Hallo meiden, Dit weekend heb een topic geschreven dat ik opgenomen lag in het ziekenhuis met verkorte cervix en onrust in m'n buik. Ik mocht naar huis omdat na weeën remmers en longen rijping mijn buik rustig bleef. Soms een harde buik maar thats it. Vandaag moesten we op de poli komen voor controle. Baarmoedermond weer eindje korter (1,5) en wat funneling en na inwendig onderzoek 2 cm ontsluiting. Even aan de ctg maar daar was niks op te zien. Ik moest naar huis en moet volgende week donderdag terug komen. Als ik regelmatige harde buiken krijg, bloedverlies, gebroken vliezen, of iets anders zorgwekkend moet ik gelijk bellen. Ik ben nu thuis maar enorm bang, ik voel nu van alles! Ben echt bang dat moeder natuur me niet lang meer wilt geven. Ik moet rust houden maar gaat dat helpen? Ik ben de afgelopen dagen echt alleeeeeen maar rustig geweest. Ik ben nu 30 weken en 4 dagen (banner klopt niet helemaal). Kan iemand me een hart onder de riem steken?? Liefs!
Weet niet als je hem al kent maar op Facebook heb je de groep kleine kanjers, daar zitten met mams die nu in gelijkwaardig situatie zit. ( groep voor prematuren ouders ) Sterke met alles , hoop dat je kleintje nog even lekker blijft zitten.
Ik ken hem heel goed helaas. Onze dochter is geboren met 26 weken en 1 dag. Over prematuriteit weet ik inmiddels alles. Ik zou graag ervaringen willen lezen van mensen die soortgelijke situatie als mij hebben meegemaakt. Je krijgt bedrust er is wat gebeurd maar wanneer het doorzet blijft onduidelijk. . Is haast niet te doen die onduidelijkheid!
Mja ik heb in een soortgelijke situatie gezeten.. Ik mocht ook naar huis na longrijping en weeenremmers met een bmm van 0,5 a 1 cm. Bedrust thuis, ook vreselijk in de zenuwen. Ik durfde zelfs bijna niet meer naar t toilet. Tja, ik wil eigenlijk iets hoopvols schrijven, maar mijn zoon is een week later geboren.. Met 32+5. Hij heeft t verder uitstekend gedaan. Maarja, eigenlijk heb je hier helemaal niks aan toch, want het zegt helemaal over jouw situatie en kansen. Mij hebben ze toen in t ziekenhuis wel verteld wat bijvoorbeeld de kans was dat ik de 36 weken zou halen. Kun je dat niet vragen?
Mijn zus heeft precies het zelfde gehad, ze heeft na de behandeling gewoon de 40 gehaald zonder harde buiken. Sterkte!
Hey meiden, Alle info is welkom. Ik lig hier nu maar en ja wat de kansen zijn is zo verschillend. Ik ben gewoon benieuwd hoe het bij anderen is gegaan. De acceptatie dat ons kindje eerder komt begint wel langzaam binnen te komen maar wat mij gek maakt wanneer dan! Ik ga er vanuit dat het niet gek lang meer duurt maar de onzekerheid maakt me gek! Onze kleine man is ook zooo druk! Dan denk ik.. is dit dan weer een harde buik? Of toch niet. Ook moest ik van de gynaecoloog Letten op een druk van onder. Maar sinds al wweeeeeeken terug heb ik een druk van onder. Heb dat bij de controles toen ook verteld. Jaaa dat is je kind die word zwaarder. Maar waarom moet ik er nu dan zo op Letten? Om gek van te worden dit!
Ja het is vreselijk, ik weet het nog precies.. Je wordt helemaal gek ervan.. Ik zou ook niet weten wat je er tegen kunt doen.. Ik leef met je mee. Maar er is natuurlijk nog hoop. Ik zou je zó gunnen om nu wel je zwangerschap uit te dragen. Hou je taai meid!
