mijn dochter wil na haar 1 na laatste fles niet in haar eigen bed slapen ...ze is nu 10 weken en het ging altijd goed.. ze valt na lang huilen opmijn arm/buik in slaap en als ik haar dan in bed leg dan begint het weer van voor af aan...dan probeer ik het weer zodra ze weer in slaap valt.. wat kan ik hier aan doen..ik heb haar van de week om 19.15 een fles gegeven en om half 10 weer omdat ik dacht dat ze weer honger had.want ze bleef maar huilen...fles was leeg(ze krijgt 150 cc en vervolgens slaapt ze gewoon de hele nacht door maar ik denk dat deze tijden te kort op elkaar zijn ..de fles van 19.15 hoef ik niet op te hogen want dat krijgt ze niet op ..wat zou het dan zijn? herkent iemand dit?
Als ze honger heeft en ze doet het er verder goed om zie ik geen probleem. Hier heb ik dat soms ook hoor en ze doet het er prima door...
Het KAN natuurlijk zo zijn dat ze gaat huilen omdat ze graag bij jou wil zijn... En als dat de reden is, is de enige manier om dit te doorbreken, om haar toch te laten huilen. Dus niet op je arm laten slapen zeg maar. Dat klinkt natuurlijk hard, maar ik weet dat het echt zo kan werken. Heb het bij een goede vriend en vriendin van ons gezien. Die wilden hun zoontje perse niet laten huilen, maar verergerden het daardoor juist. Toen ze hem eenmaal lieten huilen, was het in 3 nachten helemaal over. Maar goed, ik weet niet of dit bij jullie ook zo is. Misschien een poging waard. Succes!
En waarom mag ze niet bij mama zijn? Sorry hoor. Louise is hier vanaf begin elke avond beneden en gaat om 9 uur a half 10 naar bed, daarvoor is het lekker knuffelen en quality time. Ze hebben je liefde en warmte gewoon hartstikke hard nodig!
Mijn raad: lekker bij je nemen! Over een paar maanden willen ze dat niet meer en nu hebben ze mama's warmte en liefde maar al te hard nodig!
Doe ff niet zo beledigd joh. Ze vraagt wat de reden kan zijn van het huilen, en dat KAN de reden zijn. Als je daar dus wat aan wilt veranderen, zou het zo kunnen. En jou baby is bij jou en is blij, geen punt dus. Maar als ze keihard begint te krijsen zodra je haar in bed legt, ben jij ook niet meer zo blij hoor. Verder doet de TS met de tips wat ze wil, dus geen enkele reden om op je *** getrapt te zijn
Dat ben ik ook niet, maar als het kind inderdaad bij "jou" wil zijn, als dat de reden is, waarom moet het dan zo nodig in bed? Ik vind dat echt zielig... zo'n klein mensje heeft liefde en warmte nodig en je kweekt geen evenwichtige volwassen door ze kosten wat kost in bed te willen hebben. Als ze de rest van de slaapjes en 's nachts wel gewoon lekker in haar eigen bedje ligt zonder problemen lijkt me volledig onnodig om haar maar te laten huilen als ze het 's avonds niet wil en lekker bij mama wil zijn.
Als het elk slaapje een probleem is/wordt is het natuurlijk weer een heel ander verhaal. Maar dan nog gaat in de meeste gevallen op dat het het beste is naar je eigen intuitie te luisteren.
Ik zal even uitgebreid vertellen hoe het bij mijn vriendin ging. In het begin sliep hun zoontje natuurlijk gewoon, tot 4 weken ofzo. Zelfs in de huiskamer in de wandelwagen. Daarna begon hij steeds onrustiger te worden. Maar zij vond het heel erg zielig als hij ging huilen, en liep dan eindeloos met hem op de arm rond, terwijl hij gewoon doorhuilde, of even op de arm sliep. Als ze hem dan in het bedje probeerde te leggen (want je arm wordt nogal moe na een half uur een baby erop te sjouwen), begon hij weer te huilen. 's Avonds ging het ook zo. Urenlang huilde hij. Tot ze na 5 maanden een knop omzette. Meerdere mensen hadden haar al verteld, dat het normaal is dat baby's af en toe huilen, en dat het niet erg is om ze dan ook te laten huilen. Ze hebben toen besloten om het een paar nachten uit te proberen. Ze legden hem 's avonds op bed, en hij begon te huilen. Ze lieten hem gewoon liggen, en na een uurtje ongeveer viel hij pas in slaap. De 2e nacht huilde hij 20 minuutjes voor hij in slaap viel. De derde nacht nog 5 minuten. Daarna was het over, en sliep hij gewoon rustig om een normale tijd, in zijn eigen bedje. Achteraf was hij al die tijd gewoon oververmoeid. Een baby heeft liefde nodig, maar ook slaap.
Ben het helemaal met je verhaal eens! Maar volgens mij gaat het bij de TS alleen over het slaapje tussen de laatste 2 voedingen en dan lijkt me laten huilen niet echt nodig.
Sverre heeft het ook een tijdje gehad, dat niet willen slapen na de vroege avondfles. Bij hem zat er dan tussen die fles en de laatste ook minder tijd dan overdag, maar ook hij sliep gewoon de nacht door. Als ze ophoudt met huilen bij jou, tja, dan zou ik haar bij je nemen. Heb hier ook avonden lang met Sverre op schoot gezeten. Het gaat ooit weer over... Werkt het overigens ook niet als je haar probeert te laten slapen in de wandelwagen? Dat wilde bij Sverre weleens werken. Sterkte!
Ik maak het niet uit je verhaal op, maar ik durf te wedden dat ze na die fles van half 10 wel gewoon in slaap gaat in haar eigen bedje, en dat het puur de tijd tussen de laatste 2 flessen is? als dat zo is, kan ik maar een tip geven, neem de kleine lekker bij je, zet het bij je in de wipstoel,box,op schoot of wat dan ook, durf je bijna op een briefje te geven dat het binnen no time over is en dat je de kleine binnen korte tijd gewoon weer op bed kan liggen zonder gehuil en zonder rotgevoel wat jij er van krijgt. Ik heb dit zelf meegemaakt, en heb dit nu zo ontzettend vaak gelezen van andere en als ze dan de kleine inderdaad bij zich hielden, het was niet eens op schoot bij papa of mama, maar gewoon niet in bed dus lekker beneden(boven) in slaap vallen het binnen heel heel korte tijd weer goed was om het zo maar te noemen.