Ik open een nieuw topic want niemand lijkt mijn probleem te herkennen. Maar goed vandaag dus weer bij gyn geweest voor echo. Ik heb veel pijn aan eierstokken en heb lange cyclussen. Weer bevestigd dat het geen pcos is. Bloeduitslagen krijg ik volgende week donderdag maar verwacht daar eigenlijk niets geks van. Dit omdat het vorig jaar allemaal perfect was. Afgezien dus van cystes, pijn en lange cyclussen. Vandaag had ik 3 holtes en ze kon niet zien of het cystes waren of gesprongen eitjes. Kan dus echt beide maar waarschijnlijk een combi. Nu mag ik zelf kiezen welke behandeling ik wil. Haar voorkeur gaat uit naar iui met spuiten. Mijn voorkeur naar clomid en zelf proberen. Wat zijn jullie ervaringen? Mochten jullie ook kiezen?
Bij ons is het onverklaarbaar. Maar wij begonnen de iui's ook net spuiten. Meestal word clomid gegeven als je geen eigen eisprong hebt. Heb je die wel deden ze bij ons met injecties. Ze zei tegen mij dat je zo een betere kwaliteit eitjes krijgt en een krachtigere eisprong wat de kans dan zou moeten verhogen
Bedankt voor het delen van je ervaring! Helaas niet zwanger zie ik kun jij je neerleggen bij de diagnose onverklaarbaar? Ik vind dat zo moeilijk. De eerste 3 kwamen in de 1e ronde. Zo ontzettend bijzonder. Alleen was mijn cyclus toen heel kort en duidelijk. Voelde precies wanneer ik mijn ovulatie had. En nu? Er groeit en steekt van alles. Elke keer weer denk ik mijn o te krijgen. En dan zien we cystes op de echo. Ik wil zo graag weten waarom. Waarom zulke lange cyclussen als het geen pcos is? Waarom is mijn bloed toch goed? Alles is op papier perfect. Het voelt zo onzeker om niet te weten wát de oorzaak is. En om dan meteen te gaan spuiten en iui. Ik ben zo van slag. Alsof alle controle ontnomen is. Ik ben zo dankbaar dat ik 2 kindjes heb mogen krijgen. Zo'n wonder! We hebben het weer gehad over pgd omdat mijn zoons beide een stoornis hebben. Autisme en adhd. En onze dochter was niet levensvatbaar. Maar ook dat is iets dat ze niet kunnen voorkomen. Het voelt zo machteloos. Zwanger blijven is moeilijk en zwanger raken nu ook. Hoe ver willen we gaan? Hoe ver durf ik het aan?
Ja helaas niet zwanger.. op zich vind ik bij ons onverklaarbaar ook wel goed klinken, er zou ons niks in de weg staan en het moet gewoon kunnen lukken! Alleen aan de andere kant denk ik wel van, er is niets mis, waarom lukt het dan niet? Mijn cyclussen zijn netjes, niet te lang, niet te kort. Lf is goede lengte, kan altijd een eisprong vinden met ovulatie test en/of temperaturen. Voel niks van het groeien van de follikel en het springen ervan. En bij mijn menstruatie ook geen last.. Dus ik hoop wel dat het net IVF echt gaat lukken. Alleen heb ik nu een grote angst dat er geen bevruchtingen komen omdat misschien mijn eicellen niet goed of niet doorgankelijk zijn. Zou je geen second opinion kunnen vragen in een ander ziekenhuis? Want iedere x cystes hebben lijkt me ook niet goed, daar zou een reden voor moeten zijn! Wel vreemd maar toen wel fijn dat je 3x in de eerste ronde zwanger bent geworden! Alleen raar dat het nu niet lukt.. Heb je wel zelf goed je eisprong in beeld dmv ovulatie testen en/of temperaturen? Ik heb toen wij begonnen ook nooit gedacht dat we iui moesten gaan krijgen, laat staan ivf. Maar de wens is zo groot dat ik er alles voor over heb! Zolang het ook maar genetisch van mij en mijn vriend is.. Je kan alleen zelf of samen beslissen hoe ver je wilt gaan
Gaan ze ook icsi doen? Dat geeft hopelijk toch een extra zetje! Ik zal voor je duimen. Ovulatietesten gebruikte ik normaal nooit omdat het niet nodig was. Nu met lange cyclussen zijn ze voor mij onvindbaar met o test. Volgens de andere gyn bleek uit echo's en bloedonderzoek dat ik wel ovulaties had. Maar als ze geen verschil kunnen zien tussen een cyste en een ei, tja, dan ben ik er niet helemaal gerust op
Nee ze gaan (nog) geen icsi doen. Zaad van me vriend is goed dus word het eerst IVF. Dus als er dan niks uitkomt, dan is het weer een verloren kans.. Maarja probeer maar van het positieve uit te gaan, kom er toch pas eind januari achter. Ja dat is wel vervelend ja dan moet je heel lang door testen tot je je ei gevonden hebt.. Snap dat je er niet gerust op bent als ze niet goed het verschil zien! Temperaturen is dan misschien wel een idee, als dat haalbaar voor je is? Dan kan je in ieder geval zien of je ei echt gesprongen is of niet. En als ze dan wat zien kan het miss wel cyste zijn. Dat je ei wel groeit maar niet springt dus doorgroeit?
