veel sterkte. heb dit ook met 8 weken mee gemaakt. met 6 weken nog een kloppend hartje gezien. Voelde me niet ziek en grieperig maar gewoon doodmoe, helemaal op, verdrietig, leeg en alsof niemand je begrijpt. Iig in je omgeving niet. Ik weet niet de miskraam al door heeft gezet ed? ik heb het vruchtje nog gezien en dat vond ik toch wel erg mooi. Tja hoe kom je er door heen? Ben iets minder dan 2 weken ziek geweest van werk. Mijn vriend was helaas geen prater maar kon goed bij mijn moeder terecht. Helaas lag ik ook veel alleen in bed,slapen en huilen. Na een tijdje ging ik me meer richten op ei sprong en weer ongesteld worden en de volgende ronde enz enz. je denkt wel aan je sterretje/vlindertje maar ik was ook weer erg bezig met het opnieuw zwanger worden.
hallo kell, dankje wel voor je verhaal! voel me ook zo idd alleen wel veel steun van de mensen om me heen... omdat je er van bent gaan houden en het liefde heeft gekregen maakt het verlies alleen maar groter... als je begrijpt wat ik bedoel,.,.. het zal gwn tijd nodig hebben. me vriend is egt me steun en toeverlaat en zegt ook we houden ons doel en weten ieder geval dat het kan! dat geeft je ook weer een goed gevoel. even een vraagje,,, ik zie dat je weer zwanger bent wat leuk zeg!!!! nog gefeliciteerd. ben je vrij snel zwanger geraakt na je miskraam?
Mijn vriend is geen prater dus erg lastig. Daarom voelde ik me vaak in de avond alleen. Had toch al 8 weken mn beebje bij me. En je voelt daar idd meteen een en al liefde voor wat niet iedereen snapt. Ben er ook helemaal van overtuigd dat t een meisje zou zijn geweest. En denk er nog regelmatig aan hoor. Maar heb zelf ook zoiets van dan had het niet zo mogen zijn. Zoals mijn masseuze toen zei; wij hadden ws nog iets te leren ervan voordat we echt ouders konden worden. Of het vruchtje had iets bij jou te leren en is nu verder gegaan naar iemand anders. Klinkt allemaal mooi, maar je moet wel in zoiets geloven. Ben idd nu weer zwanger. Heb heel lang in onzekerheid geleefd of het wel goed zoi gaan. En nog steeds. Nu weer angst voor andere dingen zoals croeg geboorte ed. Ik heb helaas nooit meer op n roze wolk gezeten. Maar iig even.antw. Op je vraag; 4mnd daarna was ik weer zwanger. Heb ik wel toen ovulatietesten gebruikt en toen wel echt erop gelet waneer we seks hadden. Dat deden we daarvoor nog helemaal niet
ja dat is te begrijpen dat die angst blijft je bent gwn heel voorzichtig althans dat gevoel heb ik... we willen als nog heel graag voor een gezinnetje gaan alleen door deze nare gebeurtenis weten we niet zo goed wnr.. maar dat geven we gwn tijd... inderdaad wat je zegt je moet er in geloven in dat soort dingen.. ik ben blij dat dit soort forums er zijn zodat je toch je verhaal kan doen en daar krijgt ik toch steun van en kracht.... keep my head up and look forward. buiten om je angst voel je je wel goed in je zwangerschap?
Jawel. T gaat wel redelijk. Weinig misselijk geweest dus dat is altijd fijn. Alleen al best vroeg fysio en zit nu tegen bekkeninsfabiliteit aan. Nu op werk aangegevn dat ik vervangend werk wil gaan doen omdat ik t anders niet volhoud. Dus ja daardoor kan ik dan ook weer niet echt genieten helaas. Maar mag eigenlijk niet klagen he. Verder gaat alles goed. Wij zijn tot nu toe allemaal nog lekker gezond. Hoop dat je t een plekje kunt geven en binnenkort ook weer goed.nieuws hebt en er van kunt genieten allemaal. Maar snap helemaal dat je daar nu nog niks aan hebt. Leef met de dag en doe waar jij je goed bij voelt.
Mi vida, heel veel sterkte bij dit verlies. Wij hebben ook gisteren slecht nieuws gekregen bij de (eerste) echo. Alleen ik ben nu dus aan het wachten op mijn miskraam. Ik heb ook veel aan dit forum, erg fijn dat je zo je ervaring en verdriet kunt delen. Nogmaals sterkte!
Lappie, jemig egt naar jij ook veel sterkte!!! Dan ook nog moeten wachten op je miskraam pff niet leuk en inderdaad het van je af kunnen schrijven doet een hoop! Kell, dankje wel voor je advies en verhaal! veel suc6 met jullie zwangerschap en vooral luisteren naar je lichaam probeer er van te genieten meis! ik ga zkr over je tips nadenken knuff Mi vida