Hallo allemaal wie kan mij helpen of heeft hier ook ervaringen mee? Ik heb 4 april een mk gehad met 6 wk, toen in juni weer een positieve test 6 aug werd bij de vk geconstateerd dat het hartje niet meer klopte 12 aug gecurreteerd. 15 september ongesteld geworden en 17 oktober weer een positieve test wij waren dus weer helemaal blij en bang tegelijk maar nu heb ik last van bloed verlies minder als bij een normale ongesteldheid. Mijn vk zegt dat het niet perse weer fout hoeft te zijn en wil mij 4 noveber zien voor een inwendige echo. Kunnen jullie mij alsjeblieft jullie ervaringen vertellen hetzij positief, hetzij negatief. Want ik heb zo'n behoefte aan begrip want vele zeggen meisje maak je toch niet zo druk maar hun weten niet hoe het voeld om meerdere miskramen te hebben gehad.
Ik hoor dat het vrij normaal is om nog bloedverlies te hebben, in de eerste drie maanden. Als het niet gepaard gaat met klompjes in het bloed en/of hevige krampjes, denk ik dat je toch moet proberen je niet minder druk te maken. Dat is makkelijker gezegd dan gedaan natuurlijk, als je meerdere miskramen hebt gehad. Het vervelende is echter dat je er nu vrij weinig mee kan. Ik hoop dat er meerdere vrouwen met soortgelijke ervaringen je gerust kunnen stellen. Verder wens ik je een hele fijne, volledige zwangerschap toe en een gezond kindje ; ) Veel sterkte! Oem Hudaifa
O wat vervelend dat je nu weer bloedverlies hebt. Dat maakt je zo onzeker he! Ik weet nog goed hoe ik na 2 miskramen bij de 3e zwangerschap op 5w4d naar de wc ging op mijn werk en een grote rode vlek in mijn onderbroek zag. Paniek! Ik ben meteen met mijn man naar de EHBO geweest omdat ik de onzekerheid niet aan kon. Daar werd een echo gemaakt en wat bleek? Hartactie! Het bloedverlies heeft bij mij 13 weken aangehouden, soms ook grote hoeveelheden zelfs erger dan een menstruatie. Het enige verschil met mijn miskraam was, was dat ik geen krampen had en het bloedverlies meteen rood was en niet begonnen was met eerst wat bruin bloedverlies. Niemand kan voorspellen hoe het bij jou zal gaan, maar als je het niet meer uithoudt kun je altijd nog om een eerdere echo vragen bij de verloskundige of anders de ehbo. Vanaf 22 dagen na de bevruchting zou er een hartje moeten kloppen, dus als je eisprong op dag 14 was dan zou dat vanaf dag 38 moeten zijn. Probleem is vaak dat je meestal niet precies weet hoe ver je bent, dus soms zie je dan nog niks op de echo omdat je eigenlijk nog iets minder ver bent. Dus probeer die echo zo lang mogelijk uit te stellen. Maar aan de andere kant: toen ik de echo had gehad op 5w4d en hartactie had gezien, was ik echt wel even gerustgesteld hoor en dat is voor jezelf en het kindje natuurlijk ook beter dan al die stress. Overigens is die zwangerschap goed gegaan en dat kindje ook geboren, helaas had ik erna weer 2 miskramen Ik duim voor je dat dit bloedverlies niks te betekenen heeft, laat het nog even weten!
Dank jullie wel voor jullie lieve berichtjes. Ik word echt helemaal gek van die onzekerheid want ik heb wel een klein beetje buikpijn vooral als ik net geplast heb en daarna een beetje een zeurende buikpijn wat overigens goed draaglijk is. Maar ik ben ook misselijk en heb last van pijn onder in mijn rug. Ik word gek bij het idee dat ik nog 2 weken moet wachten want ik ben zo bang.... Zijn er hier niet meer mensen met ervaringen hiermee? En wat denken jullie is het verstandig om positief te blijven of kan ik beter voor mezelf bedenken dat het kwaad al geschied is? Want ik heb geen klonten of stolsels maar wel helder rood bloedverlies, vooral tijdens het plassen en daarna minder en het is wel minder als bij mijn gewone menstruaties.
