Ik lees wel vaker over kindjes die niet of nauwelijks praten maar toch stel ik mijn vraag hier nog maar een keer aan jullie. Mijn zoontje is 2 en zegt nauwelijks een paar woorden. Hij vertelt wel hele verhalen maar het zal wel russisch zijn want ik versta er niks van. Mama kan hij sinds een maand gericht zeggen als hij iets van me wilt. Als ik aan het stofzuigen ben zegt hij zoo klaar maar verder niks. Als ik zijn leeftijdsgenootjes zie die allemaal nog geen maand schelen kunnen ze stuk voor stuk praten. Ik weet dat het ene kind niet het andere is maar ik heb een vriendinnen groep met daarin 8 kindjes die 2 zijn en allemaal kunnen praten dus mijn zoon heeft echt een achterstand. Nou is hij wel laatst geopereerd aan zijn keelamandelen en iedereen zegt dat hij nu wel zou gaan praten. Ik twijfel hierover. Zou ik hier hulp voor moeten zoeken? Hij begrijpt wel alles wat ik zeg.
Ben je recentelijk op het CB geweest? Want daar houden ze de taalontwikkeling natuurlijk ook in de gaten... Als je je zorgen maakt, zou je daar eens langs kunnen gaan om te vragen of je je zorgen moet maken? Dat zou ik in ieder geval doen. Ze geven dan vast wel aan vanaf welke leeftijd je vooruitgang zou moeten merken en dus ook vanaf wanneer je 'hulp' moet zoeken.
Ik ben zelf gastouder en mama en ik heb al heel wat kindjes van 2 jaar verzorgt en de een praat nu eenmaal meer en sneller dan de andere. Op een gegeven moment had ik ook een kindje van ruim 2, die nog heel weinig zei. Omdat ik toen voor mijn opleiding een werkstukje moest schrijven heb ik dat als onderwerp genomen en ben ik gaan oefenen met een vertelkist. Ik had dan bijvoorbeeld een boekje van Dick B.runa met allemaal tekeningen en waar ik dan iets van had in de speelgoedkast (bijvoorbeeld een stoel, een leeuw, een vliegtuig, een boom etc.), dat stopte ik in de doos. Ik liet dan de plaatjes zien en de kinderen moesten het voorwerp uit de kist pakken en dan zeggen wat het was. Zo heeft hij toch redelijk wat woordjes bijgeleerd voor hij naar de PSZ ging. Ook heel veel blijven herhalen en verhaaltjes voorlezen voor het slapen gaan zijn tips die ik kreeg van de PSZ-juffen. En hem natuurlijk prijzen als hij een woordje verstaanbaar uitspreekt. Veel succes.
Ik benoem inderdaad alles. Hij is dol op auto's en dat noemt hij kuku? Nou hoe vaak ik al auto heb gezegd tegen hem. Alles wat ik doe vertel ik aan hem en benoem ik maar hij vertikt het gewoon. Maandag moeten we naar het cb en daar ga ik het ook voorleggen. Wat hij bijvoorbeeld ook heeft is dat als hij wel iets kan uitsrpeken een ander woord wat hij eerst wel kon uitspreken weer totaal uit zijn systeem verdwijnt terwijl ik dit ook blijf herhalen.
Hier zijn ze bijna 2, en tot ong 2 maanden gelden zeiden ze ook niet meer dan 15-20 woorden. Maar de laatste maanden gaat het in een sneltrein tempo. Ik denk dat mijn dochter nu op bijna 100 woorden zit, en ze zeggen nu zelfs 3-woorden-zinnen e.d. Wat hier echt werkt is voorlezen, boekjes met plaatjes en dan benoemen-benoemen-benoemen. En veel herhaling. Bij elke handeling gebruik ik vaste aankondiging, en duidelijke benaming/werkwoord. Maar ieder kind heeft een eigen tempo hoor. Zoontje van onze vrienden is van begin juni 2009 en zegt nog steeds amper iets. Hij begrijpt werkelijk alles en maakt alles duidelijk met gebaren. Ze maken zich verder niet druk. Als jij je zorgen maakt zou ik het bespreken met CB.
