Je bent single, dik in de dertig, en je wil graag een kind. Maar de Ware is nog niet in beeld. En ondertussen tikt het bekende biologische klokje maar door. Om je zelf meer tijd te geven om een partner te vinden, kan je tegenwoordig besluiten om je onbevruchte eicellen in te vriezen. In België is dat al mogelijk en misschien wordt het in ons land binnenkort ook mogelijk om vanwege sociale redenen je eicellen in te vriezen. Omdat je nog geen partner hebt, bijvoorbeeld, of je carrière nog even niet op een lager pitje wil zetten. Voordeel van deze nieuwe techniek is, dat de eicellen jong blijven zolang ze bevroren zijn. Een vrouw van veertig heeft met 35-jarige eicellen meer kans om zwanger te worden dan met 40-jarige eicellen. Dat is medisch gezien natuurlijk winst. En voor vrouwen die nog op zoek zijn naar een partner waar ze graag een kind van willen, kan het een enorme opluchting zijn dat hun eitjes veilig zijn gesteld. Maar de vraag is of het dit de goede manier is om een typisch dertigersdilemma op te lossen. Nederlandse vrouwen zijn nu al de oudste moeders van de wereld. Een slimme meid krijgt haar kind op tijd, was jarenlang het devies van medici. Wordt dat nu: een slimme meid vriest haar eicellen in? Volgens sommigen is het invriezen van eicellen om niet-medische redenen een godsgeschenk voor vrouwen. Het geeft meer vrijheid, en is dus het toppunt van emancipatie. Een handig achter-de-handje voor als je geen partner kan vinden. Maar tegenstanders zeggen dat we voor God gaan spelen en het krijgen van kinderen zo teveel als een recht gaan zien. Je kinderwens in de vriezer: een mooie oplossing voor een maatschappelijk probleem of een onwenselijke ontwikkeling? www.rondom10.ncrv.nl Ik vond het erg interessant om te kijken, ben erg benieuwd wat jullie mening hierover is.
Ik heb het gezien en vond het een boeiende discussie. vond het overigens wel terecht dat die gezinscoach zei: 'als je bijv. als vrouw op 48 jarige leeftijd samen met een 56 jarige man een kind krijgt, moet je kijken naar de gevolgen die het met zich meebrengt wanneer dat kind gaat puberen of zelf kinderen gaat krijgen. Dan zit hij/zij nog volop of nog maar net in de zorg voor eigen kinderen en moet gelijkertijd ook zorgen voor zijn bejaarde ouders'. Maar die oude kerel die maar heel makkelijk roept: 'Sja, moet je maar op je 22ste aan kinderen beginnen!' Sjonge....die denkt dat iedereen op 22 jarige leeftijd klaar is voor kinderen?? Het is een lastig onderwerp..
Ik heb het programma niet gezien, maar vind het persoonlijk te gek om voor deze reden eicellen in te gaan vriezen. Het is niet voor niks dat wij vrouwen op een gegeven moment verminderd vruchtbaar worden.. alles is op een bepaalde manier op elkaar afgestemd.
Helemaal mee eens. Ik ben op mijn 28ste zwanger geworden, en de gyn zei tegen mii dat mijn lichaam al 'ouder' is voor de zwangerschap. Vanuit de natuur is de vrouw op haar sterkst (om een zwangerschap te dragen) tussen 17 en 21 jaar. Tegenwoordig wordt dat bijna als kinderachtig gezien, maar dat ligt meer aan de sociale en maatschappelijke omgeving, en niet aan de biologische. Wat Umm ook zegt, de vruchtbaarheid bij vrouwen verloopt niet voor niks na een bepaalde tijd. Het is niet alleen maar de kwestie van een eisprong die je kunt uitstellen. Je lichaam moet ook in staat zijn om een kind te schapen en te dragen 9 maanden lang. Aan zo'n zwangerschap zitten veel meer risico's en er kunnen gevolgen zijn voor het kind. Om de genoemde redenen vind ik het geen goed idee.
Goed er valt wel iets voor te zeggen dat als je ouder bent je lichaam niet zo goed meer een zwangerschap kan voltooien. Maar ik ken ook zat vrouwen die geweldige moeders zouden zijn. Maar omdat er tegenwoordig haast geen sperma donor meer te vinden is zou dit voor hen wel eens een mogelijk heid kunnen zijn. Ik probeer zoiets altijd van 2kanten te bekijken.
