3e kindje... Waarom wel, waarom niet?

Wij hebben ook voor die keuze gestaan. Maar al snel waren we het er over eens dat we toch wel graag een groot gezin zouden willen.
De oudste was 5,5 jaar en de (toen) jongste was 2,5 jaar toen de 3e geboren werd.
En ja, je moet weer even wennen aan het verdelen van aandacht. Maar daar groei je in mee. Ik vond het trouwens wel fijn dat de oudste al op school zat en de middelste ook al veel zelf kon (naar de wc, aankleden e.d)

Nu zelfs zwanger van een 4e, zo leuk vonden we de derde!!

 

Wij hebben heel duidelijk gezegd: geen derde kindje. Mijn vriend wordt binnenkort 'geholpen'

Ons gezin voelt compleet met onze twee jongens. We vinden het al behoorlijk druk met twee kinderen (en dan hebben wij behoorlijk makkelijke kinderen...) en vinden het ook fijn om tijd voor onszelf en elkaar te hebben.

Van vriendinnen met drie kinderen hoor ik wel de volgende 'nadelen': praktisch lastiger, past niet in de auto, opa's & oma's willen niet op drie kindjes tegelijk passen, gevoel alleen maar aan het halen/brengen te zijn naar school/sport/speelafspraakjes etc., financieel duurder, ruimtegebrek in huis.

Maar toch blijft het voor ons een gevoelskwestie, ons gezin is gewoon 'af'.

 

Wij bewust niet. Praktisch gezien, huis, auto maar ook zwemmen bv met 2 kleine kinderen ben je 1 op 1, met 3 kleintjes lastig denk ik. Maar vooral ook financieel. Wij verdienen zeker niet overdreven veel en bieden liever 2 kinderen wat meer mogelijkheden aan qua sport, studie enz.... Ik zou wel 3 willen maar al deze punten v mijn man begrijp ik heel goed. Vooral ook omdat de slaapkamers klein zijn en we niks meer over hebben. Blij met 2 gezonde kindjes

 

Ik zou persoonlijk wel 3 kinderen willen, maar wij hebben besloten het bij 2 te laten. Reden? Financieel... Met 2 kinderen kunnen wij nog net 2x per jaar op vakantie en kun je leuke dingen met ze doen als ze wat ouder zijn. Voor ons persoonlijk wordt het met 3 lastiger. Het zou wel kunnen, maar wij houden zelf liever geld over voor leuke/luxe dingen. Dus wij hebben gezegd, alleen als we de jackpot (lees, nooit) winnen komt er een 3e

 

Vriendlief wil hier ook geen 3e. We hopen nu nog geluk te hebben voor een 2e maar ik zou er graag 4 willen. Vriendlief dus niet.
Hij vond dat voornamelijk voor het toekomst beeld belangrijk.
Hij komt zelf uit een gezin van 4 en ondanks dat ze het niet slecht hadden hebben de kinderen daar wel bepaalde opleidingen moeten laten gaan omdat die niet betaald konden worden, er moesten er tenslotte meer naar school. Hetzelfde gold voor een sport of iets dergelijk. Mijn vriend is bang (en hij weet het zeker) dat als we meer kinderen hebben we die niet alles kunnen bieden op school/hobby/sport etc gebied wat zij en wij graag willen.
Ik ben van mening dat dat wel meevalt en dat je gewoon goed met sparen en plannen. Ook omdat ik zeker wel van plan ben om te gaan werken als de jongste op school zit.
We hebben er al een paar keer over gesproken en heel soms zegt hij nu ipv "nee" meer iets van "eerst de 2e en dan zien we wel"
Ik blijf er natuurlijk niet over bezig maar we hopen eerst maar op een 2e en dan zien we wel wat de toekomst ons brengt.

 

Hier bewust 2 kinderen. Wij vinden ons gezin zo af. Ook kunnen wij 2 kinderen financieel opvoeden, in de zin van studeren, rijbewijs etc. Ook de praktische kant (oa auto &oppas) sprak ons niet aan. Mijn man heeft zich al laten helpen, dus hier blijft het bij 2!