Ik zou het idd eens bespreken, ook gewoon je eigen zorgen eens even op tafel leggen. Het hoeft niets te betekenen (iedereen leer uiteindelijk praten), maar het is fijn als je alle oorzaken uit kunt sluiten en hem lekker veel aanbiedt qua taal. Sommige kinderen zijn ook wat minder kletserig. Ze kennen de woorden en vinden het dan best. Julia is echt het tegenovergestelde. Ratelt de hele dag door en maakt zinnen van 5-6 woorden. Ik hou het niet meer bij en zou haar mondje graag eens een middagje uitzetten Pfff, wat een kletskous! Die tijd komt voor je zoontje ook echt, en hopelijk voor jou leert hij het de komende tijd. Wie weet heeft het CB ook tips om het te stimuleren?
Mocht je je zorgen maken (en uit je verhaal maak ik uit dat dat toch zo is) dan is het mogelijk om je kind te laten testen in het audiologisch centrum. Je hebt daarvoor een verwijsbrief van de huisarts voor nodig. Bij het ac wordt het gehoor getest maar het is ook mogelijk om een logopedische test te krijgen en een soort van psychologische test. De logopedische test bevat de onderdelen taalbegrip, zinsontwikkeling en woordontwikkeling. Mocht dat beneden gemiddeld zijn, dan kunnen ze een advies geven wat een volgende stap zou zijn. Alle testen gaan spelenderwijs en de meeste kinderen vinden het juist heel erg leuk de een op een aandacht.Het is niet raar dat kinderen van 2-2,5 jaar al naar logopedie gaan. Indien je kind gemiddeld scoort is dat heel fijn om te weten zodat het niet nodig is om je verder zorgen te maken. Beter het probleem erkennen, dan achteraf denken: "hadden we hem/haar maar..." Succes!
Mijn zoontje is net 2 maandjes 2 jaar en hij zegt nu pas sinds een paar weken echt veel (daarmee bedoel ik dat hij veel woorden probeert te zeggen, maar het nog niet kan). Daarvoor zei hij echt niks, in ieder geval niks verstaanbaars! Hij zegt nu hooguit 20 woorden, maar wel redelijk verstaanbaar. Wij oefenen gewoon met hem elke dag, boekjes lezen e.d dat werkt goed en veel herhalen. Denk zelf niet dat je je direct zorgen moet maken. Ben zelf blij dat ik niet meer bij het CB kom want die zouden meteen gaan zeuren over achterstand e.d terwijl dat echt niet zo hoeft te zijn... Hij doet gewoon alles op zijn eigen tempo (onze zoon was met alles niet zo snel) en praten doen ze van zelf wel.
Helaas is dat niet altijd zo, al wordt daar wel altijd heel makkelijk over gedaan. "ach dat komt allemaal wel..." Bij 9 van de 10 zou dat ook wel zo zijn, maar er zijn zoveel kinderen die slecht praten die op z'n minst logopedie nodig hebben. Dat het CB waar jullie naar toe gaan misschien gaat "zeuren" over een mogelijke achterstand vind ik niet meer dan logisch. Zij mogen het aangeven en concluderen, wat de ouder er mee doet is aan de ouder.
Zou het gewoon op het cb bespreken. Volgens mij hoef je je met twee nog niet direct zorgen te maken. Begrijpt hij wat je zegt? Bv pak maar je broodje, auto etc? En gebruikt hij wel de zelfde woorden voor dingen? Als je op allebei ja kan zeggen dan begrijpt hij taal en dan komt het met veel herhalen en kindje zelf dingen laten benoemen wel goed. Die van mij is 21 mnd en zegt al vrij veel. Auto is bv duidelijk auto en fiets, alleen motor van papa is nog broem papa. Dan zeg ik ja goed zo dat is de motor van papa. Dan geef je er een positief gevoel bij. Dat je het begrijpt en je noemt vervolgens het juiste woord. Kinderen proberen rond twee jaar vanzelf na te praten.