Bij mijn oudste had ik met 20 weken nog maar een baarmoederhals van 1,8. Hoefde helemaal geen rust te houden of wat dan ook. De lengte werd in de weken daarna als maar minder, maar ik hoefde me daar totaal geen zorgen over te maken. Op verschillende forums las ik andere verhalen dus ben zelf wel wat rustiger aan gaan doen. Toen ik met 30 weken voor de groei echo kwam vertelde de vk dat ze me hier niet meer had verwacht. Toen ook pas gesproken over waar ik eventueel zou gaan bevallen met die termijn. Ik werd banger en banger, maar volgens de vk was het nog steeds niet iets waarvoor ik bedrust zou moeten houden. Uiteindelijk zo ongeveer in mn hoofd iedere dag weggestreept die ik weer door was gekomen. Gek werd ik ervan. Hun maar zo luchtig erover doen terwijl ik op internet verhalen las die nogal beangstigend waren. Toen ik eenmaal de 37 weken had bereikt was ik dan ook ontzettend opgelucht. De kleine man mocht komen! Was inmiddels de zwangerschap ook wel aardig beu na al die stress. Kleine man besloot uiteindelijk te komen met 39+1. Bij mijn dochter wilde ik het niet eens meer weten, maar ook toen is met 20 weken de baarmoederhals gemeten. Weer flink verkort. Wilde daarna geen extra onderzoeken meer omdat het me alleen maar gek maakte maar uiteindelijk niets veranderde aan de situatie. Bij mijn dochter uiteindelijk ook weken met ontsluiting gelopen, maar zij kwam pas met 39+6. Succes en sterkte in elk geval, ik weet hoe killing deze periode is.
Hi meiden, Dank jullie wel voor jullie reacties, liminous had jij tijdens deze periode ook ontsluiting eo harde buiken? Ik heb soms harde buiken en moest van de gynaecoloog deze in de gaten houden. Nu ben ik er onwijs op gefocust en word er aardig gek van! Ik heb al de hele avond ook z'n zeurderig gevoel onder m'n buik. Waar je broekrand hoort te zitten. Ik heb dat wel eens eerder gehad maar nu doet het wat meer pijn. Dus ik heb net gewoon nog een keer het ziekenhuis gebeld om te vragen wat ik hier mee moet. Tja zouden m'n banden kunnen zijn. Ook heeft ze overlegt met de arts en moest even gaan douchen en paracetamol nemen. Net dus gedaan. Het lijkt wat geholpen te hebben maar voel me nog steeds onrustig. Ik hoop zooo de 32 weken te halen! Wat een onzekere tijd toch! Ben er zo vermoeid door maar door de spanning kan ik niet slapen
Heey wijffie. K zag je topic voor bij komen Hoop dat kleine nog ffies blijft zitte Mn collega hadt dat ook en met wk31 opgenomen wk 32 geboren en 3 weken later mocht de kleine mee na huis. Je ben Gelukkig al 30 wk dat scheelt al. Hou je taai. Xxx
Ook hier een langzaam korter wordende bmm en veel harde buiken. Lig om de dag aan t ctg en bij iedere verandering moet ik komen. Als je een onrustige buik hebt, zou ik bellen, wellicht moet je toch weer aan de weeënremmers. Ook ik moet het zeer rustig aan doen, wat een behoorlijke uitdaging is met 2 kids. Probeer zo veel mogelijk hulp in te schakelen en zeker s'middags 2 uurtjes te slapen. Bij twijfel altijd bellen, wordt mij telkens op het hart gedrukt.
Hey meiden, Nou we zijn alweer bijna een halve dag verder. Oma speelt lekker met m'n dreumes en ik lig op bed. Ben er wel uitgeweest voor ontbijt/douche en vaaaaaak plassen. Vannacht heb ik dan nog even gebeld met het ziekenhuis maar zolang de harde buiken niet regelmatig komen ed moet ik afwachten. Vind het wel killen hoor! Ben doodsbenauwd om naar het toilet te gaan telkens.. Wil geen bloedverlies zien! Ook voel ik alles. Echt alles! Ik voel mijn blaas bij wijze van vullen telkens. Ik word gek van de onzekerheid! Ik probeer al de hele tijd bij te slapen maar omdat ik van alles voel lukt het niet. Pijn heb ik nu niet maar voel me allerminst comfortabel door alles. Het feit dat je open bent van onder vind ik doodeng!