Dat die vrouwen geweldige moeders zouden zijn geloof ik meteen. Maar ik heb meet moeite met de zwangerschap die ze op die leeftijd moeten dragen. Maar hoezo moeilijk om aan spermedonor te komen? Ik heb er totaal geen verstand van, maar bestaat er nog steeds iets als spermabank?
Ben het volledig met Adi eens! Wil er wel nog even aan toevoegen dat het vinden van een spermadonor inderdaad niet makkelijk is, maar ook niet onmogelijk! Er is een lange wachtlijst, want tja... niet iedere man staat te popelen om donor te worden.
Juist. en dat is het dus. Want 1 is 38 en heeft nu alsnog besloten om bom moeder te worden. Maar voor een donor was een wacht lijst van bijna 2jaar. Nou tel maar uit. En inderdaad. Donor worden doet ook niet elke man. En zou je dan de keuze voor een gezin moeten laten schieten om dat er geen donor is? Ik vind het lastig maar ben het er wel mee eens dat er een maximum leeftijd aan zou moeten zitten bijvoorbeeld.
De titel zou moeten zijn een slimme meid begint op tijd. Aan kinderen. En bedoel er niks mee hoor maar zag al een paar reacties voor bij komen. De natuur van de vrouw is er op ingesteld tot een bepaalde leeftijd kinderen te krijgen ga je daar boven dan speel je met de natuurwetten. De aftakeling enz en iemand schreef het al een moeder van 50 krijg kinderen prima is ze 70 kind 20 en ze begint al te kwakkelen mag kind van 20 meteen voor haar bejaarde ouders gaan zorgen haar eigen leven is dan net begonnen. Pff is wel een last voor een jongvolwassenen. Maar ja we zijn niet allemaal zo en ja als je als vrouw toch kinderen wil maar niet eerder wil beginnen en er is deze mogelijkheid ja haar keuzes. Maar niet de mijne. Was zelf zwanger op me 25 en 35 ste. En vond 35 al aan de oude kant. Voor mij geen kinderen mee.
Maar dan is het toch redelijk krom.. Want op het moment dat je besluit je eicellen in te vriezen.. hoe denkt zo´n persoon dan verder? 'Ach, ik ben 36 en geniet nog van het leven alleen (of tig andere redenen die je zou kunnen bedenken) en heb toch nog wat jonge eicellen in de vriezer liggen dus wat maakt het uit' Ik zie het eerder als een vrijbrief om steeds langer te wachten met kinderen krijgen en dat lijkt me totaal geen gezonde situatie.
Het enige wat je dan kunt doen is uitwijken naar Duitsland of België, daar zijn nauwelijks wachtlijsten, of kiezen voor een donor die je kent. Maarja, zie die maar eens zover te krijgen.
het is een lastie discussie idd. maar er is helemaal niks mis mee met kinderen krijgen op een latere leeftijd. mijn vader was bijna 50 toen hij mij kreeg. goed..hij is nu een oude man maar nog kern gezond, heeft geen enkele vorm van verzorging nodig. ik snap best dat niet iedereen zo oud wordt maar het om medelijden te hebben met kinderen die oudere ouders hebben vind ik onzin. die ouders zijn net zo leuk als jongere ouders. wij hebben echt dolle pret gehad met mijn vader.
En dan niet te vergeten dat eicellen ook verkeerd ontdooit kunnen worden net als een embryo die schade oploopt en dus niet meer bruikbaar is.
Ik zou zeggen, geef de vrouw de vrijheid om haar eicellen in te vriezen, máár stel een maximum leeftijd aan de inseminatie. Volgens mij is dat er nu ook voor IVF, 42 ofzo?
hmmm ik vind het eigelijk geen discussie waard... je kan toch ook een ei van een donor krijgen waarom zou je dan niet een ei aan jezelf doneren? Als iemand dit wilt moet ie dat lekker doen, vind niet dat het de taak van een ander/de overheid is om zich hier weer mee te bemoeien. Maar goed, typisch voor de christelijke partijen weer dat ze zich hier druk om maken...