Ik zou idd bij het cb of bij de ha je zorgen wegleggen. Die kunnen je indien nodig ook verwijzen naar een audiologisch centrum. Het hoeft nog niets te zijn want hij is nog vrij jong maar als er wel iets is kun je er beter vroeg bij zijn. De kans is dan groter dat alles helemaal goed komt. Werk zelf met peuters met een spraak-taalproblemen.Veel van die kinderen gaan daarna weer naar een gewone basisschool.
Is hij bekend met oorproblemen? Want dat kan ook een achterstand opleveren (omdat ze dan soms minder goed horen). Ik zou je zorgen inderdaad, zoals je al gaat doen, bij het CB of de huisarts neerleggen. Misschien is het goed om hem eens extra te checken, zodat dingen uitgesloten kunnen worden. Als er echt iets aan de hand is, dan is het fijn als dat zo snel mogelijk wordt gevonden. Kan in ieder geval geen kwaad toch.
Mijn oudste dochter is inmiddels 2,5 jaar oud en praat sinds een maand of 2. Hiervoor zei je eigenlijk weinig tot niets. Papa, om en bal en wat Russische woorden. Bij 2 jaar moesten we op gewone controle bij het cb en daar werd aangegeven dat ze bij 2,5 weer op controle moest komen ivm haar spraak. Ik maakte mij erge zorgen maar uiteindelijk voor niets... een week voor de afspraak begon het eindelijk en het gaat maar door Opeens zegt ze woorden die ik nooit zeg of gebruik Als je je echt zorgen maakt geef dit aan maar het hoeft niet altijd iets te zijn. Misschien andere interesses dan praten
Ja die kinderen zijn er zeker, tuurlijk! Maar dat betekend niet dat als ze 'pas' rond 2 jaar gaan praten ze meteen naar logopedie moeten. Niet elk kindje is even snel. Ons CB zijn enorme zeikerds ja, mijn zoontje is vanaf zn geboorte al niet groot en zwaar, zit altijd onder de onderste lijn, maar hij wordt vergeleken met NLse maatstaven terwijl ik zelf Aziatisch ben van afkomst (mijn vriend is wel gewoon NL) Ook deed hij op het CB nooit wat ze van hem vroegen, hij vertikte dat gewoon en dan begonnen zij daarover te zeuren. Het is geen circusact die opgevoerd wordt wanneer er naar gevraagd wordt. Als het na bijv. een half jaar nog zo is kan je altijd kijken of er extra aandacht aan besteed moet worden. Maar als ze net beginnen met praten of er gewoon 'wat later' mee zijn, is dat écht niet altijd erg. @ts idd als je je zorgen maakt gewoon voorleggen bij je CB!
Als jij je zorgen maakt moet je actie ondernemen! Via het cb of via huisarts. Maar blijf aub niet te lang wachten. Mijn zoontje wordt bijna 3 en weigert te praten. Vorig jaar naar het cb geweest daarvoor, we werden afgewimpeld met dat komt wel. Kom over een half jaar terug en stuur hem naar de psz. Zo gezegd ze gedaan, na een half jaar geen verbetering. Weer naar cb, die stuurden ons door naar het logopedie spreekuur. Op het spreekuur heeft die dame letterlijk gezegd: hier kan ik niks mee, hij wil niet. Kijk het nog even aan en kom over een half jaar terug. Met dit k#t antwoord kon ik nog niks. Toen ben ik zelf hulp gaan zoeken. We zijn toen bij de intergrale vroeghulp terecht gekomen en nu heb ik eindelijk het idee dat het niet praten serieus genomen wordt. Mijn zoontje is door 3 verschillende artsen geobserveerd en daaruit is gekomen dat hij ESM (ernstige spraak/taal moeilijkheden) heeft. we zijn nu doorgestuurd naar Kentalis: de organisatie voor beter horen en commu Dit is nog maar net in gang gezet, dus kan nog geen verdere ervaringen met je delen. Sorry voor mijn lange verhaal. Misschien heb je er wat aan, maar ik heb er spijt van dat ik zolang heb gewacht tot het praten vanzelf wel zou komen. En me heb laten wegsturen door het cb.
