Hoi lieve vrouwen, In november '16 heb ik te horen gekregen dat ik een leeg vruchtzakje draag. Begin december begonnen met pillen en op 8 december het vruchtzakje verloren. Bij de nacontrole bleek er nog wat restweefsel te zitten, weer pillen gekregen en 28 december weer voor controle. Helaas zat het er nog steeds. 29 december ben ik gecurreteerd, dit is goed gegaan en tijdens de curettage weinig bloed verloren, toen ik voor het eerst naar de wc ging geen bloed net als de dagen erna. Gisteren was de curettage een week geleden en gisteren kreeg ik ook mijn eerste bruine bloed verlies/afscheiding. Het was niet veel maar toch even met de gyn gebeld, zolang ik niet ging vloeien en geen koorts had was er niks aan de hand. Vanochtend zag ik opeens rood bloedverlies.. Hier schrok ik toch wel van.. Het is niet super veel maar wel duidelijk aanwezig. Ik heb sinds de curettage wel dagelijks last van een soort ongesteldheidskrampjes. Zo ook vandaag. Echter heb ik (nog) geen koorts. Hebben mensen hier ervaring mee? Is dit normaal? Ik maak me toch wel wat zorgen
Ik heb na mijn curettage wel meer dan een week gebloed en ook wel dat het na een tijdje stopte en dan weer lichtjes terugkwam. Moet wel zeggen dat het in grote lijnen steeds minder werd. In jouw situatie misschien wel handig om toch even de arts te bellen.
Bij een curettage halen ze niet t baarmoederslijmvlies weg. Als t goed is alleen de vruchtzak met wat omliggend weefsel. De rest kan later loskomen als menstruatie. Zolang je geen kiest hebt en t bloeden niet te heftig is kan t er echt bijhoren. Bij twijfel altijd bellen. Een infectie oid voel je wel. Koorts, pijn veel bloed. Dan meteen aan de bel trekken.
Zonnetje, bedankt voor je antwoord. Stelt me wel iets gerust. Echter is ben ik het vruchtzakje in december al verloren. Vorige week hebben ze alleen wat restweefsel weggehaald.
Zolang er restweefsel is zal je cyclus nirt hervatten. Je slijmvlies zal niet vernieuwd worden en kan zich nu alsnog afbreken. Hoop dat t snel allemaal hersteld is. Ik heb door restweefsel 2x een infectie gehad.. Dat voelt echt heel anders (pijnlijk) als na een curettage of als een menstruatie. Dit is echter bij iedereen anders. Pas goed op jezelf en bij twijfel gewoon bellen. Dan liever vandaag als morgen. ( lichamelijk maar ook gezien t weekend)
Ik ga het even in de gaten houden. Heb nu eerst twee paracatamol ingenomen. Ppff... Het is wel wat allemaal hoor. Geestelijk heel erg slopend, ook het "natraject" na de miskraam zelf. Wat zal ik blij zijn wanneer ik mijn eerste menstruatie weer heb, of juist niet en heel snel zwanger wordt. Ik ben zo bang dat dit alles mijn kinderwens afneemt
Nee meid dat gebeurd niet kijk naar mijn onderschrift. Zelfs na 4x missed abortion kan t allemaal goedkomen. Een miskraam wil niet zeggen dat er iets mis is. Meestal is het echt een aanlegfout. Bij een tweede meestal 3e keer wordt t een ander verhaal. Duimen dat je snel weer zwanger bent en dst alles dan goed gaat!
Inmiddels alweer twee uren geen bloed verloren terwijl ik toch wel twee uren in beweging ben geweest.
Ach meid.. dat is precies wat ik elke keer voelde en soms nog steeds. Zo bang dat het nooit meer goedkomt. soms moet ik mezelf ook streng toespreken dat het goed gaat komen! Ook voor jou. Bij mij verliep de nasleep ook 'anders' veel spotting steeds maar werd maar niet ongesteld. 10wkn geduurd.. en eindelijk!! Het is en blijft allemaal zo spannend.. en eng.. en hoe langer de nasleep duurt hoe langer het verdriet.. Hopelijk herstelt alles zich snel en worden we beiden snel weer zwanger!! En deze keer geen lege vruchtzak!' Maar n klein gezond mini mensje. Heel veel sterkte.
Ik heb 23 december een curettage gehad. Ook hier is het bloedverlies wisselend. Als het minder wordt denk ik: 'fijn het einde is in zicht' maar dan opeens de dag er na weer meer. Het is inderdaad een heel pittig traject, zowel de voor, tijdens als ma de curettage. Ik ben nu vooral heel erg bezig met het wennen aan het niet meer zwanger zijn na 4 maanden. Je gedachte is heel logisch hoor. Ik dacht 2 weken geleden ook: 'is dit het allemaal wel waard'. Maar nu ik wat meer gewend ben aan de situatie is de kinderwens juist nog meer aanwezig. We verlangen naar een levend kindje in ons gezin. Maar door de miskraam verlang ik niet meer naar een zwangerschap en alle echo's, maar echt alleen naar een levend baby'tje.