 

Wij twijfelen ook. Eigenlijk alleen praktisch gezien. Ik zou afstand moeten doen van m'n mooie autootje, met hotels boeken op vakantie is het niet praktisch.. erg eigenlijk dat ik van dit soort dingen het aantal kinderen af laat hangen. Wij neigen in ieder geval naar niet nog een derde kindje.

 

Zoals het er nu uitziet zullen we het bij 2 kinderen houden. Punt 1 is financieel gewoon handiger. Nu valt het nog mee maar ze moetrn straks op sport, zwemmen naar school etc. Punt 2, praktisch is het handiger, wij hebben nu maar 1 kinderkamer dus ze zullen samen slapen, we willen binnen 5 jaar verhuizen omdst we het belangrijk vinden dat ze met de tijd een eigen kamer hebben, vooral wanneer ze straks ouder zijn. En ook qua vakanties, auto etc. Punt 3, ik vind rust ook erg prettig. Als ik naar mijn schoonzussen kijk met 3 kinderen zou ik echt gek worden... Continue in de weer en stressen om alle kinderen optijd te halen. En met 2 zal het al drukker worden dus vind het best zo.

 

Hier kwam de derde onverwachs haha
De oudste is nu 11 jaar,de middelste 9 jaar en de jongste 2,5 jaar.
We kunnen ons geen leven meer zonder haar voorstellen.
Ze brengt alleen maar blijdschap en plezier.
Kinderen hebben alle drie een eigen kamer.
We kunnen voor alle drie sparen,
We hebben geen andere auto hoeven kopen.
Ik ben gewoon twee dagen blijven werken.
Nadeel: ik mis soms tijd voor mezelf maar straks zit ze weer op school en kom ik weer aan mezelf toe.
Het voordeel van een groter leeftijdsverschil is wel dat broer en zus ook veel met kleine zus doen en dat kan weleens makkelijk zijn haha

 

Hier altijd de wens voor een 3e kindje geweest. Vriend was er nog niet helemaal uit.
Toen werd ik ongepland zwanger, jongste meisje was pas 8 maanden.
Voor mij was het meteen duidelijk,als dit kindje wil komen,is het zeer welkom. Dit was voor mij een sterk gevoel,ook ivm 2 miskramen tussen de meiden in.
En wat een héérlijk mannetje is het. Toch nóg een man in huis,superleuk!

De praktische bezwaren,die kloppen inderdaad. Maar ja,daar wen je aan.
Het eerste jaar was bizar zwaar,ook ivm zoon die reflux had.Maar nu loopt het allemaal best oke.

Financieel gezien komen wij goed rond.Ik heb 1,5 jaar minder uren gewerkt,nu weer terg naar mijn oude percentage.
Sparen voor de kids en onszelf.
We hóeven niet op de kleintjes te letten (figuurlijk gesproken dan he )maar ik doe dat wel. Zo ben ik opgevoed.
Auto gewoon 2e hands.
Kleertjes nieuw maar ook veel van vrienden wiens jongste 1 jaar scheelt met onze zoon.Alle slaapkamer meubels van zijn zussen geweest, alleen een nieuw behangetje,matrasje, en een likje verf.
Wij redden het zo prima gelukkig!

 

Hier drie kinderen. Gewoon, omdat ze kwam (en we hadden ook zeker de wens!!)
En het is zoooo leuk!
Het went erg snel. Voor mezelf scheelt het dat ik haar veel draag en de andere twee krijgen een hand
In de auto paste het precies. We gaan verhuizen naar een huis waar we nog een kamer over gaan hebben.
Onze derde is gewoon weer zo'n mooi aandeel in t gezin. Zo leuk en gezellig.

