Hoi Meiden, Vrijdag is het voor ons officieel geworden: we kunnen (zeer waarschijnlijk) niet natuurlijk zwanger worden. Heel kort gezegd: het sperma was niet goed (5 miljoen) en de zwommen niet echt. Daarnaast heb ik een zeer korte lutuale fase (5-9 dagen) en lange cyclussen. De gyn. heeft nu voorgesteld om direct met IUI te beginnen in combinatie met hormonen spuiten. Ik voel me erg overweldig en het dringt nog niet echt door.... Eigenlijk wilde mijn man en ik alleen weten waarom het niet lukte en verder geen ingrepen. Maar we hebben het erover gehad en mijn man wil het nu toch wel heel graag proberen. Ik wil dit ook wel maar heb er veel meer moeite mee omdat ik net een traject van 1 1/2 jaar dokteren achter de rug heb (en veel nare onderzoeken), ivm reuma. Over een week krijgen we een foto om te kijken of er geen blokkaden zijn. Ik zit eigenlijk met veel vragen en hoop dat jullie hier wat antwoord op kunnen geven! hier zijn ze: - Hoe "pijnlijk" is IUI - Wat vond je van het zelf injecteren met hormen? - Hoe veel last had je van de hormonen...? Alvast heel erg bedankt en veel succes voor iedereen die aan het proberen is!
Hoi Mara, Dat valt ff zwaar tegen als je zoiets te horen krijgt he meis. EN er komt ineenkeer zoveel op je af en krijgt zoveel informatie, laat het even goed bezinken. Over jouw vraagjes; Ik heb nu 2 IUI pogingen achter de rug en moet zeggen dat het wel meevalt. Het vervelendste bij mij was de eendebek. Tuurlijk prettig is anders maar niet pijnlijk. De 1ste keer wel wat buikpijn de dag zelf gehad de laatste keer nergens last van. Nou ik ben absoluut geen held met spuiten en de 1ste paar keren is het echt eng om jezelf te spuiten maar echt waar het valt zoooo mee. De spuit gaat dan in een prikpen dus je hebt geen spuit in je hand en dat vind ik wel prettig. Alleen de pregnyl spuit zet ik niet zelf want dat is wel gewoon een spuit en daar voel je het inspuiten van de vloeistof bij. (pregnyl krijg je als je eitje groot genoeg is, want daarop gaat ie springen. zoveel uur na de pregnyl spuit krijg je de IUI) In sommige ziekenhuizen zetten ze de pregnyl voor je. Verder heb ik weinig last van de hormonen. Heb hiervoor tabletten geslikt en daarbiij was het eht super erg dus deze spuiten zijn echt een verademing. Nou het is een heel verhaal geworden, hopelijk heb je er wat aan en als je nog vragen hebt dan stel je ze maar. Heel veel succes meis, liefs Wendy
hey meid... ik zelf krijg geen iui maar wat ik heb begrepen is dat de eendenbek het vervelendste is pijnlijk is het niet en is binnen 10 minuten gebeurd... ik heb zelf 2 rondes clomid gehad maar dat werkte helaas bij mij niet dus nu zit ik in mijn tweede ronde gonal-f spuit en ik moet zeggen heb totaal geen last van bijwerkingen,en mijn vriend zet bij mij de spuit in mijn bovenbeen omdat ik zelf eerlijk gezegd er het lef niet voor heb haha... ik wens je heel veel succes en dat je snel zwanger bent... xxxcindy
Hey meiden, Super bedankt voor de reactie! Nu klinkt het al een stuk minder eng. Vooral nu ik weet dat het een "prikpen" is en geen echte spuit en dat het gewoon in je bovenbeen gaat. Ik heb nog zitten twijfelen om met tabletten te beginnen (als dat mag), maar nu ik dit hoor ga ik dat zeker niet doen!
@mara: tis niet leuk om te horen dat je aan de IUI moet maar als ik de gegevens van jou bekijk, denk ik dat het helaas echt wel nodig is.. het prikken (ik deed het in buik trouwens) is helemaal niet pijnlijk, tenzij je een bloedvaatje raakt. de pregnyl vond ik wel erg vervelend en eng. ik raad je echt puregon (spuiten) aan en geen clomid (pillen) trouwens! van de IUI zelf voel en merk je meestal niets, en is in een paar minuten (niet 10) gebeurd. veel sterkte en succes!
