Inmiddels ben ik 6,5 week zwanger. Mijn vriend en ik zijn 10 jaar samen en we hebben onlangs samen besloten om te stoppen met de pil. Ik ben echt dol op kinderen en kinderen ook vaak op mij; heel veel kinderen trekken echt naar mij toe, echt leuk is dat. Om te beginnen was het bij de eerste keer voor "het echhie" al raak. Dat had ik nooit gedacht, ik dacht dat het wel een paar maanden minstens zou duren. Je zou dus kunnen zeggen dat ik een geluksvogel ben, zeker als je kijkt naar mensen die zolang moeten proberen. Maar nu het zover is zou ik helemaal in de wolken moeten zijn....en dat ben ik niet! Ik kan het gewoon niet bevatten dat er wat in mijn buik zit. Ik voel me beroerd, maar buiten dat, ik heb er nog geen gevoel bij. Ik hoop dat dit echt komt. Heeft iemand hier ervaring mee?
Tja, volgens mij bestaan roze wolken wel, maar ik zit er niet 24/7 bovenop. Ik was dolgelukkig toen ik het hartje zag kloppen op de echo, dikke tranen van geluk. En toen ik voor het eerst het hartje hoorde werd ik warm vanbinnen. En natuurlijk het moment van de positieve test, dat gevoel kan ik niet eens omschrijven zo verbaasd/blij/ontroerd/gelukkig/bang etc. Dus ja, ik heb wel allerlei roze wolk momenten, maar er zijn ook veel momenten dat ik baal van de pijn in m´n bekken, of gewoon niet dolgelukkig ben. Als je 24/7 op die wolk zit raak je denk ik ook het gevoel voor realiteit een beetje kwijt en draait alles alleen nog om de zwangerschap, terwijl er ook nog veel andere dingen zijn (relatie, familie, werk etc).
Het is bij iedereen anders hoor... Ik zat de eerste 2 weken zeker op de roze wolk.....maar bij mij heeft het dan ook 16 maanden geduurd voordat ik zwanger raakte. Met een week of 6 werd ik ook zoooo vreselijk ziek dat ik er niet eens van kon genieten....nu sinds een week is de roze wolk rozer dan ooit tevoren... Ik voel me zo intens gelukkig...ik voel me lekker, gezond en bovenal is alles goed met mijn kindje. Je hebt best kans dat de roze wolk voor jou nog komt...als je aan het idee gewend bent....je wat lekkerder voelt etc. Heel veel sterkte meid...en natuurlijk gefeliciteerd met je zwangerschap! Groetjes Debby
Geen paniek, ik voelde me het eerste trimester ook beroerd (misselijk, humeurig, geen zin in niets en kon geen poot verzetten) De roze wolk is bij gekomen vanaf week twintig ongeveer, het is echt een speciaal gevoel maar dat gevoel had ik zeker niet in het begin
Mn roze / blauwe wolk begint nu pas te komen. Ben ook vanaf week 5 tot week 12 honds beroerd geweest dat ik niet eens kon genieten. Nu gaat het allemaal goed, mn buikje begint de groeien en ik voel me goed. ben nu dus heerlijk aan het genieten. En ik denk dat het bij iedereen anders is geen paniek, het kan dus nog komen
ik denk dat de roze wolk ook nog wel komt ik heb in ht begin ook niet op een roze wolk gezeten ja toen ik de test deed waren we natuurlijk dolgelukkig maar toen sloeg de angst toe of het wel goed zou gaan/zijn ook ik voelde me niet zo lekker veel last van me bekken enz maar nu voel ik me wel op die roze wolk hoor, me buikje ging goed groeien me bekken werken weer mee ik denk dat het wel komt hoor en ohjah nog gefeliciteerd he
Bij mij is de roze wolk deze week pas gelanceerd en ik ben 16 weken. Het helpt bij mij te weten wat eht geslacht is, dan weet ik ook meteen een naam en dan wordt dat kleine persoontje wat echter voor me. Daarvoor vindt ik het maar een scampi... Maar trek het je niet aan. Wat mn dochter betrof was ik bang voor terug een MK met als gevolg ook geen roze wolk. Zelfs toen ik bevallen was duurde het maanden voor ik me een echte mama voelde. Pas toen ze me zelf mama begon te noemen kwam mijn roze wolk van eht moederschap. Volgens mij hoeft dat wolkje helemaal niet, als je je er ten lange laatste maar goed bij voelt. Liefs Kitty
Ik had het zelf ook eigenlijk in het begin niet echt. Ook omdat ik de hele tijd dacht dat het ook mis kon gaan. Maar hoe langer het goed gaat, hoe blijer ik me voel. Ik heb nu steeds vaker van die geluksmomenten dat ik denk: "ik ben met z'n tweetjes!". Trouwens, ik kan me voorstellen dat als het zo snel raak is, dat ook wel wennen is. Bij mij was het binnen zes maanden raak en dat had ik eigenlijk ook niet verwacht. Als je wat langer bezig bent (en misschien iets ouder ofzo) dan vier je waarschijnlijk al een feestje bij de eerste vage streep, maar dat had ik zelf ook niet...
Nou ik ben wat ouder en heb er 2 jaar op moeten wachten, maar hier ook niet meteen een roze wolk hoor! Ik was volgens mij gewoon bang om het te geloven. Ten eerste moest ik erg wennen (had ik niet verwacht) en ten tweede werd het bij mij ook pas echter na de echo. Ik had ook amper symptomen. Op zich is dat wel lekker, maar je vraagt je toch ook af of alles wel goed zit. En nu heb ik nog wel eens dat ik denk: Waren we alvast maar een half jaartje verder. Het zwanger zijn op zich vind ik niet veel aan, ik kijk echt uit naar het resultaat En ik zit dus niet echt op een roze wolk, ik ben er wel blij mee dat ik zwanger ben, maar ik voel me dus niet constant blij. Ik zweef vaker onder die wolk dan dat ik erop zit
Ik denk dat je bij de eerste echo pas het besef gaat krijgen er groeit een kindje in je! en dan komt die wolk ook wel. Misschien ook niet maar dat is toch ook niet erg? als jij je verder gelukkig voelt is het toch prima?