Goedemiddag, Ik heb een vraag waarvan ik eerst wil uitzoeken of het niet iets heel geks is. Mijn bevalling was er niet bepaald eentje vanuit een boekje. Vooral de uitdrijving was problematisch, omdat mijn zoon een sterrekijkertje bleek. Ruim 1,5 uur persen, een hoop paniek, mensen om mijn bed, een flinke knip en vacuüm, een hoop getrek en geduw en daar was mijn zoon eindelijk. Gek genoeg heb ik het destijds niet als traumatisch ervaren. Mijn man had daar juist meer last van. Ik was al lang blij dat mijn zoon er was. En het jaar daarop was heel zwaar omdat de zoektocht met als uitkomst koemelkallergie en oa. glutenintolerantie en het vele huilen onze dagen vulden. Nu dat het rustiger is, ga ik weer nadenken. De terugkomafspraak na 6 weken bij mijn gynacoloog heb ik destijds afgezegd. Mijn vraag is of het heel gek is om na ruim 20 maanden alsnog vragen te stellen waarom bepaalde keuzes zijn gemaakt. En waarom het ging zoals het ging en wat dat eventueel betekend voor een nieuwe zwangerschap/bevalling in de toekomst. Maken jullie dit vaker mee in jullie vak?
Hoi Samarinde01, het is helemaal geen gekke vraag. Je kunt alleen nu niet meer zo naar de gyn toe omdat het langer dan een jaar geleden is. Vaak komt deze vraag als vrouwen al weer (pril) zwanger zijn. Via de huisarts zou je eens kunnen proberen om een consult bij de gyn te krijgen. Je kunt bij een vk ook altijd een preconceptioneel consult krijgen (kost 95 euro, maar veel verzekeraars vergoeden dit al). Dan is het in jouw geval niet zozeer voor een nieuwe zwangerschap, maar om wel het één en ander te verwerken en dat kun je ook onder preconceptie advies scharen eigenlijk. Wellicht krijg je dan al wat antwoorden of kan zij overleggen met de gyn wat er mogelijk is. Groeten Brigitte
Hallo Brigitte, Goh dat is dus helemaal niet zo makkelijk. Maar het is misschien toch wel het proberen waard om met mijn huisarts te bespreken. Bedankt voor je snelle en duidelijke antwoord! Groet, Samarinde