Ik zal even kort mijn verhaal schetsen. 2 februari bevallen van een mooie dochter. We hadden het al snel over een tweede kindje (eigenlijk al tijdens de zwangerschap, maar na de bevalling werd er meer concreet over gepraat), maar we zouden toch wachten tot het nieuwe jaar. Tijdens de controle bij de gynaecoloog (13 weken weken na bevalling) had ik gevraagd hoelang je het best wacht, en ze zei dat ik niet hoefde te wachten, alles was in orde. Mijn vriend zei dan, we kunnen er nu al aan beginnen! Ik wil ook graag de kindjes kort opeen, dus gingen we de natuur laten beslissen. Mijn menstruatie kwam voor het eerst 11 weken na de bevalling, de tweede precies 4 weken later. Dus netjes een cyclus van 28 dagen. (de laatste cyclussen voor de zwangerschap ook telkens rond 28d). Menstruatie voor de zwangerschap duurde toen 48uur, nu is dat telkens 4 dagen geweest, waaruit ik afleid dat het nog allemaal op z'n plooi moet vallen. Maar nu begin ik te twijfelen, we hebben een redelijk makkelijke baby tot nu toe (ondanks de reflux). Wat als het plots toch zwaarder begint te worden? Ik zit nu op nod als ik er vanuit ga van weer 28d. Ik heb sinds 05/06 lichte menstruatiekrampen, normaal heb ik tijdens mijn menstruatie echt zo'n pijn dat ik pijnstilling moet nemen, deze heb ik tot nu toe nog bijlange niet. Ook af en toe misselijk voor enkele tellen, en draaierig. Pijn in de onderrug (maar dat wijt ik nog aan de vorige zwangerschap). Mss TMI, maar ook zéér winderig, wat wel normaal is de week voor mijn nod, ik weet niet meer of dit bij mijn vorige zwangerschap wel of niet was. Aangezien de twijfel toegeslagen is, denk ik niet dat ik me bepaalde klachten inbeeld. Ik heb vandaag rond de middag een test van kruidvat met de paarse dop gedaan (ik weet dat dit niet de beste testen zijn, maar de 2v5 hadden ze niet, en de action ligt in een andere stad) en was negatief. Vorige zwangerschap seks gehad op cd14 en cd19 en was van de eerste keer raak (en toen testte ik op cd25 (11dpo?) een licht streepje). Deze cyclus op cd8, 13, 15 en 21. Ik weet niet wanneer mijn eisprong was. Zou ik toch nog zwanger kunnen zijn? Nu weet ik niet wat ik moet voelen omdat het onduidelijk is (geen menstruatie + negatieve test). Zal ik zo blij zijn nu als met de zwangerschap van mijn dochter als ik toch zwanger blijk te zijn? Of zal ik eerder opgelucht of alsnog teleurgesteld zijn dat ik toch mijn menstruatie krijg? Ik ben al de hele tijd mijn hoofd aan het breken over dit dilemma en zo minder bewust bezig met mijn dochtertje die nu al veel te rap aan het groeien is.
Ik weet niet of je zwanger kunt zijn of niet. Wel kan ik iets zeggen over snel na de eerste een tweede krijgen. Toen onze oudste een maand of 5 was, hebben wij het ook over een tweede gehad. Borstvoeding ben ik toen mee gestopt en m'n cyclus kwam weer op gang. Ik was direct de eerste ronde zwanger. Heel blij waren we er mee. Ja, er zat kort tijd tussen, maar wat was het makkelijk. Tuurlijk ook af en toe spits, maar ik heb het echt als heel goed te doen ervaren. Wel was ik blij dat de oudste kon lopen toen nr 2 kwam. 2 die je moet sjouwen lijkt mij wel lastig. Als enig praktisch puntje. Maar luiers verschonen, slaaptijden etc ging meestal tegelijk op. En omdat ze kort op elkaar zitten hebben ze ook dezelfde interesses. Kleding kan zo doorgeschoven worden (bij hetzelfde geslacht) en de meeste spullen ook. Uiteraard weet je nooit of je het goede doet en of het moeilijk of makkelijk zal zijn. Elke situatie en elk kind is verschillend. Maar volg je hart. Als jullie er klaar voor zijn, gewoon doen. Samen sta je sterk!
Mijn oudste twee zitten heel dicht op elkaar, 9 maanden verschil. Ik vond het heel pittig, omdat ik gewoon twee baby’s had. Heb heel wat rondjes door het huis gelopen met twee huilende baby’s in m’n armen. Maar denk dat het bij jou om ongeveer 1.5 jaar leeftijdsverschil gaat? Dat vond ik ideaal!
Hier tussen de oudste twee 15 maanden verschil en tussen de tweede en derde 18 maanden. De eerste twee vond ik prima te doen! Nu is onze tweede echt een boefje geworden, dus ondanks dat de derde erg makkelijk is, is het wat heftiger. Maar zeker als het om 2 kindjes gaat met ongeveer 1,5 jaar verschil vind het best te doen allemaal!