Ok toch jammer dat ze niet meteen icsi doen. Je zou denken dat alle beetjes helpen. En toch hoop ik natuurlijk dat het niet nodig is en de ivf in 1x slaagt! Tempen is lastig. Ik ga meerdere malen per nacht mijn bed uit voor de kinderen. En vergeet steeds te tempen mijn gevoel zegt idd dat de eitjes doorgroeien tot cyste en niet springen. Ik kan het ook niet goed verklaren anders. Maar waarom dan steeds meerdere eitjes/cystes? De vorige gyn zei dat ik meer kans heb op meerlingen vanwege dubbele eisprongen die hij zag op de echo. Maar dat klopt voor mijn gevoel niet.
Ja soms hoor je ook wel dat ze gedeelte IVF doe. En gedeelte icsi, maar omdat het zaad bovengemiddeld is doen ze dus alleen ivf.. Oh ja dan is temperaturen ook niet een goed idee als je meerdere keren per nacht je bed uit moet. Mijn gevoel zei ook al dat je eitje niet springt en zo dan door groeit tot cyste! Maar ze kunnen dacht ik ook uit je bloed halen of je ei al gesprongen is of niet dacht ik. Hebben ze daar al een x op geprikt?
Wij zijn een paar weken geleden onverklaard verminderd vruchtbaar verklaard. Bij ons is alles 'goed': het OFO heeft geen bijzonderheden opgeleverd. Wel spelen er bij ons wat kleine dingetjes, maar die zijn volgens de specialisten niet verklarend voor waarom het bij ons maar niet wil lukken. Ons werd verteld dat we in januari gaan starten met IUI met spuiten. In december krijgen we hier meer informatie over en zullen we ook de 'prikinstructie' krijgen. Ik weet persoonlijk ook nog niet wat ik er van vind, dat wil ik in december graag nog bespreken. Met hormonen vind ik nogal wat, maar ik zie er ook wel de voordelen van in. Zonder hormonen is voor mij een minder grote stap, maar heb daar wel een beetje 'gemiste kans' gevoel bij. Daarnaast heb ik ook nog wat vragen over mijn cystes die ik graag beantwoord wil hebben. Al met al een behoorlijk spannende tijd en het lijkt wel alsof de tijd ineens ook langzamer gaat nu er een startmoment genoemd is.
Ja volgens bloedonderzoek springt mijn ei wel. Maar net wat jij zegt: zo'n ei kan in theorie springen maar nog steeds gevangen zitten in een cyste. Wat ik ook denk en wat ik voel heel duidelijk deze maand: rechts begint met ovuleren. Dat lukt niet en dus sla ik een cyclus over. De afgelopen dagen heeft links hard haar best gedaan. Maar dat is ook niet gelukt denk ik. Ik ben misselijk van de pijn Rots, ja zo voel ik mij ook. Aan de ene kant ben ik het zo zat en word ik steeds wanhopiger. Het moet nu nu nu lukken aan de andere kant ben ik bang voor hormonen. Ik reageer heel heftig op mijn eigen hormonen, heb erg last van pms. En om dan hormonen te gaan spuiten voelt zo eng! Hoeveel cystes heb jij? Geen pcos ook? Ik hoop dat de tijd vliegt!
Ik klets gezellig mee dames. Mijn kinderwens is. Sinds 2014 juni 2015 miskraam en augustus 2015 BBZ. December beginnen met onze eerste IUI zonder hormonen...
Dank je wel. HSG deed wel pijn maar alleen op dat moment kleine 5 minuten en op het moment dat ze die vloeistof gaan spuiten voel je hem even in je buik ( soort van menstruatie kramp) daarna geen last mee gehad beetje bloedverlies. Ontspannen is hierbij erg belangrijk ! Als je je niet kan ontspannen doet het erg pijn
Oef. Nee ik ga m overslaan. Die regio is al zo pijnlijk dat ik echt niet zal kunnen ontspannen. Als het over een half jaar nog niet gelukt is overweeg ik het weer.
Ik adviseer je om het wel te doen dan ben je af van onzekerheid als je dit al niet aan zou kunnen wil je dan de bevalling aan kunnen 😂 Ik heb ook heel lang getwijdeld uit eindelijk heb ik mezelf gedwongen
Haha nou ik ben al 2 keer bevallen de laatste van een 9 ponder zonder pijnstilling! Maar dan krijg je er in elk geval iets voor terug 😂 terwijl ik toen lag te loeien hoor! Maar een hsg heeft geen meerwaarde voor mij. Ik kán zwanger worden. Mijn eierstokken werken alleen niet mee nu.
Het is toch echt wel een aanrader hoor, alleen al vanwege de vruchtbaarheidsbevorderende werking die het heeft, vergelijkbaar met scratching van de baarmoederwand. Ik vond het ook niet erg pijnlijk. Over clomid vs spuitjes, ik wilde toen ook liever clomid. Maar nu ik in de loop van het traject mezelf met vanalles vol heb moeten spuiten moet ik zeggen... Spuiten stelt ook eigenlijk niks voor en het heeft wat minder vervelende bijwerkingen. Van clomid kun je je best rot gaan voelen.