Bij mij gaat het aanprikken altijd goed, maar ik ben wel een 'wegtrekker' Dus dat zeg ik altijd maar van tevoren. De laatste keer is inmiddels weer een behoorlijke tijd geleden, een jaar alweer vanwege zwangerschap. Dat ging daarna niet helemaal goed, ben flauwgevallen en heb nog twee dagen last gehad van een flauw gevoel. Hopelijk volgende keer weer beter!
Ik ben al vanaf mijn 18e donor Alleen sinds het verbrijzelen van mijn been, de spoed sectio’s en vele andere OK’s om me proberen zwanger te maken al 8 jaar geen bloed meer kunnen geven. Aangezien OK 13 eraan komt, baarmoeder eruit halen, zal het doneren pas weer volgend jaar mogen vrees ik. Zooooo nobel van iedereen die het doet op probeerde!
ik ben er om deze reden wel mee gestopt. Moest vaak meerdere keren prikken, door verschillende mensen. Ze hebben me toen aangeraden om te stoppen. Net voordat ik gestopt was, ben ik bevallen van de oudste en tijdens die bevalling was het helemaal een ramp. Uiteindelijk zijn ze van de seh gekomen. Maar die stonden dus wel met hun oren te klapperen toen ik vertelde dat ik donor was Dus snel daarna gestopt helaas.
Geen ervaring mee, maar ik wil zeggen dat ik super blij ben met mensen die doneren. Ik heb zelf tot 2x toe een bloedtransfusie gehad. Super blij dat dit mogelijk is.
Ik vind bloedgeven echt een uitje. Lekker even tijd voor mijzelf, lekker even luieren in de stoel en na afloop een lekkere koek. Ik merk dan ook helemaal niks van het bloedgeven.
Ik ben ook lastig te prikken. Aderen rollen weg, of slaan dicht. Echt al heel vaak gehad dat de naald in de ader zat, maar er gewoon geen bloed kwam. volgende week ga ik stamcellen doneren. Ik ben zo benieuwd of dat dan wel lukt
Hier precies zo! Lekker boek mee, kopje thee. Plasma geven duurt iets langer, heb je nog meer tijd voor jezelf
Ik ben ook bloeddonor en erg gemotiveerd om lang te blijven geven. Maar eerlijk? Als ik de helft van de keren het zakje niet vol zou krijgen, dan weet ik niet of ik er nog mee door zou gaan. Ik heb pas een keer gehad dat het aanprikken niet zo goed was gegaan en er na 400 ofzo echt niet meer uit kwam. Dat vond ik al zo teleurstellend.
Ik was de koffie vrouw. Heb dan ook flauw knallers gezien. Als je gegeven hebt kun je beter koud drinken en dextrotje nemen. Of een lekkere koekje. C heeft nog in de wiegbak gezeten hahaha die de bloed laat bewegen. Ik vond het altijd erg leuk om dat te doen. Zorgen voor een koud doekje een dextro maar ook gewoon een babbeltje. En doneren doe ik nie
Dit was bij mij ook zo. Ik kreeg het advies om die ene goede ader te bewaren voor als ik het zelf heel hard nodig heb.
Ik heb het een paar jaar gedaan, maar was echt super lastig te prikken, zelfs de meest ervaren prikkers zaten bij mij te stuntelen. Dat vond ik op zich niet erg, maar het duurde ook altijd best even voor het zakje gevuld was. En de laatste keer viel ik thuis flauw en was ik gewoon ziek erna, zo misselijk, duizelig, echt niet leuk meer - dat was de reden dat ik er mee gestopt ben.
Ik durf er niet aan te beginnen. De laatste keer met bloedprikken al 4 man bij me gehad om met veel moeite uiteindelijk een buisje vol te krijgen...
Ik gaf eerst bloed, maar werd zo weinig opgeroepen (B+) dat ik over ben gegaan op plasma doneren. Maar iedere keer een drama, aanprikken gaat alleen rechts, maar het loopt niet door, krijg last van mijn arm en er komt gewoon niet genoeg uit. De laatste 3x heb ik af laten breken en nu even op pauze.
Bij mij ging het ook niet altijd goed. Wat bij mij altijd goed hielp was in de stress al knijpen, dan ging het sneller.
Ik heb in december voor het eerst bloed gegeven. Gelukkig ging het heel goed, zowel het prikken als het zakje vol krijgen. Anders zou ik er ook 2x over nadenken. Ik heb bloedgroep O negatief dus hoop dat ik nog lang kan blijven geven.