Onze dochter is waarschijnlijk begaafd (meer of hoog ) Nu valt het ons heel erg op dat ze zich erg vast bijt in hoe dingen (volgens haar) moeten gaan en erg boos kan worden als het niet gaat zoals zij het in haar hoofd heeft. Dit gaat met kleine dingen zo, zij heeft besloten dat ze een snoepje wil en dat mag dan niet van ons (vaak omdat ze er om 16.30 uur om vraagt en we dan bijna gaan eten) Ze wordt dan boos, wat zich uit in het boos kijken, met de deur slaan. (eigenlijk een beetje uit proportie vind ik) Nu is ze bijna jarig en had haar broer (ASS) een cadeau voor haar gekocht. Een knuffelbeest waar ze al heel vaak bij had staan kijken de afgelopen maanden. Alleen zijn er ondertussen hatchimal eieren uitgekomen die ze ook heel graag wil hebben. Dit heeft ze ook haar broer verteld alleen die heeft dus gekozen voor het knuffelbeest. Ze pakt het cadeau uit en ziet dus dat het niet die hatchimal eieren zijn en gaat compleet uit haar plaat, ze vertrekt huilend (dramatisch) naar boven en lijkt maar niet te kunnen verwerken dat ze wat anders heeft gekregen dan wat ze in haar hoofd heeft. Nu ze wat afgekoeld is verteld ze wel dat ze ook blij is met de poes die ze gekregen heeft maar blijer zou zijn met die eieren,dat het niet eerlijk is omdat zij wel precies heeft gehaald wat haar broer wilde (die wilde iets technisch) en ze daarom dan ook eigenlijk ook boos is. Ze snapt ook wel dat haar reactie voor haar broer niet leuk is maar sorry zeggen en alsnog bedanken voor het cadeau doet ze ook niet. Herkent iemand dit dat hele moeilijke schakelen wanneer het niet zo gaat als jij het in je hoofd hebt.
Ja, is hier herkenbaar. Meisje, meerbegaafd en kan moeilijk omgaan met dingen die anders gaan dan zij in haar hoofd heeft. Uit zich gelukkig niet op school (daar kropt ze dingen op, is ook niet goed) maar dan komt thuis vaak de boel tot ontploffing. Het is heel vermoeiend allemaal voor haar.
Ja, ik herken dat wel, bij mezelf, ik ben (zeer) hoogbegaafd, alleen uit het zich bij mij ietsje anders, maar dat heeft misschien met de leeftijd te maken . Maar, de reactie is natuurlijk ook passend bij ass, maar dat weet je vast zelf ook wel. Nu heb ik zelf ook veel autistische trekken en is er zeker ook overlap met hoogbegaafdheid, maar gezien je zoon en de erfelijkheid van autisme, zou ik hier ook alert op blijven. Autisme uit zich bij meisjes vaak ook wat anders dan bij jongens, omdat ze vaak beter zijn in zich sociaal wenselijk gedrag. Maar terugkomend op je vraag, het is zeker wel passend ook bij hoogbegaafdheid, en ik herken het op zich wel, ik vind wel dat ze heftig reageert, maar ik mis ook haar leeftijd (ik denk bijna 8?). Ik heb ook een hoogbegaafd nichtje (waarvan ik wel zeker weet dat ze geen autisme heeft) en bij haar zie ik dit soort dingen ook wel, maar minder heftig en ze trekt wel makkelijker bij.
Ja herkenbaar…. Heeft moeite met schakelen en als iets anders gaat dan anders dan klopt dat volgens haar niet en daar kan zij moeilijk mee omgaan. Ze wil ook altijd weten wat er gaat gebeuren en waarom. Worden die stappen overgeslagen kan ze compleet van de rel zijn. Op school heeft ze moeite met omgaan met de dingen die anders gaan, vooral onrecht, alleen uit zij dit anders op school. Thuis komt het er dan vaak uit. Ook al gezegd hier, het is heel vermoeiend voor het kind zelf, ze kunnen er niets aan doen en ze stuiten vaak op onbegrip. Ook ik begrijp mijn kind soms niet helemaal, dan denk ik pas later 'o ja…ik had beter zo en zo…' Maar dat is een proces. Mijn dochter heeft hierdoor ook faalangst, waarvoor zij nu begeleiding krijgt. Rond de herfstvakantie starten ze daar met een 'cursus' voor kinderen met faalangst.
Ik herken het niet van onze situatie, onze dochter is nog veel jonger, maar het klinkt wel een beetje ASS achtig .. jouw zoontje heeft dat lees ik? Ik ga ervan uit dat je dat wel overwogen hebt? Mogelijk is ze daar al op onderzocht en klopt het niet wat ik zeg? Hoe oud is ze?
