Wie heeft dit ook? Ik heb eigenlijk al de hele zwangerschap regelmatig bloedverlies. Afgelopen maandag naar de gyneacoloog geweest. Ze heeft gezien dat ik een gevoelige baarmoederhals heb die snel bloed. Ook is er een kweekje afgenomen door middel van een uitstrijkje. Over twee weken krijg ik de uitslag. Maar ik vind het zo gek, ik heb in mijn vorige twee zwangerschap geen druppel bloed verloren en nu constant iets. Soms voel ik dan ook nog een vage kramp. Ik vind het best vervelend. Ik zat nog niet echt op een roze wolk en dit helpt ook niet echt,...
Ik heb ook bloedverlies maar hier is de oorzaak dat de placenta laag is gaan groeien. Heel vervelend en elke keer toch bang dat het mis is. Gisteren tijdens het eten wat pijn en daarna kwam er ook weer wat bloed. Pijn was meteen weg. Ik voel mijn meisje wel gelukkig dat stelt dan weer even gerust. Maar het blijft heel vervelend.
Hey meis, ik heb ook een gevoelige baarmoedermond, die van mij bloed alleen niet zo heel snel... Hoe leg ik dit allemaal uit haha, ehm, het gaat een beetje vies klinken maar het is wel een heel goed voorbeeld. Als je te hard perst met poepen dan kan je een aambei krijgen, dan komt er een stukje van de binnenkant van je anus naar buiten. Nu is het zo dat door je bevalling bij je baarmoedermond hetzelfde kan gebeuren, door het persen en de wrijving van de baby kan een beetje van de binnenkant van je baarmoedermond naar buiten komen, dit is niet meer terug te draaien en kan er ook voor zorgen dat je tijdens de gemeenschap wat pijn hebt als je man/vriend er tegenaan stoot. Bij sommie vrouwen is het dus ook zo dat hij dan sneller gaat bloeden. Ik hoop dat ik je zo een beetje heb geholpen? Ik hoop voor je dat je verder niets ernstigs hebt, maar een gevoelige baarmoedermond is niet zo heel ernstig hoor! succes meid! xx
Dank voor jullie reacties. De gyn en vk zeggen ook dat het meestal onschuldig is. Maar de gyn zegt dan toch op het laatst dat ze me bij bloedverlies na de 20 weken weer wil zien. Heel soms leidt langdurig bloedverlies tot het breken van de vliezen zei ze . Tja, dat laat ik dan toch niet helemaal los merk ik.
Toevallig legde mijn gyn uit dat bloedverlies idd als het toe blijft nemen de boel kan stimuleren tot weeën. Ik weet niet wat de hoeveelheid is? Hier steeds in de ochtend bij het plassen na de nacht wat bruin. Dit werd afgelopen weekend helder rood en ik kreeg er ook buikpijn bij. Dus ik moet me nu houden aan strikte rust. Hou het wel in de gaten en probeer zelf alvast te letten op zwaar tillen enzo. Beter niet doen. En mocht er buikpijn bij komen ook al is het voor de 20 wkn dan toch bellen!
Bij mijn eerste zwangerschap ben ik op 5 weken bloed beginnen verliezen... jammer genoeg heb ik toen op 7-8 weken een miskraam gehad. In het begin van deze zwangerschap (rond 10weken) heb ik ook wat bloed verloren.. telkens maar 1 druppeltje... Nu verteld de gyna me gisteren dat mijn placenta dicht tegen de baarmoeder ligt.. Maar dat ik me zolang ik geen bloed verlies geen zorgen moest maken..
heeeeymeid! Ik ben nu 9 weken en heb vannacht hele erge bijna ongesteldheidsbloedingen gehad en toen ik vanmorgen op wilde staan had ik echt superveel pijn. Ik heb de verloskundige gebeld, en moest meteen naar het ziekenhuis om een echo te maken. Maar niks aan de hand, ons hummeltje zat gewoon op dezelfde plek, en het hartje deed het ook nog prima. Bij mijn andere zwangerschap, wat een MOLA is geweest en dus weg gehaald moest worden, had ik ook constant bloedingen. Elke keer als piet paniek in het ziekenhuis, en nu weet inmiddels de hele afdeling gynaecologie wie ik ben. OEPS... dus meid, probeer je niet te stressen. Zal uiteindelijk misschien toch niet lukken, want als het om je kind gaat luister je lekker naar niemand maar het komt in ieder geval vaker voor...
Nogmaals zolang het niet gepaard gaat met aanhoudende buikpijn is het vaak onschuldig het is wel iets om aandacht voor te houden. Ik had er wel buikpijn bij en ik mocht meteen niks meer moest me ook ziekmelden. Gynaecoloog was duidelijk ik moest rust houden want tot 24 weken kunnen ze voor het kindje niets als er toch een vroeggeboorte op gang zou komen. Daarom vlogen wij van onze roze wolk snel weer met beide beentjes op de grond.