Lieve leden, Ik wilnheel graag mijn verhaal kwijt en ben benieuwd of iemand dit ooit heeft meegemaakt want ik ben echt ontzettend bang... Afgelopen maandag hebben mijn vriend en ik het "gezellig gehad". Gelijk daarna wou ik me wassen in de douche en liep er ineens allemaal bloed uit van onder. Ik schrok me wild, ik durf niet te zeggen hoeveel maar het was behoorlijk wat. Ik heb me gewassen en daarna was het ook over en heb ik tot nu toe nog geen druppel bloed meer gezien. Gelijk de gynaecoloog gebeld natuurlijk en eenmaal in het ziekenhuis hadden we een dr in opleiding die 3 kwartier bezig is geweest om de kleine te zoeken (zenuwslopend!!). Zij vertelde me dat het echo apparaat niet zo duidelijk was als die van beneden en dat het leek alsof ze wat zag bewegen. Ze belde toch onze eigen gynaecoloog, die kwam en vond gelijk de kleine gup. Ze vertelde ons dat ze geen hartslag kon vinden (die hadden we een week daarvoor wel gezien bij de eerste echo). We moeten ons op het ergste voorbereiden zei ze want ze dacht aan een missed abortion. Huilen huilen huilen natuurlijk want mijn verleden qua zwangerschappen was al geen roze wolk. En nu dus dit weer..... Ze wou toch mijn echo van 3 juni afwachten want ze hield zich toch vast aan een sprankje hoop zei ze. Wat moet ik hier nou mee?? Ik heb gebeld en vrijdag mag ik gelukkig weer komen voor een second opinion bij de fertiliteitsarts die bij de eerste echo wel de hartslag vond (met het echo apparaat van beneden). Het gekke is, bij een miskraam zou je toch denken dat het bloeden zou door blijven gaan. Ik heb na die keer helemaal geen druppel meer verloren en had ook helemaal geen buikkramp tijdens het bloedverlies. Ik ben gewoon benieuwd of iemand zich herkend in mijn verhaal. Liefs een onzekere, angstige mama ....
als ik die echo niet meetel had ik stellig gezegd dat het een contactbloeding was. Je bent van onderen nu sterker doorbloed en door de progesteron kan er makkelijker een bloedvaatje knappen. Over de echo, als het zo'n kut apparaat is dan snap ik uberhaupt niet waarom ze hem nog gebruiken in zulke situaties. Je wilt dan toch duidelijkheid, dan ga je toch niet kijken met een slecht apparaat. Daar heb jij helemaal niets aan, maar zo brengen ze ouders wel in vreselijke stress of het allemaal goed gaat en misschien wel voor niks
Precies dat zei ik dus ook al. Ik snap dat ook echt niet hoor, daardoor zit ik dus al vanaf maandag vreselijk in de stress en ik weet gewoon niet meer waar ik het zoeken moet. Nog even geduld tot vrijdag....
Pfft er is geen zinnig woord over te zeggen helaas. Elke miskraam was anders bij mij, maar houd moed. Probeer jezelf bezig te houden, want ik weet hoe traag de minuten anders gaan.
Helaas zondag de miskraam moeten opwekken met pillen. We hadden een second opinion gevraagd en het hartje was idd gestopt met kloppen