Nee totaal niet herkenbaar. Mijn dochter (uitzonderlijk hoogbegaafd) is blij met alles wat ze krijgt omdat ze allang blij is, als mensen hun best hebben gedaan. Bij mezelf (ook hoogbegaafd) ook niet herkenbaar. Enige wat wij wel beide hebben, is als iets op de dag anders gaat dan afgesproken. Bijv we gaan om 10:00 uur de stad in en er komt iets tussen en we gaan pas 2 uur later, daar kan ik heel slecht tegen.
Nee hoogbegaafdheid betekent niet dat je je vanaf een zekere leeftijd (en met 3-4 jaar moet dat naar mijn idee al wel beginnen) niet gewoon sociaal wenselijk weet op te stellen. En dan mag je best later toegeven dat je liever wat anders had gehad, maar een scène schoppen om zoiets hoort niet bij adequaat reageren. Ik ben hoogbegaafd en dochter heeft een duidelijke voorsprong, maar nee, dit soort gedrag hoort daar voor mij niet bij. Ik denk dan idd eerder aan een bijkomende eigenschap.
Nog voordat ik las dat je zoontje ASS heeft, dacht ik dat je dochter best eens ASS zou kunnen hebben. En nu dus blijkt dat je zoontje dat heeft, zou ik je adviseren je dochter misschien eens te laten onderzoeken. Bij meisjes en vrouwen uit het zich namelijk niet hetzelfde als bij jongens en mannen.
Nee niet herkenbaar. Bij mij gaat het eerder door m'n hoofd dat het een sociaal iets is wat kinderen in het algemeen gewoon moeten leren. Ik kreeg vroeger ook wel eens iets wat ik wel leuk vond, maar dat ik liever iets anders had gehad. Dan leerde ik van mijn moeder dat een cadeau niet iets is waar je per definitie inspraak in hebt. Het wordt je immers gegeven en gegund. Overigens hebben mijn broer en zus, die niet hoogbegaafd zijn, dit ook zo meegemaakt en moeten leren.
Mijn dochter is niet getest (heeft officieel een 'ontwikkelingsvoorsprong'). Oudste is wel hoogbegaafd. Bij beiden herken ik het niet. Mijn oudste heeft wel 'verwerkingstijd' nodig. Dus ik moet dingen van te voren aankondigen. Anders blijft hij erover mopperen dat iets 'ineens' gebeurde. Mijn dochter heeft wel graag controle over dingen. Die kan ook heel erg opruimerig zijn ineens en eist altijd veel duidelijkheid over wat we op welke dag gaan doen. Ze heeft het ritme van welke dag bij oma, welke dag BSO etc nu goed door. Maar als ik een keer een dag vrij ben en de week dus niet helemaal hetzelfde is. Dan moet ik dat helemaal uitleggen waarom. Als ze het eenmaal begrijpt dan is het ook goed. Toen ze wat jonger was kon ze wel echt 'ontploffen'. Maar dat is nu eigenlijk niet meer. Ze hebben beiden geen autistische trekken.
Voor mij is dat ook niet herkenbaar en voor mijn kinderen (zoon is hoogbegaafd en dochter is nog niet getest maar heeft wel een ontwikkelingsvoorsprong). Sterker nog toen mijn zoon laatst voor zijn 7e verjaardag een Nijntje boekje kreeg van mijn beginnend dementerende oma, vond hij het erg lief dat ze de moeite had gedaan om toch wat te kopen en dat ze zijn verjaardag niet was vergeten. Het boekje heeft hij een dag later aan ons buurmeisje gegeven, dat was zijn eigen idee.
Ik herken het specifiek van Asperger (mijn vader heeft dat), maar dan een volwassen variant van dit soort situaties.
Het kan zeker een overlap hebben: autisme en hoogbegaafdheid. Maar ik zou starten met je dochter te laten testen. Dan weet je in ieder geval zeker wat ze wel en niet heeft. Niet dat ik met alles pro testen ben, maar aangezien jouw zoon het ook heeft. Dan kun je ook uitsluiten of waar haar gedrag vandaan komt. Stel jij gaat nu het zoeken in de hoogbegaafheid hoek, terwijl ze misschien dat niet eens heeft. Ik herken het wel van kennisen. Zij hebben drie (gediagnosticeerde) hoogbegaafde kinderen met gedrag soms waar ik niet heel gelukkig van zou worden als mijn kinderen dat gedrag zouden vertonen.
Mijn zoontje van 8 is niet hoogbegaafd, maar vertoond exact het gedrag wat jij beschrijft. Weet niet of je dit daaraan toe kan schrijven of dat het gewoon bij sommige mensen hun karakter hoort...