Niet helemaal hetzelfde maar mijn vliezen zijn gebroken met 31 wkn 5 dgn week in ziekenhuis gelegen weeën remmers en longrijpijng gehad.. Toen mocht ik ook naar huis! Ik had geen ontsluiting trouwens en zoals ik weet is mijn bmm nooit opgemeten onze dochter is geboren met 35 wkn 2 dgn Ik hoop dat jullie wonder nog ff blijft zitten
hey, ik zit ongeveer in hetzelfde schuitje als jou alleen ik ben morgen pas 18 weken. ( banner loopt 1 dag achter ) met precies 16 weken heb ik weeen gekregen en zijn mijn vliezen gebroken. er werd geconstateerd dat mijn bmm nog maar 1cm is. ik heb ook complete bedrust als advies gekregen en moet me voorbereiden op t ergste en de bevalling kan zich elk moment aandienen. ons kleine meisje doet het voor de rest nog super goed in mijn buik en alles werkt en is voorals nog helemaal gezond. dankzij mijn complete bedrust is mijn situatie nu wel al 2 weken stabiel. wel lekt er nog vruchtwater maar echt maar druppelend zeg maar. in vergelijking met vorige week en deze week was er gelukkig niks veranderd en was het vruchtwater ook nog hetzelfde gebleven. ik leef hier echt van dag tot dag en lig alleen maar op de bank ( behalve om te plassen ) is erg lastig met een peuter van bijna 3! ( hij gaat dus ook elke dag na opa en oma. ik begrijp heel goed hoe je je voelt maar kan je helaas niet verder helpen met ervaring kan alleen mijn gevoel met je delen. ikzelf ben ook opzoek na ervarings verhalen en kan alleen maar hopen dat we hier de 24 weken gaan halen. pas dan kunnen ze IETS betekenen voor onze kleine meid. wil je wel heel veel succes wensen verder. weet iemand hoe die fb pagina precies heet?
ik herken het plas probleem ook heel erg! ben als de dood om te plassen wil spreken van poepen. durf heemaal geen druk op mijn buik te zetten en idd ek krampje of iets dergelijks in mijn buik voel ik. zenuwslopend en killing is het idd!.
Ik had met 20 weken 2 cm ontsluiting en werd opgenomen ivm harde buiken. Daarna moest ik ook veel rust houden. Met 35 weken wederom opgenomen in het Ziekenhuis met harde buiken etc. Maar uiteindelijk is die blijven zitten tot 2 dagen voor uitgerekend datum.
Kleine kanjers contactpagina. Echt een hele fijne en steunende club, aanrader! @poppenkop, wat jammer om te lezen dat t bij jou toch ook weer 'gedoe' is. Had het je anders gegund.. Sterkte allemaal meiden!
Hi dames! Wauw wat een reacties alweer! @Joyskuh wat een ellende meid! Ik vind het heel eng voor je kan me heeeeeel goed voorstellen hoe je je voelt. Onze dochter kwam met 26 wkn en 1 dag. Was met 25 weken opgenomen en dan tel je echt iedere minuut. Ik heb wel een opbeurend verhaal voor je misschien. Toen ik in het ziekenhuis lag, lagen er twee dames waarvan 1 al vanaf 17 weken vecht tegen de harde buiken en nu al 32 weken is en de ander ligt er al sinds 20 weken met gebroken vliezen. Ze is nu 28 weken! Ik hou contact met ze. Ondanks de klote situatie was het best wel fijn op die kamer. Had ik niet verwacht! Ik hoop echt met je mee!! Jouw dochter verdient het gewoon nog even te mogen rijpen! Wat betreft het plassen.. tja als ik niet ga dan doet mijn buik weer snel lastig dus ik ga maar gewoon telkens. Hou m'n afscheiding nauwlettend in de gaten. We willen geen bloed zien! Ik gebruik al de gehele zwangerschap van die zakjes met extra vezels trouwens. Dan glijd je nr 2 er gewoon uit zonder maar ook beetje te hoeven inspannen. En ik heb m'n man toch even met een potje urine naar de huisarts gestuurd. Geen ontsteking. Wel gelijk kweekje aangevraagd. Ik laat niets meer aan het toeval over! @lady twilight wauw dat is wel een fantastisch verhaal! Ik hoop dat voor ons iets soortgelijks is weggelegd. Heb jij tijdens je opnames ook remmers en rijpere gehad ed? Meiden ik ben echt heel dankbaar voor jullie steun! Echt ik lig hier soms te janken van verdriet en angst maar ook uit ontroering. Liefs
Gelukkig hoor ik alleen maar positieve verhalen maar ik weet dat er ook een hele grote negatieve kant aanzit! Hopelijk kunnen we ons samen erdoorheen sleuren en hebben we eel steun aan elkaar op deze pagina!