Lieve meiden, Ik zit met iets wat me maar niet los laat... Ik heb al vanaf mijn 11 migraine.. En nu ben ik zwanger en mag ik geen medicijnen slikken.. Geen probleem hoor. Tuurlijk, de aanvallen zijn nu vele malen heftiger, maar dat heb ik allemaal voor de kleine over... Ik heb al een ander stuk over migraine gelezen.. Maar zover ik het las, ging het over migraine tijdens de zwangerschap (Dat meiden daar bang voor zijn omdat ze het inderdaad zonder medicatie moeten doen) Maar ik ben zo bang voor NA de zwangerschap.. Ik heb soms wel 3 aanvallen in de week. En mijn medicijnen helpen helpen wel, maar ik moet wel een paar uur plat... Ik ben zo bang dat ik mijn kindje te kort ga doen... Ik voel me zooo schuldig hierom.. En ik kwam er ook nog es achter dat ik zwanger was toen ik bij mijn ex weg was... Dus ik sta er alleen voor... Zijn hier mensen met ervaring, mama's met migraine? Of mensen die tips hebben?? Ik hoop zo op (ook) wat positieve reacties.. Want ik voel me nu al schuldig tegenover de kleine dat ik er nie altijd zal kunnen zijn voor hem/haar... En hoe ik dat dan toch moet gaan oplossen... Veel liefs Kussiexx
bij mijn ma en oma was migraine 9 maanden weg as ze zwanger waren! jammer dat het bij jou andere kant op skaat
Ik kan je helaas niet helpen met ervaring. Ik ben nu 34 weken zwanger en helaas ook veel migraine tijdens de zwangerschap en dat is niet fijn zo zonder de medicijnen. Ik heb wel met de neuroloog besproken dat ik aan dagelijkse medicatie ga als ik ook na de zwangerschap weer op de oude frequentie van 3 tot 4 keer per maand uitkom. Wellicht ook voor jou een idee? En anders toch achtervang proberen te regelen?
Mijn moeder heeft ook migraine vanaf haar kindertijd.. volgens mij was zij nog veel jonger dan jij. Ik moet zeggen dat ik nooit "last" heb gehad van het feit dat zij migraine heeft.. maar mijn moeder is ook wel hard voor zichzelf, er zullen ongetwijfeld momenten zijn geweest dat ze even had willen gaan liggen, maar dat ze gewoon is doorgegaan. Ik weet wel dat als ze echt flitsen had en daardoor dus geen zicht meer had, dat ze dan natuurlijk wel ging liggen.. als je niks kan zien, wordt het een beetje lastig. Mijn moeder maakt ook onderscheidt tussen een echte migraine-aanval en een snelle migraine, zo noemt ze dat.. heb jij dat ook? Zij slikt overigens geen medicijnen, wel ooit geprobeerd, maar niks hielp. Als ik haar morgen spreek, zal ik eens vragen hoe zij ermee omging toen ik klein was en of ze tips heeft.
Dat zou ik ontzettend fijn vinden! En ik vind het ook fijn om te lezen dat jij het nooit als "last er van hebben" zag als kind zijnde.. In het begin van een aanval kan ik altijd wel vrij lang doorgaan, maar de gevolgen zijn dan ook groter.. Zeg maar.. Ik MOET plat en MOET medicijnen, anders word ik "gek" Kan ik wel op de kop gaan staan, van het niet meer weten wat te doen om de pijn te verlichten.. Natuurlijk zal ik mezelf ook vermannen om er te zijn voor de kleine. Nu kan ik makkelijker op bed gaan omdat ik toch geen verantwoording voor een kindje heb.. Dat zal strax anders zijn.. En ik denk dat het dan logisch is dat je harder word voor jezelf.. Maar denk zelf ook dat ik toch een soort van "achter" vang moet regelen.. Daar moet ik nog maar es goed over nadenken!! Ontzettend bedankt voor je reactie!
Dankje voor je reactie! De arts heeft het ooit eens gehad over dagelijkse medicatie.. Maar toen moest ik eerst nog de medicijnen proberen die ik nu heb.. Ik heb er verder nie meer aan gedacht! Ben heel blij dat je me er op wijst! Ik zal het er zeker met mijn arts over gaan hebben.. Super bedankt!! Liefs Kussiexx
Nou ik heb m'n moeder gesproken, zij vertelde dat de migraine na haar zwangerschap in ieder geval een stuk minder was als voor haar zwangerschap. Hopelijk is dat bij jou ook zo. Zij had ook geregeld dat er eventueel een achterwacht zou zijn om de veiligheid van mij te kunnen waarborgen. Zij voelde meestal een aanval een half uur van tevoren opkomen en er kon dan binnen een kwartier iemand zijn. Dan legde ze mij in m'n bedje en ging ze diegene bellen. Dus dat vond ze heel verstandig dat je dat gaat regelen. Succes meid! Liefs Huismus
Ik kreeg voor het eerst migraine tijdens mijn 2e zwangerschap...(was 19) Ik schrok me dood want ik werd blind en mijn arm en been aan de linkerkant deden het niet meer... Migraine dus... Daarna heel regelmatig gehad maar kon gelukkig wel zonder medicijnen, niet zo vaak als jij het hebt dus. Vorig jaar ben ik bevallen van een dochter (8jr later) en sindsdien geen migraine meer gehad! Een vriendin heeft het wel zo erg gehad met medicatie etc en daar was het na haar eerste zwangerschap ook een heel stuk minder!
Ik heb ook migraine en heb tijdens de zwschap van Noah alleen in begin last van gehad daarna verdween het en heb sinds hij er is maar 1 aanval gehad. Toen ook oppas geregeld. Moet zeggen dat het stuk minder is geworden, haast niet meer sinds de geboorte en deze zwschap ook nog niet! Ik heb wel gemerkt, bij mij dan, dat hoe zwaarder ik werd (ik ben van mezelf flink dus niet tijdens zwschap bedoel ik) hoe meer aanvallen ik had en als ik dan weer flink was afgevallen dan werd dat aanzienlijk minder. apart he!!! ik hoop voor jou dat het in de loop van de zwschap ook minder wordt en daarna wegblijft!!! sterkte meid!