Mijn zoontje is in april 2 geworden en ik ben met hem naar logopedie geweest. Daar heb ik tips gekregen om te zorgen dat hij meer met taal bezig ging. Dit zijn andere dingen dan boekjes lezen maar bv eerst observeren hoe een kind communiceert en kijken wat het leuk indt. Zo kan je een belangrijk woord heel hard of hoog zeggen of met een klap erbij zeggen. Ik ben nu een paar weken bezig met Mika en krijg er elke x andere opdrachtjes bij en het gaat echt al stukken beter! Als jij je druk maakt moet je gewoon heen gaan! groetjes Ylona groetjes Ylona
Ik heb ook niet geschreven dat kinderen meteen naar logopedie moeten als ze "pas" rond twee jaar gaan praten. Ook voor logopedie is een verwijzing nodig. En vaak heeft een logopedie praktijk ook wachtlijsten. Maar eerst gaan onderzoeken of er echt sprake is van een achterstand vind ik wel verstandig, juist omdat TO aangeeft zich zorgen te maken. Wat ik bedoel met " maar er zijn zoveel kinderen die slecht praten die op z'n minst logopedie nodig hebben. " is dat er kinderen zijn in de kleuterleeftijd die nog niet zover met hun spraak-taalontwikkeling zijn die niet naar logopedie gaan,terwijl dat juist wel heel goed voor ze zou zijn. @ XoXo Wat vervelend dat jouw CB niet serieus met je ongerustheid is omgegaan. Zijn jullie nu bezig voor een indicatie voor een peutercommunicatiegroep?
zowel mijn dochter als mijn zoon spraken nauwelijks tot hun 2e. Vanaf hun tweede jaar gingen ze als een sneltrein!!!! Echt waar, alsof ze alleen maar hadden zitten opsparen, om het opeens allemaal te gaan gebruiken. Ben pas met mijn dochter naar haar laatste CB-afspraak geweest (3 jaar + 8 maanden) en de arts was onder de indruk van haar verbale vermogens. (en terecht, ze spreekt echt heel vlot, heeft een enorme woordenschat en ik kan me nauwelijks meer voorstellen dat ik ooit getwijfeld heb aan haar ontwikkeling) kortom, wilde je graag even wat geruststellen, zal vast heel erg meevallen. Ik snap je heel goed.
Mijn dochter praatte eerst ook echt weinig, terwijl ik de hele dag door met haar praatte.. Ik begon me een beetje druk te maken. Op het nazorgbureau (voor prematuren) waren ze niet echt bezorgd. 'Wacht maar, het komt straks vanzelf.' Ze hoeft nog niet veel te zeggen. En ineens, echt ineens leerde ze steeds meer woorden erbij. Ze is nu net 2 geworden en zinnetjes zegt ze nog niet, maar dat begint te komen. Ze is wel bezig met zindelijkheid, dus misschien gaat haar energie gewoon meer daarheen. Net als bij jouw kind misschien? Dat de interesse gewoon ergens anders ligt? De dochter van een vriendin van mij, zei ook met moeite 3 of 4 woorden toen ze bijna 2 was. Ze kreeg uiteindelijk buisjes en ze praat nu als een tierelier. Beter dan mijn dochter, terwijl zij eerder begon met praten. Op zich wel grappig, de 1 klaagt dat ze niet serieus genomen wordt en de ander klaagt dat ze afgewimpeld wordt..