Zag een reclame over bloed doneren. Ziet er simpel uit, je geeft bloed en redt een leven. Voor jezelf uurtje moeite, voor de ander een redding Maar hoe gaat dat nou precies in zn werk? Ze leggen het zo simpel uit alsof het zo gedaan is. Laten testen, doneren en klaar. Maar hoe gaat het in werkelijkheid? Hoeveel doneer je precies en heeft het gevolgen voor jezelf? Is het een donatie die je 1x doet en dat word dan opgeslagen, of doneer je pas als ze een patiënt hebben die jouw bloed nodig heeft? Graag ervaringen
Ja eigenlijk is het wel zo simpel . Als vrouw mag je elke 4 maanden bloed geven, ze meten eerst je hb en je vult een vragenlijst in, bespreekt het even en dan ga je bloed geven. Is een halve liter per keer, ik merk er niets van, maar dat verschilt per persoon. Je kan extra opgeroepen worden als ze bloed nodig hebben, heb ik 2 keer gehad. Doen ze alleen als het bijna 4 maanden is na de laatste donatie.
Klinkt idd simpel. Wat als je ijzer te laag is? Mag je dan helemaal niet doneren of moet je dan ijzertabletten nemen en mag het daarna wel?
Nee dan mag je niet en kan je het een paar maanden later weer proberen. Na een keer of drie een laag hb krijg je een gesprek met de 'arts' daar. Stelt niet veel voor. Heb ik dus gehad, toen een paar jaar geen bloed meer gegeven. Na de bevallingen weer aangemeld en sindsdien is mijn hb altijd netjes.
Ik ben ook bloeddonor geweest. Mijn ijzer is 1 keer te laag geweest en toen mocht ik niet doneren. Voor elke donatie wordt je altijd even getest en vul je een vragenlijst in. Na de donatie kreeg je bij ons altijd lekker een kopje koffie of thee en mocht je wat lekker uit de mand pakken, die vol zat met zoete rommel om weer aan te sterken Het was altijd erg gezellig bij ons, ik ging altijd gezellig samen met mn moeder. Na de ks van dochterlief ben ik gestopt met bloedgeven. Ik was altijd erg moeilijk prikbaar en een drama meegemaakt tijdens de bevalling, die er ook van stonden te kijken dat ik gewoon bloeddonor was Toen maar wijselijk besloten om dat niet meer te doen. Maar simpel is het dus echt! En je mag gewoon gaan wanneer het jouw uitkomt. Volgens mij binnen 4 weken nadat je je oproepkaart hebt gehad, maar dat weet ik niet meer zeker.
Je kunt op de website van Sanquin een vragenlijst invullen (zie hier) om te kijken of je geschikt bent als donor. Zo ja, dan vul je je gegevens in en dan krijg je een oproep om langs te komen voor een gesprek. Voor iedere donatie wordt je bloeddruk en je ijzergehalte gemeten en bovendien moet je de vragenlijst nogmaals invullen om te checken of je nog steeds een geschikte donor bent. Als alles in orde is, dan mag je bloed doneren.
Ik heb toevallig vorige week de donorkeuring doorlopen. Als je je aanmeld wordt je dus eerst medisch gekeurd. Je vult een vragenlijst in en hebt een gesprek met de arts. Daar wordt je hb bepaald en wordt je bloeddruk gemeten. Als er geen gekke dingen uit de vragen van de arts komen worden er vervolgens 4 buisjes bloed afgenomen om te controleren op infectie ziekten. Als dat verder oke is krijg je vanzelf een oproepkaart in de bus. Je hb moet minimaal 7.8 zijn voor een donatie en als vrouw zijnde mag je dus 3x per jaar bloed geven. Ik wacht nu dus op mijn eerste oproepkaart
Nog een aanvulling; het is wel handig om de eerste paar keer iemand mee te nemen. Ze zijn echt heel voorzichtig; je mag niet geven bij een lage bloeddruk of laag hb - de donatie mag dus echt niet ten koste gaan van jou. Maar sommige mensen hebben er zeker de eerste keer wel even last van. Als je even de tijd neemt voor een kopje koffie en een koek dan zal het hoogstwaarschijnlijk wel meevallen, maar ik was blij dat ik niet hoefde te rijden erna
Ik ben begonnen met Bloeddoneren. Dat is inderdaad net zo simpel als het in de reclame geschetst wordt. Het daadwerkelijke doneren duurt ook maar 10 minuutjes. Ze zijn heel streng wat hb betreft, die moet echt minimaal 7.8 zijn. Ben ik al een aantal keer op afgekeurd. Omdat ik wel last (last = 2/3 dagen niet kunnen sporten en wat duizelig achteraf) had van het Bloeddoneren ben ik overgestapt op bloedplasma doneren en dat doe ik nog steeds met veel 'plezier'.