Zou het een idee zijn om als het bloeden gestopt is weer een zwangerschapstest te doen? Je piekert maar door en door maar komt niks verder.... het sloopt je....
Zou ik ook een buitenbaarmoederlijke zwangerschap kunnen hebben, of heb je dan andere klachten? Of misschien een blaasontsteking maar dan heb je toch niet zoveel bloedverlies? Willen jullie alsjeblieft met mij meedenken?
Hoi Sharon, Die onzekerheid is slopend, ik weet er alles van. Een zwangerschapstest doen heeft absoluut geen nut en kost alleen maar geld. Ik ben een paar dagen terug gecuretteerd en dus echt niet meer zwanger, maar als ik een test doe is ie nog knalpositief. Het hcg kan na een miskraam nog best een tijdje in je urine blijven. Het enige wat iets zegt is een echo... Sterkte!
Hoi Noodles, echt bedankt dat je met me mee denkt want ik maak mezelf echt helemaal gek. bleggghhhh! Maar denk je dat ik misschien ook een bbz kn hebben of een blaasontsteking? Want ik lees dat je er met een bbz heel snel bij moet zijn. En ik vind het echt heel naar voor je dat je een curretage hebt gehad, ik weet hoe je je voeld want ik ben ook 12 aug gecurreteerd. Maar ik zag dat je alwel een kindje hebt, dus je weet teminste wel dat je een gezond kindje op de wereld kan zetten. Niet dat het verdriet er minder op word ik hoop dat je me niet verkeerd begrijpt hoor. Ik ben gewoon zo bang dat ik altijd kinderloos zal moeten blijven. Waarom hebben sommige mensen toch zoveel geluk en anderen zoveel pech? Nogmaals dank je wel liefs Sharon
Hoi Sharon, Ik snap wat je bedoelt en ik begrijp je dus niet verkeerd. Ik ben inderdaad heel blij dat ik het geluk heb dat ik een kindje heb mogen krijgen, desondanks is het ook heel verdrietig om daarna toch weer miskramen te krijgen. Anyway, ik denk niet dat je dat bloedverlies krijgt van een blaasontsteking, dan zit het bloed namelijk alleen in je urine. Het kan wel een bbz zijn, maar dan heb je normaal gezien volgens mij ook erge buikpijn aan een kant en schouderpijn (omdat er in je buik een zenuw zit die je voelt in je schouder). Ik heb zelf nooit een bbz gehad, maar een collega van mij wel en die had dus de typische verschijnselen van die schouderpijn enzo. Als het een bbz is hoef je je over het algemeen bij een vroege zwangerschap nog niet zo heel veel zorgen te maken hoor. Het wordt pas gevaarlijk als je een week of 8 bent en het vruchtje zo groot wordt dat je eileider kan knappen. Als je er bang voor bent, zou ik gewoon toch de verloskundige nog eens bellen.
Live sharon ,als je je iegen zo druk maakt ,waarom bel je de vk niet , die zjn ervoor en kunnen je beter helpen , wij kunnen hier wel adviezen geven , maar nikszo moeilijk als een vrouwenlichaam ... sterkte meisje!