Voor ons het nu eenmaal zo. Maar ik kan ook heus wel bedenken dat het echt veel makkelijker en rustiger zu zijn met alleen de oudste twee. En goedkoper ook.
Maar we zijn met z'n 5en en genieten er volop van. Heerlijk. En met een kamer extra kriebelt het weer enorm

 

Zelf nog geen kinderen, dus wat dat betreft geen ervaring..
Maar ben zelf de jongste van 3 kinderen, en ik vind het totaal geen probleem! Alleen maar leuk zelfs, dat ik niet 1, maar 2 zussen heb!!
Dubbel rijkdom zeg maar
En ook niet onbelangrijk: mocht er 1 komen te overlijden, dan heb ik er altijd nog 1!!

Ik zou qua leeftijden inderdaad nog even wachten, maar dat is persoonlijk natuurlijk..

Succes met de keuze! Komt vast goed!

 

Hou op schei uit, hier kriebelt het ook,maar man wil echt echt echt niet en gaat zichzelf laten helpen dit jaar...
Verstandelijk snap ik het wel,maar in mijn moederhart is ook nog een kamertje over..

 

Ons derde meisje was een verrassing. Nu bijna 1 jaar. Haar zussen zijn 2.5 en bijna 5 jaar. Het afgelopen jaar is erg heftig geweest. Maar ik zou het ondanks dat toch weer zo overdoen! Jij en je partner moeten er samen voor 100% achter staan en dan kom je er wel. Praktisch gezien is twee kinderen handiger. Zowel met weggaan met de auto, onderweg etc. Als ik een "keuze" gehad zou hebben zou mijn voorkeur wel uitgegaan zijn als er een groter leeftijdsverschil was geweest. De zorg begint nu pas wat relaxter te worden. Maar dat ligt natuurlijk ook aan de karakters van je kids etc.

 

Hier ook drie kindjes.... Waarom die derde? Omdat ons gezin met twee kinderen voor ons gevoel nog niet af was... Nu met onze derde erbij zijn we compleet gelukkig!
Onze kindjes zitten kort op elkaar. Toen onze jongste geboren werd was de oudste net geen drie. Pittige tropenjaren dus nu met allemaal hulpbehoevende kleintjes, maar toch zou ik niet anders willen. Soms grappen mijn man ik na een drukke dag wel eens "dat we elkaar over een paar jaar wel weer zien"

 

Hier zeg ik nu nee geen derde en dat komt door mijn gezondheid.
Ik vind het een beetje gek klinken, maar ik had nooit verwacht dat we het bij 2 kinderen zouden laten. Even afgezien van het feit dat we heel dankbaar zijn dat we er 2 mogen hebben.
Voor nu moet het wel heeeeel erg gaan kriebelen voor een derde.

 

Ik ben met twee kinderen (en een bonuskindje on het weekend) echt klaar. Ons gezinnetje voelt gewoon af zo met mn twee meiden. Daarnaats ben ik bang dat drie kinderen voor mij te druk wordt en dat ik mn kinderen dan niet meer echt kan geven wat ik ze wil geven. Ook vind ik de babytijd altijd best zwaar en met elk nieuw kindje wordt het natuurlijk zwaarder en drukker. Verder zijn wij niet meer de jongste en lijkt het me erg moeilijk om na twee gezonde kindjes ook nog een kindje met een handicap te krijgen. Ten slotte spelen de praktische en financiele zaken ook een rol, zij het een kleine, in deze beslissing.

Maar de gedachte dat ik nooit meer zwanger zal zijn of mag bevallen (twee fijne bevallingen gehad),stemt me soms wel een beetje melancholisch. Zo'n ieniemienie pasgeboren babytje op je buik en in je armen is zo speciaal en dat zal ik natuurlijk nooit meer meemaken (hoewel misschien straks als opdringerige oma... ). Aan de andere kant denk ik dat ik dit gevoel altijd zou houden, ook na een derde of vierde en ga zo maar door.

 

No way dat hier een derde komt! De reden dat er zoveel jaar verschil tussen mijn kindjes zit is omdat wij er zolang over na hebben moeten denken of we het wel wilden. Had bij de eerste een pnd en bij de tweede bijna een pnd. En dat wil ik nooit meer!
Ik hou zielsveel van mijn kindjes maar een derde keer weer in de put zitten (ook al weet ik dat het tijdelijk is) wil ik nooit nooit nooit meer!