Ik spuit altijd zelf en in mijn buik, in de vetrol zeg maar. Het valt mij erg mee en pijn doet het niet. Als het goed is, leert het ziekenhuis je hoe je moet spuiten en mag je het een keer onder begeleiding doen, ik mocht een keer oefenen met water. In het IUI-topic wordt ook veel gekletst over IUI, zowel met als zonder hormonen. De IUI zelf vind ik trouwens niet pijnlijk, de eendebek is niet prettig maar met goed ontspannen gaat dat ook prima. Van de hormonen heb ik geen last, het is ook maar een lage dosis die je krijgt, ik voel hooguit mijn eierstok als er een flink ei zit. Ook voel ik vaak de eisprong heel duidelijk, maar dat is maar een paar uurtjes last, niet eens pijn. SUcces!
Hoi Mara, Veel is al gezegd, maar hier even kort mijn ervaringen: Wat betreft het spuiten, de eerste keer is best eng, maar de keren daarna valt het echt reuze mee. Ik doe het 's avonds voor we naar bed gaan. Mn vriend poetst zn tanden en ondertussen jas ik die spuit erin, echt zo gepiept. De bijwerkingen zijn denk ik afhankelijk van wat je spuit. Ik spuit Pregnyl en hierdoor voel ik me elke maand onwijs zwanger! Ik moest echt leren om geen valse hoop te koesteren en me weerhouden van te vroeg een zwangerschapstest doen (met Pregnyl zijn ze zeker positief, het is een zwangerschapshormoon). Wat betreft IUI, dat valt ook echt reuze mee. Mijn eerste uitstrijkje vond ik een ramp (die eendebek) en had me op weer zoiets voorbereid. Maar het was echt binnen 5 minuten klaar! De reden waarom wij in het IUI-traject zitten is grotendeels vergelijkbaar met die van jou. Mijn vriend heeft te weinig en te langzame zwemmers en ik heb een te korte luteale fase (echter wel met een normale cyclus van 28 dagen). Sterkte me alles de komende tijd. Wij moesten er ook erg aan wennen dat 'gewoon' zwanger worden er echt niet meer in zit.
Onwijs bedankt voor de tips en info!!! Het lijkt nu al een veel minder eng. Maar het blijft inderdaad wel heel erg wennen dat we "natuurlijk" geen kindje kunnen krijgen. Ik heb nog steeds heel erg het geveoel dat het wel gaat lukken.... Ook stond ik echt te kijken van onze reacties op het nieuws. We haden vooraf besloten (heel kortzichtig denk ik nu) dat we geen hulp wilde, alleen informatie. Ik kwam dus thuis en dacht: oke hier ga ik niet aan beginnen, dan wachten we wel 5 jaar en zien we het wel. Terwijl ik had verwacht dat ik er meteen aan wilde beginnen en dat gevoel had/heb ik niet. Van mijn man had ik verwacht dat hij zou reageren met: nou dat doen we niet, we zien wel wat er komt. Maar hij reageerde meteen heel positief op de IUI, zelf IVF en verder zou hij toch wel willen proberen Ik wist niet wat ik hoorde We hebben nu besloten dat we per stap gaan kijken, eerst een ronde iui en dan zien we wel verder. Waar ik echter bang voor ben is dat we straks 3 jaar verder zijn en over niks anders meer kunnen praten dan baby krijgen. En ik wil heeeeel graag een kindje, maar niet ten kosten van alles. We hebben het erg goed samen en dat moet er straks ook nog zijn. Tjonge een heel verhaal, sorry. Ik spui het hier maar even want we willen het verder aan niemand vertellen; te veel druk/vragen/reacties waar we niet op zitten te wachten. Bedankt voor het meelezen
Hoi Mara, Overweldigend hé zulk nieuws? Ik vond het in het begin ook best heel wat, maar het is me reuze meegevallen, de procedure dan hé, de spanning van het wachten viel goed tegen haha. Ik heb zelf 3 keer IUI gehad, de eerste poging had ik pillen (Clomid) maar toen is de IUI niet doorgegaan omdat ik wat overstimulatie had, teveel eitjes gingen rijpen. De pillen zijn, is mij verteld, moeilijker te regelen omdat je er 5 inneemt in 5 dagen, en dan is het afwachten wat het effect is. Bij de injecties kunnen ze het per dag bijstellen hoeveel je moet spuiten. Bij mij is het wel een spuitje wat ik zelf zet, maar het is echt een héél klein naaldje, ik zet het in m'n buikrolletje, voel echt nauwelijks iets. Van de inseminatie voel ik niet zoveel, een klein krampje voor 1 seconde als het buisje de baarmoedermond ingaat, das alles voor mij. Ik denk dat het een goede optie is voor jullie, als de zwemmertjes niet zo goed zwemmen, ze worden op de goeie plek afgeleverd en hoeven niet zover te gaan Heel veel succes!