Vraagje! Vandaag heb ik bloed laten prikken in het ziekenhuis. Dit had al zo'n drie weken geleden moeten gebeuren, zo rond de twaalf weken, maar ik heb het steeds uitgesteld omdat ik werkelijk panisch wordt van het idee dat er een naald in mijn pols of elleboog moet (overigens ook als iemand me daar stevig vasthoudt, knijpt of wat dan ook). Een horloge dat los zit is de max, zeg maar. Verder mag men alles met mijn lichaam doen, ik heb nota bene een tatoeage in mijn nek, dus angst voor naalden is het niet. Afijn, vanochtend dus toch maar gegaan en bloed laten prikken. De dames daar waren heel lief en deskundig, hebben leuk tegen me aan zitten praten. niks aan de hand, en met een licht bezwete rug en trillendje handjes samen met mijn moeder weer naar buiten gelopen. Alleen toen we bij haar scooter aankwamen, werd alles licht voor mijn ogen en ging ik knock out. Toen ik een minuutje later weer rechtop zat en enigszins bijgekomen was, liep het zweet over mijn voorhoofd en in straaltjes van mijn rug. We hebben mijn vader gebeld en die heeft me opgehaald. Nu is mijn vraag... Ik voel me nooit duizelig, licht in mijn hoofd of iets dergelijks (guess I'm one of the lucky few who doesn't have that many complaints, ). Dit was dus gewoon uit pure stress. Maar kan dit kwaad voor mijn kindje? hoop van niet...
Hoi... Heb geen idee of het kwaad van voor je kindje...ik vermoed van niet, aangezien je na een minuutje weer rechtop zat en dus niet lang out bent geweest. Maar waar ik even op wilde reageren: Heb net hetzelfde voor als jou als ik bloed laat trekken...ben zelf ook helemaal niet bang van naalden, maar ga toch telkens knock out (wit voor mijn ogen, mijn handen trekken helemaal in spastisch kramp samen en tintelen dan enorm, zweten, ... noem maar op)...totdat ik bij het zoveelste bloedonderzoek een goede tip kreeg van een verpleegster (ben 2 jaar geleden heel ziek geweest dus moest veel bloed laten nemen). Sinds haar tip ben ik niet meer flauwgevallen of wat dan ook, dus wat ik nu altijd doe/vraag: Ik vraag of ik met mijn benen lichtjes omhoog mag liggen, en mijn hoofd naar beneden, zodat mijn hoofd genoeg bloed en zuurstof krijgt...daarna rustig omhoog komen en even rustig rechop blijven zitten voor je weer gaat lopen. Het helpt echt! Soms heb je dat dokters hun patiëntentafel/stoel naar beneden kunnen kantelen en je dus gewoon lichtjes met je benen omhoog ligt (maar niet alle tafels kunnen dat), dus soms ga ik ook echt met mijn benen op het hoofdstuk liggen, en met mijn hoofd op het stuk waar de benen horen. Ik kreeg de eerste keer een heeeeel rare blik van mijn dokter toen ik dat vroeg of dat mocht...maar nu lacht hij er zelf zelfs mee...dan komt ie al: 'ok Tal, trek je schoenen maar weer uit en ga maar ondersteboven hangen '. Dus mss voor jou ook wel een goede tip als je nog eens bloed moet laten trekken (wat toch wel vaak gebeurt als je zwanger bent). Natuurlijk altijd beter dat je niet knock out gaat hè, dus als je het kunt voorkomen ! Ik hoop alleszins dat je er iets mee bent! Lieve groetjes Tal
Wat Tal beschrijft, is voor mij de standaard pose als ik bij de bloedbank kom. Ik val niet flauw als ik een of twee buisjes moet laten afnemen, maar een halve liter lukt mij niet rechtop zittend. Daar vinden ze dat de normaalste zaak van de wereld (en hebben ze ook de beste prikkers van de wereld, dat scheelt ook - als ze nét mis prikken word ik ook echt helemaal niet lekker). Behalve de liggende houding, heb ik nog als tips: - zeg het als je de naald nog voelt (zeker als dit pijnlijk is), dan zit hij namelijk niet helemaal goed in de ader - drink genoeg van tevoren en na de afname - neem wat zoutigs (bij mij is het in elk geval ook een kwestie van een te lage bloeddruk, en de combi zout+vocht zet wat meer druk op de bloedvaten) - blijf nog even liggen na de afname, daarna even zitten, daarna klein stukje lopen en weer even zitten (en wat drinken + eten) en ga pas weer naar buiten als je je weer helemaal oke voelt. Zeker als je zweet en klammig aanvoelt is rustig aan het devies; en frisse (liefst koude) lucht, en desnoods een koude washand op je voorhoofd of in je nek. Het lijkt een hoop gedoe, maar dit kan wel voorkomen dat je weer out gaat. Het lijkt mij dat zo kort bewustzijnsverlies geen punt is voor je baby.
Dankjulliewel voor de reacties en tips! Weten jullie of het bloedprikken nog een keer moet tijdens de zwangerschap?