve dagen stage lopen?
Ik was ook zoooooooo moeoeoeoeoe. Maar als het niet gaat gaat het niet. Ze hebben ook niks aan je als je door de vermoeidheid niet goed je werk kunt uitvoeren, toch? Je moet echt voor jezelf en je kindje kiezen. En je kunt altijd halve dagen gaan proberen toch? Ik zou niet gelijk stoppen.
ik werk nu al halve dagen, en de ene dag gaat het wel en de andere dag niet. ik moet het wel aangeven van hun als het niet gaat maar dat vind ik zo moeilijk, voel ik me schuldig, maarja ik weet ook wel dat de kleine belangrijker is.
In snap je helemaal. Gewoon aangeven als het niet gaat hoor. Ik zou inderdaad gewoon halve dagen doen. Kun je ook misschien schuiven met in de ochtend werken of juist in de middag. Ik heb het nu erg nodig dat ik wat kan uitslapen ( ik ben gezegend met een kind die ook uitslaapt gelukkig). Dan gaat de rest van de dag best wel goed.
ik werk nu s'middags, ik heb het ook nodig om uit te kunnen slapen, maar soms gaat het dan nog niet en zit ik te huilen van vermoeidheid.
Hier nog een extreem vermoeide! Ik ben begonnen in december met halve dagen, ik was doodop maar ja, je denkt nog dat het met 13 wkn wel over zou zijn. Later hoop je 16, of 20 wkn dan. Maar mijn vermoeidheid werd zo erg dat ik bijna overspannen raakte. Dus ben ik half februari 2,5 week volledig gestopt met werken en sinds 1 maart werk ik 2 dgn 2 uurtjes. En de baby groeit gelukkig goed en daar doe ik het voor. De baby heeft er ook niks aan als zijn of haar moeder na de geboorte helemaal instort met alle risico's vandien. Dus wij doen het nu braaf heel rustig aan, in de hoop dat ik aan het eind van mijn verlof gewoon weer fulltime aan de slag kan. Dat zou ik je echt aanraden hoor, er is niets zo belangrijk als dat kleintje in je buik en (vind ik) nu al je verplichting om daar zo goed mogelijk voor te zorgen. En dus ook voor jezelf.
ik had dat in het begin ook heel erg, met 16 weken ging het wel weer aardig en ben nu sinds 3 weken veel minder gaan werken. ben van 36 naar 17 uur gegaan dat zijn voor mij 3 ochtenden van 7 tot 12 en dat hield ik goed vol maar begint nu weer echt zwaar te worden en niet alleen door de vermoeidheid maar heb ook last van mijn bekken. moet nog 4 weekjes werken maar of ik dat vol ga houden is nog maar de vraag, ik kijk het nog even aan en zie ik het echt niet meer zitten dan stop ik er echt eerder mee. leef nu voor mijn kindje en niet meer voor mijn werk.
ja ik vind mijn kindje ook het belangrijkste! ik had nu ook stage moeten lopen maar ben gewoon zo moe vandaag, ben blij dat ik het daar heb gezegd! ik ga lekker uitrusten vandaag en morgen en overmorgen!
Hier nog iemand die nooit geweten heeft dat je zoooo moe kon zijn, bij mij ook hb en alles prima. Ik ben deze week al 2 keer terug gegaan naar bed, dwz eerst om 1/27 eruit, mijn zoon naar school helpen, en daarna weer terug tot ongeveer 11 uur, dan gaat t nog een beetje. Wat ik vooral merk is dat naarmate de vermoeidheid toe slaat, je emotionele bedoening helemaal in de war raakt, lijkt wel of ik depresief aan het worden ben! bah bah en dat in het voorjaar..... Probleem bij mij is alleen dat ik om het andere weekend moet werken, en dus vaak de kans niet krijg om eens flink door te slapen...
hier hetzelfde. ben al vanaf begin van mn zwangerschap moe, moe en moe. heb ook bi en ik werk maar 2x 2uurtjes per week en ik vind het reuze zwaar. kheb thuis ook een peuter van net 2 rondlopen en ben ook bezig met een opleiding waarvoor ik 1x id 3weken naar school moet. voor mezelf heb ik besloten om het nog 2weekjes aan te kijken en als het niet beter wordt stop ik. luister naar je lichaam en voel je niet schuldig, je doet het niet expres. liefs doris
ik ben vandaag ook thuis gebleven, ben gewoon zo moe! ik kijk het ook nog even aan, maar anders stop ik ook! hierna moet ik nog 1 jaar, maar ik ga eerst lekker voor mijn kindje zorgen en zorgen dat ik mezelf ook weer goed voel, en niet te snel weer beginnen! we zien het allemaal wel! kindje is belangrijkste
ooow zo herkenbaar! ik was ook kapot de hele zwangerschap! toch nog tot de 30 weken volgehouden met 40 uur (soms zelfs 50) werken maar dat heeft zn tol geeist zeg! met 30 weken werd ik opgenomen in het ziekenhuis met vroegtijdige weëen met alle gevolgen van dien: longrijpspuiten, zware weëenremmers, 3 weken constante bedrust (zelfs niet naar de wc!) en ja kwam bij mij ook wel veel stress bijkijken natuurlijk maar ik zou het risico nooit meernemen en mocht ik ooit weer zwanger worden zou ik echt naar me lichaam luisteren!
ik luister nu ook echt naar mijn lichaam, gister ging het gewoon echt niet! heb de hele dag op de bank gezeten en gelegen! nu gaat het wel weer, maarja als je je dan weer goed voelt doe je al snel te veel, dus nog steeds alles rustig aan doen! het lijkt me echt niet leuk als je met vroegtijdige weeen in het ziekenhuis beland, dus omdat te voorkomen rustig aan..
vandaag weer zo'n dag dat ik te moe ben om iets te doen.. ik denk dat ik zo maar ff een dutje ga doen, hoop dat ik me daarna wat beter voel!
Als ik jou was zou ik toch vooral iets structureel veranderen, zo werkt het toch niet? Die voortijdige weeen zijn maar 1 risico, de baby kan ook groeiachterstand krijgen, dat is toch ook niet tof. Effe sterk zijn en achter dingen een punt zetten, dat is nu je primaire verantwoordelijkheid.
morgen heb ik een gesprek op school omdat ik het niet meer red zo, ik heb besloten dat ik ga stoppen. heb me nu ook ziek gemeld, moet gewoon rustig aan doen, de baby is het belangrijkste!
vanmorgen een gesprek gehad op school, ik heb de knoop doorgehakt om voorlopig met de opleiding te stoppen! dit geeft me een hoop rust! dinsdag afscheid nemen van mijn klas en ook van de week van mijn stage en dan lekker rustig aan doen en genieten!