Bedankt voor jullie reacties. Ben nu al wat geruster Natuurlijk wordt het zwaar met nog een kleintje bij, ik maak me daar geen illusies bij . Maar toch zie ik meer nadelen bij een wat groter leeftijdsverschil (3+) Vorige week had dochter een piek in haar sprongetje en ook met groentepap deze week was het een drama. Daar dan mee gestopt en nu is ze weer haar blije zelve. Maar toen had ik toch net wat meer steun van mijn vriend verwacht. VB: na de groentepap wilde ze echt niet meer slapen de hele dag lang, en maar jammeren en dan duurde het nog eens een uur om haar 's avonds in bedje te krijgen. Toen ik na een uur terug beneden kwam met haar zei ik: zal dan maar al een flesje geven zeker, en zijn antwoord was: hou haar gewoon even bezig ipv altijd in haar bedje te duwen (terwijl ik haar al een uur lang "bezig hield", zonder resultaat). Op zo'n moment en na al dat gehuil voel je je toch niet echt een goeie moeder.. Nu ben ik nog thuis met ouderschapsverlof, dus vind ik het normaal dat ik nog de meeste zorg op mij neem, maar vraag me dan af hoe het zal zijn als ik terug ga werken (over 2 maanden). Er zou 12,5 maanden tussenzitten, 12-18 maanden zou ideaal zijn voor mij. Straks toch maar eens naar de action rijden voor een extra test, nog steeds niks van menstruatie op te merken. Stiekem hoop ik op twee meisjes, en de eerste jaren gezellig samen op een prinsesjeskamer slapen. Ben al aan het dromen, maar het zal wel komen hoe het komt.
Ik heb vijf kindjes. Op vijf dagen na in 11 jaar tijd. Met verschillende tijden ertussen. Ik vind zelf tussen de 2,5 en 3 jaar tijd ertussen het fijnst. Zowel voor jezelf wat betreft drukte, als voor de kinderen. Twee kort op elkaar zit je vaker met een te kort aan armen.
Heeft mij altijd heel leuk geleken twee kindjes dicht op elkaar. Toch hebben wij net ietsje langer gewacht en omdat het nog een paar maanden duurde zat er een jaar en negen maanden tussen. Heb je jouw salaris nodig? Wil je blijven werken? In dat geval zou ik toch zeker even kijken hoe het gaat als je weer aan het werk bent. Dat maakt alles een stuk drukker en is dus even afwachten hoe het dan allemaal gaat. Ook noemde je in je eerste bericht dat je nog last van je rug had van de zwangerschap. Dat lijkt mij persoonlijk ook een reden om in ieder geval even te wachten hoe dat zich verder ontwikkelt.
Tja, ik denk dat iedereen hier een eigen mening over vormt. De onze schelen 1.5 jaar... het was en is best pittig, maar ze spelen heel leuk samen. Als de mk goed gegaan was, zou nu nummer 3 komen. 3 in nog geen 3.5 jaar. Hoe verdrietig ik ook was, moet er niet aan denken dat de kleine nu zou komen. Onze jongste is een enorme draak... toen we voor een 3e dingen was het een engeltje De baby wordt nu verwacht in januari, dan zit er 2.5 jaar tussen de jongste 2 en 4 tussen de oudste en jongste.... mij lijkt dat voor nu handig, omdat de oudste dan naar school is... Maarja het is dus niet te plannen! Als jullie er klaar voor zijn gewoon voor gaan en duimen dat het niet te lang duurt!
Ondertussen twee dagen overtijd met cyclus van 28d, maar nog steeds een negatieve test. Heb wel eens eerder een cyclus gehad van 33d en zelfs een uitschieter van 36d. Ondertussen heb ik er nog eens met mijn vriend erover gepraat over de "nadelen" van kort op elkaar (zoals op stap met twee zo'n kleintjes of juist helemaal alleen thuis, meer zorg opnemen, want ik heb maar twee armen), maar hij wil er nog altijd voor gaan. Hierdoor ben ik wat meer gerust gesteld. Ondertussen ben ik buiten adem van de trap op te lopen (eerste teken vorige zwangerschap), dus mijn vriend begint al te hopen, maar ik wijd het gewoon aan slechte conditie Ik zal nu gewoon mijn menstruatie afwachten en donderdag nog eens testen indien nodig. Heb ik dan een latere eisprong gehad? Of duurde mijn lf dan gewoon langer? Heb hier niet echt verstand van.. @julia80 lage rugpijn zal sowieso wel altijd een issue blijven wegens mijn werk, dus of het nu direct is, of over 2 jaar..
Mijn kinderen schelen nog geen 15 maanden. Nu een peuter van ruim 16 maanden en een baby van nog geen 2 maanden. Is ook hier een bewuste keus geweest. Het is pittig en zal waarschijnlijk nog wel pittiger worden op bepaalde momenten. Maar: we vinden het ook fantastisch leuk en kunnen we niet wachten tot de jongste straks wat ouder is en ze samen kunnen spelen! Ik heb geen spijt van het kleine leeftijdsverschil maar heb een zeer pittige tweede zwangerschap gehad. De enorme hormoon wisselingen van beide zwangerschappen en het ontzwangeren hebben voor een prenatale depressie gezorgd en ik merkte dat het lichamelijk allemaal - ondanks mijn jonge leeftijd (25) - echt fors pittiger was waar ik ook nu de effecten nog van merk soms. Kotsmisselijk boven de wc hangen terwijl je baby van 7 maanden huilt omdat ze iets wil is niet tof Garanties heb je nooit, maar had ik langer gewacht was de zwangerschap misschien wel minder moeilijk geweest. Desondanks zou ik het zeker niet terug willen draaien! Volg je hart en gevoel. Voelt het goed om er nu al weer voor te gaan: doen.