Hallo, Mijn man en ik proberen al zo'n 1,5 jaar kinderen te krijgen. Bij mij is vorig jaar PCO (verkleefde eierstokken) vastgesteld en het was dus een klein 'wonder' dat ik spontaan zwanger raakte! Het is een heel verhaal, maar ik ben onzeker en bang.. hoop dat u mij kunt helpen. Op 21 januari deed ik een zwangerschapstest. Op deze test was een lichte streep te zien! Heb meteen een afspraak bij de huisarts gemaakt. Thuisgekomen heb ik wederom een test gedaan en deze streep was alweer wat duidelijker zichtbaar. Om 14:00 uur een test bij de huisarts gedaan, maar omdat de streep weer niet al te donker was, werd me aangeraden een bloedtest te doen. Thuisgekomen heb ik nog 2 testen gedaan en ook deze (waaronder de digitale van ClearBlue) gaven aan dat ik zwanger was. De dag daarna kon ik bellen voor de uitslag van de bloedtest. En ja,.. de assistente zei dat ik in verwachting was Ik durfde het niet helemaal te geloven.. Was en ben nog altijd sceptisch op de een of andere manier.. Maandagavond had ik voor het eerst wat last van een beetje 'bruine afscheiding'.. Toen dacht ik .. ow dat is die innestelingsafscheiding waar ik over gehoord heb'. Toen later die avond ging ik naar de wc en verloor een druppel of 4 aan bloed! Ik schrok me kapot.. De volgende ochtend belde ik naar die vrouw die de echo voor me zou maken, om te vragen of ik eerder terecht kon. Nou dat kon gelukkig.. Ze ging kijken en zei op een gegeven moment.. 'ik zal meteen met de deur in huis vallen.. dit ziet er niet goed uit' Ze zei 'volgens mij ben je het al kwijt'. Ik voelde me op dat moment heeeeeel verdrietig.. Toen zei ze..'maar ik snap het niet, want je slijmvlies is heel erg dik!' Toen liet ik de brief van de huisarts zien en ze vroeg me hoe het zat met de testen. Anderhalve week voor de positieve test, had ik namelijk ook een test gedaan en die was negatief. Mijn laatste menstruatie was zo tussen 25 - 30 november. (altijd onregelmatig) Ze zei uiteindelijk dat toen ik erachter kwam dat ik zwanger was, ik net in verwachting was! Dat ik nu pas zo'n 5 weken ben en omdat mijn menstr zo onregelmatig is, het heel goed kon kloppen met het beeld dat ze zag. Volgende week krijg ik weer een echo en dan kunnen we in iedergeval al wat zien zei de echoscopiste. (hoop ik) Nou.. nu zit ik dus steeds met de vraag of alles nog wel goed zit en word gek van mezelf. Pieker weer veel te veel. Kan dus niet wachten tot dinsdag. Ik heb nog steeds last van een beetje bruine afscheiding, maar heb geen last van pijnen of bloed gehad. Heb nog wel steeds gevoelige borsten en tepels. Ik hoop dat u mij een beetje kunt helpen
Hoihoi, Ik begrijp dat je heel onzeker bent. Wat de echoscopiste verteld is waar je bent waatschijnlijk pas heel jong zwanger. Dan is er op de echo nog niets te zien. Het is dus even afwachten tot de volgende echo. Het is dan ook nog heel erg klein en pril hoop dat je wat kan zein!, ik ga voor je duimen. Imke
Heel erg bedankt voor de reactie! Het stelt me in iedergeval gerust dat u er ook zo over denkt Hoef ik de hoop in iedergeval nog niet op te geven Ik zal laten weten hoe het dinsdag is afgelopen!