Hoii dames, De titel zegt het al ben 37 weekjes maar ik hoop erop dat de kleine nog lekker eventjes blijft zitten. Ik lees allemaal mensen zodra ze de 37 (sommige nog eerder) weken hebben bereikt, ik ben het zo zat, ik wil je zo graag ontmoeten.. maar het enigste wat ik kan denken blijf nog maar lekker warm en veilig zitten. Moet ook nog verschillende dingetjes regelen, de helft moet nog gestreken worden, de lamp in de babykamer hangt nog niet omdat de kabels te kort waren, heb ik gelukkig wel gewoon een staande lamp ook maar alsnog.. zelfs mn vluchtkoffer is nog niet ingepakt. Ik zie ook enorm op tegen de bevalling en mijn vriend heeft alleen maar gezeik op werk met vrij krijgen als de kleine er is ( is die ook al 4 maanden mee bezig) Ik voel me gewoon ontzettend gestesst en weet even niet meer wat ik moet doen.. zit te hopen op morgen regen zodat ik niet weer buiten kan gaan zitten en maar echt moet gaan strijken Ook ben ik niet helemaal zeker wat ik aanmoet met mijn depressieve verleden , altijd aan de anti depressiva gezeten totdat ik zwanger werd.. voelde me eigelijk gewoon geweldig allebij mijn zwangerschappen. Nu was de eerste een MA en daarna zo erg weer in de put geraakt en eigelijk nooit zeker geweest of dit met het verlies te maken had of met het stoppen van de anti depressieva. Toen ik weer zwanger was kon ik zo weer direct stoppen.. maar nu begin ik toch wel bang te worden voor eventuele depressie. Ik heb ook een nieuwe huisarts dus even snel voor de zekerheid een paar pilletjes halen gaat hem ook niet worden. Moet ik dit met mijn vk gaam bespreken de volgende keer als ik er ben? Ik heb het wel tegen mijn vriend en moeder verteld mochten hun wat merken dat ze gelijk kunnen helpen. Maar weet voorderest niet echt wat ik er mee moet.. Weer een super lang verhaal 😳 Ik hoop.dat jullie tips hebben
Hi Ik kamp met een stemmingsstoornis en slik minimale medicatie in en sta onder behandeling van een ggz instelling en wordt er ook door begeleid samen met een goede samenwerking met het ziekenhuis en de psychiater van t ziekenhuis. Alles werkt samen om te zorgen dat het goed gaat met mij en de kleine! Ga ook Zowieso op indicatie 3 dagen blijven. Me medicatie word na bevalling in overleg weer opgebouwd en verder heb ik ook wel vernomen dat bij zwangerschap depressieve klachten vaker wegblijven maar daarna risico vormt na zwangerschap als je kampt met sremmingsproblemen! Ik ben bijna 33 weken zwanger en heb gelukkig de rust dat ik alles geregeld heb voor de kleine en ook voor me kindje van 3! - oma's en opa's helpen mee - alles is gewassen - babykamer staat klaar - huisje goed schoon en hou ik bij - kraamzorg geregeld - goede contacten met ggz Alles om rust te krijgen en te behouden stress is nooit goed maar voor mensen met psychische problematiek is stress nog een groter risico tot terugval! Ik vind het raar dat toen je stopte met medicatie dat ze nooit met je hebben gesproken over begeleiding op psychisch gebied, over bevallen in ziekenhuis en daarbij begeleiding van psychiater op achtergrond of plan met je hebben opgesteld Had je zowieso geen recht op indicatie Ziekenhuis? Ik zou als ik in jou situatie zat zorgen dat ik contact had met degene die jou de medicatie normaal geeft en bespeken hoe en wat En ook met verloskundige beval je in Ziekenhuis? Mogelijk kan vanuit t ziekenhuis onderdteuning worden gegeven zij hebben ook psychiaters in dienst ter beoordeling enzo Ik zou iedergrval heel snel aan de bel hangen voor jezelf en de kleine! Zeker als je merkt dat je t toch nodig hebt! En begin morgen met rust creëren regel alles dat helpt! En over je vriend vanuit cao heeft hij wettelijk recht op geloof ik 1-2 dagen vrij tbv bevalling! Daarna natuurlijk wel in overleg met werkgever vrij! Bij ons is dat ook ff afwachten maar intensie is week erna een week vrij te nemen als ik uit ziekenhuis ben! Probeer anders vanuit familie wat tr regelen ter onderdteuning en kraamzorg ok belangrijk
Hoi! Ik heb in het verleden te kampen gehad met o.a depressies. Dit was voor de huisarts de reden om mij te verwijzen naar een pop-poli. Ik ben zo blij dat ik onder begeleiding sta bij de pop-poli. Ik wil er hier niet teveel op ingaan, maar als je meer wil weten, stuur maar een privéberichtje. Ik help je graag op weg
Ik heb angst en depressie klachten en dat ging goed, maar werd toch doorgestuurd naar de pop poli en blij toe, want mocht niet stoppen met medicijnen werd zelfs opgehoogd, en achteraf is dat maar goed geweest ook er gebeurd zoveel rond een zwangerschap. Dus let goed op jezelf en op tijd hulp zoeken.
Heel erg bedankt voor de reacties dames. Ik ga het dinsdag echt even overleggen met mijn vk en vragen wat zij ervan vind. Ik was zowiezo van plan om in het ziekenhuis te bevallen lijkt me een veiliger idee. Voorderest heb ik gelukkig ook alles wel geregeld. Ik ga zometeen strijken en alles netjes de kast in. Misschien valt er dan ook wel weer een last van mijn schouders. Ik heb ook nog een vraagje.. geen idee of jullie daar verstand van hebben maar de zwangerschap valt me steeds zwaarder. Ik begin flink pijn mijn bekken en rug te krijgen, ik slaap amper ik heb er echt dageb bij zitten dat ik amper van de bank af kan komen om naar de wc te gaan. Gister weer zo een dag en mijn vriend heeft vrij genomen van werk om mij te helpen met alles. Mijn moeder heeft zelf ook artrose en momenteel heel veel last van haar heup dus zij kan mij ook niet helpen. Ik krijg op zo een dag het huishouden niet gedaan, ik kangeen boodschappen doen. Ik heb wel een beetje gekeken online over zorgverlof.. zou het een mogelijkheid zijn dar mijn vriend zorgverlof opneemt en hoe zou dat dan allemaal gaan? Hij zou recht hebben op 10 dagen las ik maar hoe neem je die op en hoe krijg ik bewijs dat hij mij echt moet helpen? Gaat dat dan via mijn vk? Nogmaals bedankt dames ik ga even aan de bel trekken denk wel dat dat een goed plan is
Nee dit is ons eerste kindje. Wel stom dat je hier dan geen zorgverlof voor kan aanvragen. Hoe doen andere vrouwen het dan die in een rolstoel komen te zitten vanwege BI??
Dit klinkt heel hard,maar het is gewoon niet anders...andere vrouwen roeien met de riemen die ze hebben...
Juist als je geen kinderen hebt prima toch als je de hele dag niets Doet? lekker toch op de bank liggen en man s avonds of weekend huishouden doen
De hele dag niks doen is echt onmogelijk voor mij En mn vriend ook nog alles laten doen kan ik ook niet maken.. hij werkt ongeveer 50 uur per week en hij doet ook mijn paarden voor me dus hij doet genoeg.