sharon ik heb zowel ervaring met herhaalde miskramen en een bbz. Ik weet hoe vreselijk eng het een derde keer kan zien. Ik raakte constant in paniek de laatste keer en werd gek van onzekerheid. Het is allemaal heel begrijpelijk hoe jij je voelt. Van de vk mocht ik pas bij 7 wk de eerste echo, maar ik wilde hem heel graag eerder omdat ik ook dacht dat ik een bbz had. Ik ben bij 5,5 wk n.a.v. bloedverlies s'avonds naar de dokterspost gegaan en zij namen me heel serieus en ik mocht meteen een echo in het ziekenhuis maken om te zien of het in de baarmoeder zat. Als ik jou was zou ik weer de vk bellen en als deze niks doet naar het ziekenhuis gaan. De onzekerheid is vreselijk en daar ga je kapot aan. Wat betreft een bbz. Deze kan vanaf ongeveer 5,5-6wk serieuze klachten geven en gevaarlijk worden. Ik heb nooit de typische schouderpijn gehad, maar ik had een vreselijke stekende pijn rechts onder in mijn rug. Het was niet constant, maar kwam in aanvallen. Ik omschreef hetzelf alsof er een mes onder in mijn rug werd rondgedraaid. Als ik het vergelijk met de miskramen was het duidelijk een ander soort pijn. De miskramen was meer krampend. Vanaf 9 wk kreeg ik bij de bbz tussen de aanvallen door ook een hele zeurende pijn onder in mijn buik. Alsof iets klem zat en binnenin zat te drukken. Als ik rechtsonder in mijn buik drukte deed het ook pijn. Daarvoor had ik afgezien van de pijnaanvallen weinig last van buikpijn. Ik ben nog op vakantie geweest, heb geroeid, ben op grotexpeditie geweest etc. Een heel verhaal, maar ik hoop dat je er iets aan hebt om te vergelijken. En bel de vk! Ik heb haar huilend aan de telefoon gesmeekt om een echo omdat ik voelde dat het niet klopte en ze nam me dus niet serieus. Schaam je dan niet en ga naar de eerste hulp voor je eigen gemoedsrust. Heel veel sterkte en ik hoop dat alles goed komt. Het kan natuurlijk ook nog oud bloed van de innesteling zijn!
Hoi lieve meiden, geweldig dat jullie zo mee denken en leven, dat doet me echt super goed! Ik heb idd gisteren de vk gebeld en gezegt dat ik me zorgen maak en dat ik het niet volhou tot 4 november. Maar ik heb nu geen buikpijn meer en het helder rode bloedverlies is ook aanzienlijk minder geworden. Maar ik was zo misselijk en zo slapjes ik had echt het gevoel dat ik elk moment kon flauwvallen, dat was gewoon eng. Ik heb namelijk een lage bloeddruk en val wel vaker flauw. Maar ik heb dus een inwendige echo gehad en zij zei dat ik sowieso geen bbz zou hebben maar een normale zwangerschap durfde ze me ook niet te garanderen. Ik zag zelf wel iets en had weer hoop maar als ik ff gegoocheld heb wordt mijn hoop wer minder want ik heb geen echt duidelijk rond vruchtzakje gezien. Wel iets met dat ik kon bedenken dat dat stipje het hartje zou moeten zijn wat nog zou moeten gaan kloppen. Maar ik weet het niet meer, de vk zei wel dat mijn klachten klonken alsof mijn hormonen door mijn lichaam aan het gieren waren maar na de echo zei ze niet van ik denk dat het goed is. Ze zei alleen dat we toch 4 november af moeten wachten en als ik toch zwanger zou zijn moest ze veel meer zien. Meiden ik ben dus nog steeds niet gerust maar jullie berichtjes helpen me zeker, thanks!
Ik geef denk ik de moed op en ga zo weer testen bestellen ze zijn niet duur 9 voor 12,95 dus dat kan ik wel missen. Ik kan dit zo niet langer aan want ik zal eerlijk zijn. We gaan trouwen op 12 december en dat hadden we zo gepland omdat het altijd mijn wens was om met zijn drietjes te trouwen, en als ik niet gecurreteerd zou zijn en dus nog zwanger zou ik 12 december 6 maanden zijn. Dus het leek me geweldig dat je tijdens het trouwen de kleine kon voelen. Ik wil natuurlijk heel graag met mijn mannetje trouwen en we gingen ook niet trouwen omdat het moest maar omdat het mijn wens was om met zijn drietjes te trouwen. Dus voor mij voeld het alsof alles me momenteel afgenomen word en dat het gewoon allemaal niet zo mag zijn. Dus ik ga ervan uit dat ik nu weer een miskraam heb gehad, en we gaan gewoon weer door oefenen! En ik kan de mensen om mij heen momenteel echt niet uitstaan, ze zijn allemaal zo hard en zo gevoelloos en alleen maar met zichzelf bezig. Ik weet het allemaal niet meer.... echt niet