Bedankt voor je opbeurende woorden appelsientje, doet me erg goed! Als alles niet gaat zoals in het boekje staat wordt je toch wel wat onzeker, wat waarschijnlijk helemaal niet nodig is. Mijn temp. is de gehele dag al rond de 36.8/36.9. Krampjes nog wel licht aanwezig en bloedverlies is nu weer gestopt. Ik bedoelde meer dat ik niet hoop dat mijn kinderwens mij wordt ontnomen door dit allemaal.. Zul je net zien dat ik die ene 1% ben waarbij het misgaat. Ik zou heel graag een levend kindje willen. Lola, jii ook veel sterkte! Ik hoop voor jou dat je snel zwanger mag worden
Hoihoi, Ik ben begin oktober gecuretteerd, ook een "windei" zoals het noemen. Daarna twee weken gebloed, elke keer kleine beetjes. 3 dagen na de curettage ben ik gaan sporten en elke keer na het sporten bloedde ik meer. Niet zo gek natuurlijk. Toen ik dacht dat het voorbij was, kwam er die dag erna toch een hele vloedgolf aan bloed. Ik dacht dat ik ongesteld was geworden maar dit was helaas niet zo. Het eindigde met een knal want de dag erna was het voorbij. Na twee weken bloedde ik niet meer en na 3 weken was er ook geen bloed meer na een training. Geef het wat tijd want het is een hele ingreep. Eerste keer na een miskraam weer ongesteld worden is ook nieuw! Na 4 weken werd ik weer ongesteld. Ook dat voelde anders. Heel veel pijn aan de rechterkant (onderbuik). Dit kwam omdat ik mijn eierstok in één keer supergoed voelde en dit keer was de rechter eierstok aan de beurt haha. Wist eerder niet dat dit om en om ging. Bij elke stap die ik zette met mijn rechterbeen deed dat erg veel pijn. Maja hoort er blijkbaar allemaal bij. Je bent na een miskraam altijd zo onzeker. Gewoon bellen naar een verloskundige of gynaecoloog als je, je onzeker voelt.
Ik ben vandaag ook weer voor het eerst gaan sporten (paalfitness) met de warming up alleen maar armspieren getraind en daarna wat oefeningen in de paal. Wellicht had ik dat toch niet moeten doen.. Wat kreeg ik een aparte buikpijn achtig iets.. Ppff.. Ook een beetje bloedverlies weer. Nu met een warm kruikje op de bank en gaat het wel weer redelijk... Ik hoop echt zoo dat ik nu geen schade heb aangericht daar ben ik zo bang voor. Mirrois, dat van de eierstokken wist ik ook niet. Ik ben erg benieuwd hoe mijn volgende menstruatie gaat verlopen, al hoop ik stiekum dat ik voor die tijd weer zwanger mag worden. Is jouw cyclus alweer helemaal op gang?
Ppff... Ik ben inmiddels al meer dan 2 uren wakker van de pijn. Heb momenteel een klein beetje bloedverlies maar wel veel last van lage buikpijn/krampen.. Ik heb ook het idee dat wanneer ik wat gasvorming in mijn darmen heb en dat eruit gaat ik daarna ook even geen buikpijn heb. Herkennen jullie dit? Ik kan mezelf wel voor m'n kop slaan dat ik gisteren ben gaan sporten.. Zou de pijn daarvan komen? Ik voel me echt zo onzeker en bang, bang dat er toch iets mis is. De eerste dagen na de curettage voelde ik me goed, af en toe wel wat krampen maar geen bloedverlies.. Is het normaal dat het na een dikke week wat kan gaan bloeden? En die krampen na een week, is dat ook normaal?
Wat vervelend voor je! Misschien is de buikkramp spierpijn van het sporten? Of het is je baarmoeder die weer aan het krimpen is. Je kan in ieder geval de maximale hoeveelheid paracetamol nemen. En anders voor de zekerheid de verloskundige gewoon bellen!
Ik vraag me even af, omdat jullie het hebben over het krimpen van de baarmoeder, het vruchtje ben ik op 8 december al verloren, begint het daarna niet al met krimpen? Vorige week hebben ze alleen een stukje restweefsel van ong 1 cm weggehaald.
Uiteindelijk ben ik op 7 jan. jl toch naar de dokterswacht geweest. Ze hebben urine onderzocht en een echo gemaakt. Alles zag er goed uit en er zou geen reden zijn om zorgen te maken. Dd pijn was de dag erna ook weer zo goed als over, het kwam waarschijnlijk dus wel door het sporten. Die maandag erna ben ik ziek geworden. Overgeven en diaree maar dat was na 2 dagen weer helemaal over. Nu heb ik alweer een week last van wat lage buikkrampen. Het ene moment wat meer dan het andere. Gisteravond voor het slapen gaan hebben we gemeenschap gehad, ik had geen pijn maar soms was het wel erg duidelijk dat mijn baarmoeder werd geraakt. Daarna gaan slapen en heen last gehad. Maar toen ik een paar minuten uiy bed was vanochtend wel last van buikkrampen en nog steeds. Vanmiddag ook het zh gebeld en ze zeiden dat ik toch nog even moet afwachten. Ook heb ik wat last van lage rugpijn. Zijn er mensen die dit herkennen? De gemeenschap gisteravond was overigens de tweede keer na de curettage.