Mag niet doneren door een bloedtransfusie na de eerste bevalling... Je mag geen bloed geven als je in 1980 of daarna een bloedtransfusie hebt gehad, oftewel bloed van een ander persoon hebt gekregen. Dit is niet van toepassing als je uitsluitend een transfusie met je eigen bloed hebt gehad.
Hier al 10 jaar bloeddonor, gelijk vanaf mn 18e. Je krijgt idd een kaart of soms bellen ze als ze ineens extra bloed nodig hebben. Ik heb hem op max 2 keer per jaar gezet omdat mijn hb altijd even de tijd heeft om weer boven de 7.8 te komen en na 3-4 maanden zat ik altijd nog wat te laag. Ik heb 0 negatief, dus dat kunnen ze goed gebruiken. Ik drink altijd goed erna en eet wat zouts, omdat ik twee keer ben flauwgevallen ivm te lage bloeddruk erna.
"Jups iet's a siempul" (met zwaar accent ) Wat ik zelf vaak doe: zodra ik de oproep kaart in huis heb, ga ik in de supermarkt een fles Roosvicee Ferro halen. Ik drink dan iedere dag twee glazen, totdat de fles leeg is... dus ook nog na de donatie. Of het echt helpt durf ik niet te zeggen maar het voelt beter voor mij.
Dit topic was een mooie reminder voor mij. Net opgegeven via de site. Geen idee of ik in aanmerking kom, maar dat mogen zij bepalen
ik heb 2x gedoneerd. Ik werd niet 4 keer per jaar gevraagd, maar 1x per jaar. bij sanquin hebben ze me verteld dat ik kwam doordat ik een veelvoorkomende bloedgroep heb. Na de tweede keer ben ik gekapt, want ik merkte dat ik onzettend last kreeg van haaruitval en was erg moe na beide bloeddonaties, dit heeft zeker 2 maanden geduurd. dus nee ik doe het niet meer
Ik ben een tijdje donor geweest. Helaas ging het de laatste paar keer niet zo goed en daarom mag ik nu niet meer. Ik werd erg flauw en moest een uur blijven liggen om bij te komen, ik viel bijna weg, ondanks dat ik genoeg had gegeten van tevoren. Wellicht over een paar jaar weer proberen.
Ik heb pas 1x kunnen doneren omdat mn hb te laag was. Nu mag ik niet vanwege mn zwangerschap, maar daarna ga ik weer geven. mij werd aangeraden om veel water te drinken voor het doneren en daarna nam ik een soepje met een broodje. ik vond het een kleine moeite, al ging het niet helemaal soepel omdat mn aderen weg rolden. Heb na het doneren ook geen last gehad.
Ik heb ook wel eens dat mijn aderen 'wegrollen', die hebben gewoon een dikke wand . Ook wel eens gehad dat de donatie niet lukte doordat het te langzaam ging. Maar de laatst keren ging het gelukkig wel goed.
Ik ben ook bloeddonor geworden nadat ik zelf veel bloed heb verloren na een operatie en net geen bloedtransfusie heb gehad. Eerste donatie zo'n 4 maand na mijn operatie was mijn Hb nog te laag (door dat bloedverlies dus), daarna altijd goedgekeurd. Heb nu zo'n 10x gedoneerd, en nu dus ff niet. Na de bevalling ga ik plasma doneren, duurt iets langer en kan vaker. Je komt binnen, vult een vragenlijstje in, krijgt een snelle keuring met vingerprik, en daarna mag je liggen. Ik was vaak binnen 45 minuten weer buiten. De donatie zelf duurt bij mij altijd zo'n 7-8 minuten. Na de donatie moet je zo'n 15 minuten even zitten en wat eten en drinken. Ik had altijd een roze koek en een kop thee, yumyummm. Vind het ook altijd heel gezellig. De bloedprikkers en vrijwilligers zijn vaak hele sociale en vrolijke mensen en je zit vaak in een grote kring met andere donors dus het is één grote keet haha. Tenminste, dat was in Zwolle wel altijd. Hier in Engeland is iedereen altijd zo strontchagrijnig. Jammer.. Wel mag je hier vaker doneren en is het ook iets meer (in NL is het 500ml geloof ik, hier is het 600ml..) Om mijn ijzer te boosten at ik vaak een weekje van te voren heel veel boterhammen met appelstroop. Uiteindelijk mee gestopt en mijn ijzer is gewoon hetzelfde gebleven haha.