Wie herkent dit? Ik had twee dagen symptomen vanaf mijn NOD. (opgezette buik, steken, gevoelige borsten) en omdat ik de vorige keer waarschijnlijk een mislukte innesteling heb gehad durfde ik deze keer niet te testen. Gisteravond zijn mijn symptomen verdwenen. Vanmorgen toch positief getest, maar ik voel me er niet fijn bij. Heb het gevoel dat het nu weer fout gaat. Wie herkent dit? Ik voel me zo onzeker en weet niet wat ik doen moet.
Lieve San, ik herken je gevoel goed. Na 2 miskramen kon ik de derde keer absoluut niet blij zijn en had ik vanaf dag 1 een negatief gevoel. Achteraf bleek dat vooral de angst te zijn (en geen voorspellende gave...) want alles was ok! Er is nu niemand die je kan overtuigen, je zult geduld moeten hebben en moeten afwachten totdat je de eerste echo krijgt, en dan nog zul je misschien verbaasd staan als alles goed blijkt. Ik heb na een paar echo's nog steeds geroepen: 'huh? ik ben echt zwanger!'. Ik gun jou dezelfde verbazing en uiteindelijk rust en veel genieten... succes Amber
Ik denk ook dat het eerder angst is dan een voorspellende gave! In het begin (truwens later ook) zijn de symptomen/kwaaltjes met de dag verschillend. Maak je niet te druk, met dat geanalyseer help je jezelf niet. Als het mis is, is dat zo maar kun je niet voorkomen of beinvloeden. Probeer het dus positief te zien!
Hallo San, Ik wil me aansluiten bij de andere dames... je gevoel klopt niet altijd. Toen ik zwanger was van Sterre (overleden na 24 weken zwangerschap, trisomie 18 ofwel Edwards Syndroom) had ik juist een heel sterk positief gevoel. Het zou een Kreeftje worden van sterrebeeld, net als mijn moeder, en ik voelde het zo sterk: déze is goed, déze is gezond! Mijn gevoel was zo uitgesproken dat ik zelfs geen nekplooimeting wilde: bang voor de vruchtwaterpunctie (en kans op MK als gevolg daarven) als er een twijfelachtige uitslag uit de nekplooimeting zou komen. Uiteindelijk was mijn meisje vanaf het begin dus al ziek en had zij geen levenskansen. Dus je gevoel kan je gewoon bedriegen, zowel een positief gevoel als een negatief gevoel. Ik schrijf mijn verhaal echt niet op om jullie bang te maken: trisomie 18 komt maar zeer weinig voor: 1 op de 4000 zwangerschappen. Ik bedoel alleen te zeggen: je gevoel hoeft niet te kloppen. Wacht rustig af en probeer te genieten. Over een paar weekjes heb je meer zekerheid.
Ik herken je gevoel niet, maar leef wel met je mee. Veel succes en hopen op een goede zwangerschap dit keer. Liefs Juud
Hoe dan ook wat jeook voelt je kunt er niets aan veranderen alles ligt al vast denk ik, of het goed gaat / fout gaat! Dus idd keep the fait! Succes