wij hebben er vorig jaar eindelijk weer voor gekozen om er een kindje bij te willen.. ik had geluk en was meteen weer zwanger na stoppen met de pil. helaas werd dat een ma.. daarna meteen weer verder gegaan met proberen zwanger te worden waarvan wij dachten dat het al 2x zo gepiept was dus zou nu ook wel weer zo zijn. nou niet dus! het heeft uiteindelijk ook niet echt heel lang geduurd maar elke maand is er 1 teveel als je zo graag zwanger wil worden. ik heb ook wel een paar keer even lekker zitten janken als ik weer ongesteld werd hoor! het zou denk ik wel goed voor je zijn als je wat gaat doen met een hobby of juist wel weer gaan werken. het haalt je focus even van het zwanger worden af. en als je een leuke baan oid vind hoef je natuurlijk niet te zeggen dat je bezig bent om zwanger te worden dat gaat je eventuele nieuwe werkgever niks aan. het kan heel moeilijk zijn om het even van je af te zetten en ondertussen doorgaan met leven maar vaak werkt dat wel het beste.. iedereen heeft zijn eigen sores en er zijn mensen die ergere dingen meemaken dan elke maand weer ongesteld worden maar voor jou is dit nu gewoon even het ergste wat je kan overkomen en ik denk dat je af en toe wel even zo mag denken hoor!
Wat een lief berichtje! Ik heb mijn hoofd bericht er maar af gehaald. Maar zoals je het omschrijft is precies hoe ik mij voel. Het kan altijd veel erger, maar je mag best even huilen. Doorgaan met je leven is soms zo moeilijk. Ik zie overal beren op de weg. Vroeger was ik heel makkelijk en flexibel en sinds ik een kleintje heb lijkt het wel alsof ik aan de grond genageld sta. Misschien moet ik daarop focussen om een beetje te ontwortelen. Die eenkennigheid maakt het ontzettend lastig. Het eerste jaar moest ik er niet aan denken om hem zo klein aan iemand "af te staan" en nu vind ik het zielig omdat hij zo eenkennig is en in totale paniek verkeerd als ik wegga. Het zit helaas in de familie die eenkennigheid.