Blog: nesteldrang.

Mijn jongste dochter is bijna jarig, en ik ben druk aan het zoeken naar mijn word documenten op de computer. Sommige dingen wil ik wel even delen.
Misschien is het herkenbaar , en voor een ander echt niet normaal.. maar dit is allemaal uit de zwangerschap van haar.

Er is rommel hier in huis! ik ben 31,5 weken zwanger en heb een enorme drang om de 'Bribus' keuken te gaan schilderen.
Dat vieze oerlelijke grijze geval, wat me zo triest zit aan te staren.
Geld voor een nieuwe keuken is er gewoon even niet.

Mijn vriendin krijgt een nieuwe keuken van de woningbouw omdat het echt nodig is. Ze zitten wel gehuurd, maar oh, ik wou dat ik nu de mogelijkheid had om dat er in te zetten.
Heerlijk, dat de monteur dan zegt: '' Zo J, het zit er in, we zijn helemaal klaar!''
Of dat er een TV programma hier op de stoep staat met de Titel: ' Nesteldrang mama's in nood' en waarbij de presentator heel schokkend aangeeft dat de keuken echt niet meer kan. Dat ze me dan gaan verassen en zeggen: '' Astublieft, hier een nieuwe keuken voor jullie''
Ik kneep mezelf maar weer in de armen en kreeg door dat ik niet meer met beide benen op de grond stond.

Ik heb vroeg geleerd, ik denk net als ieder ander dat je niet moet zeuren maar van je kont moet afkomen om het zelf op te lossen. En dat ging ik ook doen! Supermama komt in actie!

'' Ik ga de keukenkasten schilderen'' roep ik spontaan naar de woonkamer waar hij zit te computeren.
'' Nee, dat ga je niet doen'' roept hij terug.

Wie is hij? hij is mijn man, mijn oh-zo-niet begripvolle man die er geen snars van snapt hoe ik me nu voel?!
'' Het ziet er niet uit! wat moet de kraamverzorgster wel niet denken?'' smijt ik hem naar zijn hoofd.
'' Ze denkt niets, ze denkt alleen maar aan moeder en kind'' roept hij nors terug.
Ik neem het besluit om het erbij te laten, totdat ik midden in de nacht wakker wordt van een idee.

Met mijn mobiele telefoon (met licht) maak ik het besluit om op zolder te gaan zoeken naar een schroevendraaier. Maar ik kan het niet vinden. Chagrijnig vlieg ik naar beneden om in de keukenlades te kijken. Ik kan al wel raden dat hij met zijn handen overal aan heeft gezeten, maar het weer niet heeft opgeruimt!

Voorzichtig schroef ik de keukenkasten van het blok af. De deuren liggen na een klein uur allemaal naar me te kijken. Met mijn handen in de zij kijk ik trots naar het resultaat. Ik werp een blik op de binnenkant van de kasten en kan wel janken! Wat een zooi! Lege pakken, cornflakes met een halve verpakking, wasknijpers?! vieze potten jam en pasta.. hoe heb ik daar tegen aan kunnen kijken?!

Woest grijp ik een vuilniszak uit de la en gooi gewoon de helft in de zakken. Na een kleine twee uur heb ik de hele keuken op de kop gezet.

Wanneer ik een blik op de klok werp, zie ik tot mijn verbazing dat het al bijna half vier is. Ik aai over mijn buik, '' Dit doet mama om de bende op te ruimen'' fluister ik tegen de baby.
In het keukenraam zie ik gewoon mijn buik en ga een paar poses maken. Het ziet er best wel leuk uit zo'n bolle buik, maar het is niet bepaald praktisch met opruimen/schoonmaken en schilderen.
Toch heb ik het ervoor over.

'' Wat heb jij gedaan?'' roept T vanuit de deuropening. '' Ben je nou helemaal gek geworden? ''
'' STTT!!!'' zeg ik met een vinger voor mijn mond. Hij moet toch weten dat de oudste in bed ligt?
L, wordt nooit wakker van ons, maar je zult net zien dat ze nu naar beneden komt om te vragen waar mama last van heeft.

'' Ik ga morgen naar de winkel om hoogglans witte verf te kopen'' zeg ik standvast. Hij kijkt me verbaasd aan en probeert het allemaal wel te begrijpen maar ik zie dat het niet lukt.
Zijn ogen spreken boekdelen, hij staart me aan of ik van de planeet Mars kom.

'' Je bent hoogzwanger'' sist hij me toe.
Zo staan we al een kwartier te bekvechten over wat goed of fout is, en hij staat er echt bij te kijken of ik nog verder van de wereld ben.

Na een kwartier barst ik in tranen uit, en hij doet een stap vooruit... naar mijn kant.
Hij opent zijn armen en geeft me een dikke knuffel.
'' Waarom ben je toch zo ontzettend druk? en wat haal je je toch op de hals" zegt hij zacht.
'' Ik wil een mooi huis voor de baby'' lach ik door mijn tranen heen. Hij loopt naar de kamer om de ongeverfde kasten te bekijken.
'' Wat knap dat je dat er allemaal hebt afgeschroeft'' zegt hij verbaasd.

Ik open een pagina op google, waarbij ik de zoekterm: 'nesteldrang' intyp.
De ogen van T razen over het scherm, en heel af en toe werpt hij me een lieve blik toe.

''Tja, wat hier staat wil zeggen dat ik heel veel geduld met je moet hebben?'' zegt hij lachend.

'' Klopt'' antwoord ik zacht.

Na vier dagen zat de ' opgepimpte' keuken erin, ik was zo tevreden en was ook he-le-maal niet bang om de kraamverzorgster in ons krappe huisje binnen te laten komen.
Integendeel, iedere keer als ze iets moest pakken zei ik: '' In de linkerlade'' met een lach op mijn gezicht.

Trots als een pauw liep ik met mijn kersverse dochtertje van een week oud door de keuken om haar een rondleiding te geven.

Hij heeft ontzettend veel moeten doorstaan, al leek het alsof hij niets heeft moeten inleveren.
Na een hele poos heeft hij toegegeven soms geen raad te weten.
De kraamverzorgster gaf onder het eten het antwoord: '' Ze moet ook nog negen maanden ontzwangeren hoor!''
Waarop hij.... spierwit wegtrok!

Al om al is het helemaal goed gekomen! De keuken wordt volgend jaar geplaatst en wij mogen absoluut niet klagen. De verf is krasvast, echt krasvast.. want er is regelmatig iets tegen aan geknalt!

 

Heerlijk is dat altijd! Klussen, ik was reteactief! Tot irritatie van hem

 

Ik heb het geschreven ja! haha. Maar wel heerlijk in de ego- ik vorm hoor

 

Haha, die keuken gaat eruit!!! (eind feb.2010)
Maar dan heeft het nog bijna drie jaar gestaan

 

Zo is die van mij ook, die zegt steeds: '' je verzint wel weer wat!'' Klopt. Ik voel me net zo'n klusser van: Eigen huis en tuin!

 

Ik blijf erbij het is een heel vaag gevoel. Alsof je word getrapt om iets te gaan doen. Die hormonen ook altijd!

Mijn SM had er nooit last van, gaf ze toen aan. Nooit! Die vrouw heeft gewoon lak aan rommel enzo.

Mijn moeder heeft wel heel veel gedaan in die tijden, ze zei ook: het is een soort nestje bouwen voor je kindje.
Wel gaf ze als antwoord: '' Het kindje let er echt niet op.. wat voor een kleur jij op je keukenkasten hebt zitten''

 

Heb ik al gedaan!