Ik vind dat een vrouw zelfbeschikkingsrecht heeft over haar eigen eicellen, mits etisch aanvaardbaar. Voor mij persoonlijk ligt de grens bij eiceldonatie. Dat vind ik prima, maar verkoop van eicellen gaat mij te ver. Een vrouw moet haar eigen eicellen inkunnen vriezen ,waarom niet? En zeker als het tot doel heeft dat je graag kinderen wil, maar... ik vind een leeftijdsgrens van 45 redelijk. Dan heb je lang genoeg kunnen nadenken of je wel of geen kinderen wil, en tijd genoeg gehad om aan je eventuele carriere te werken.
ik ben van mening dat de natuur wijs genoeg is om een limiet aan te geven, de grens waarna je lichaam niet meer op een gezonde wijze een zwangerschap en beavalling aankan, en ook nog eens de zeer drukke periode na de bavalling. Daarnaast is het inderdaad voor een kind niet hetzelfde om een moeder van 30 te hebben dan een moeder van 45. Die moeder van 45 kan nog zó lief zijn, waarschijnlijk kruipt ze niet meer enthousiast op het vloerkleed met de baby, en met 55 zal ze ook niet meer zo lekker gaan voetballen met het kind van 10 als een moeder van 40. Ik vind 35 al aan de "oude" kant om moeder te worden, laat staan dat het kunstmatig bewust nog na die leeftijd moet! De redenen zijn hier natuurlijk doorslaggevend, als je je eicellen laat invriezen vanwege medische reden, daar kan ik nog inkomen. Maar als je eerst lekker wil feesten in het leven tot je 40ste, dan heb je voor mij je kans verkeken.
Dat is overigens ook een andere kant: Je laat op je 20ste je eicellen invriezen, omdat je niet weet wat de toekomst brengt. Op het moment dát er medische redenen zijn om het te doen, kan het soms al te laat zijn en kan het misschien al niet meer. Dus als je het van die kant bekijkt 'een slimme meid bevriest haar ei-cellen op tijd' . Tja, dan zit er eigenlijk nog wel wat in... Dan is de intentie misschien anders, maar de praktijk hetzelfde..
Ik ben wat dit soort dingen betreft vaak voor zelf beschikking. Ieder mag hierin zijn eigen keuze maken. Zelf zou ik het denk ik niet willen. Ik ben nu in de gelukkige positie dat ik inmiddels een zoontje heb. Maar ik DENK dat als ik op mijn 35e (om bij het voorbeeld van ts te blijven) nog geen kindje zou hebben, dat ik dit dan toch zou accepteren. Misschien dat ik het wel jammer zou vinden. Maar ik ben meer het type "Het leven komt zoals het komt." Natuurlijk oefen je daar voor een deel zelf invloed op uit. Maar ik vind het persoonlijk erg ver gaan om op deze manier in te grijpen. Dat wil niet zeggen dat ik het een ander zou willen verbieden, trouwens. ('t Is nel als met het homohuwelijk: voor mij hoeft het niet, maar laat een ander vooral z'n gang gaan.) Ik vraag me alleen bij die ingevroren eicellen wel af: tot wanneer kun / mag / wil je ze gebruiken. Veertig, vijftig, zestig... Ik vind dat daar eigenlijk een grens aan zou moeten zitten. Alleen weet ik niet precies waar je die dan zou moeten leggen.
Ik vind altijd dat er zo makkelijk over gesproken wordt. (denk ook wel gezien mijn geschiedenis...) Ingevroren eicellen wil nog niet betekenen dat je een kindje in de vriezer hebt. En het is ook echt niet zo dat je ff een paar eicellen in de vriezer gooit. BIj ons in het icsi verhaal had ik bij de 1e punctie 16 eicellen, dit is echt heel veel. Daarvan raakte er 13 bevrucht (ondanks het slechte zaad van mijn man) daarvan zijn er 11 ingevroren. Daarvan konden er uiteindelijk maar 4 van worden teruggeplaatst waaruit bij de laatste terugplaatsing mijn zoontje is geboren.... Dan heb ik het nog niet over het verhaal wat ervoor speelt aan medicijnen spuiten, echo's, bloedprikken enz enz enz... Zo zie je maar dat "een paar" eicellen invriezen echt wel wat voeten in de aarde heeft....Het is allemaal niet zo simpel. En ik blijf me erover verbazen dat er zo makkelijk over gepraat wordt... Buiten het verhaal of het ethisch verantwoord is enz enz enz...En dan heb ik het ook nog niet over het emotionele verhaal wat erbij komt kijken, je moet echt wel sterk in je schoenen staan. Tevens moet je rekening houden dat het niet lukt en dat je alsnog geen kindje krijgt... Nou ja ik kan er over blijven vertellen, maar ik geloof dat het wel duidelijk is zo... XX