Hallo! ik ben zelf 27 en over 1.5 week uitgerekend van mijn eerste kindje. Nu zit ik toch met iets... gisteren waren mijn ouders en mijn zusje blijven eten (8 jaar, mijn moeder kreeg mij op haar 18de en is al 19 jaar samen met de vader van mijn zusje, ik beschouw hem als mijn vader). Nu zit de relatie tussen mijn vader en mijn zusje al langer bepaalde dingen dwars.. mijn moeder heeft geen rijbewijs en ze wonen in een dorp waar niets is. Gister morgen wilde ze mee boodschappen doen om buiten te zijn maar mijn vader wilde dit niet. Gisteravond een kleine discussie daarover bij ons. Zegt mijn vader, ja vroeger was dinsdag vader dochter dag (toen mijn zusje nog niet naar school ging) nu doe ik dat alleen en als dochter vrij is neem ik haar mee! Dat is vader dochter dag en daar moet je vanaf blijven!! Ik schrok wel van deze reactie en kan me voorstellen dat dit kwetsend is voor mijn moeder. Mijn vader zegt ook altijd ja tegen dochter dus ze krijgt altijd wel iets van hem (wat ik ook niet goedkeur, als mijn moeder en ik nee zeggen tegen haar krijgt ze het wel van hem). Ook corrigeerd mijn vader mijn moeder in het bijzijn van mijn zusje( ik denk dan hallo! Ze heeft me 8 jaar lang alleen opgevoed ik ben toch goed terecht gekomen??), het is nu zelfs op een puntgekomen dat mijn zusje dit gebruikt, om vader tegen mijn moeder en mij op te zetten. Mijn vader ziet het niet in en je mag er niets van zeggen. Het doet me pijn om mijn moeder zo te zien het lijkt wel 2 tegen 1... mijn man zegt dat het toch echt aan mijn moeder is om er iets van te zeggen maar ook hij vind het niet kloppen.. mijn moeder is iemand die niets zegt en mijn vader is een schat van een man maar bikkelhard. Ik moest het even kwijt, zullen ook wel de hormonen zijn
Ja, heel erg rot om te moeten meemaken; maar het is niet aan jou om daar iets van te zeggen of van te vinden tenzij jouw mening gevraagd wordt. Ze zijn 1 gezin en moeten er toch samen uit zien te komen. Dat je het niet eens bent met de manier van opvoeden; prima (dat heb ik vaak niet met mensen uit mijn omgeving) maar je kunt er verder zo weinig mee. Het enige wat je kunt doen is je eigen grenzen aangeven. Zo van: hee, dit is hoe ik het in dit huis doe. Hier bepaal ik en doen we *dit* zo. Verder zou ik me er ook niet in mengen want voordat je het weet zit je er tussen en ben jij de gebeten hond. Dit is echt iets wat ze zelf op moeten lossen, hoe frustrerend ook.
altijd nare dingen ik zou vader alleen uitnodigen. Ga het gesprek met hem aan zonder verwijten te maken maar het heel dicht bij jezelf te laten. zo van pap ik zie dit en heb daar best wel last van. Ik zie dit bij mam en het doet mij pijn om mama zo te zien. als vader het niet ziet en niet hoort kan hij er ook niks aan veranderen. heel veel succes met je bevalling in ieder geval
Misschien dat je eens samen met je pa en ma een gesprek aangaat,zonder je zusje erbij. En dat zij twee toch als twee volwassenen één lijn moeten vormen in de opvoeding.
oooh, ik denk niet dat je echt in de positie ben om er je mee te bemoeien, ik zal er niet tussen gaan zitten, gaat geheid fout, misschien enig optie, bespreek het met je moeder, als jullie alleen zijn bijvoorbeeld,
Het is gewoon heel moeilijk, het is altijd wel wat geweest maar nu ik ouder word, getrouwd ben en een kindje krijg zie ik toch dingen dat ik denk hmmm... dit klopt niet mijn man en ik zijn het er beiden over eens dat als wij in zo een relatie zouden zitten we ermee zouden stoppen maar dit is aan hun.. met mijn moeder praat ik er wel over maar ze schiet of in de verdediging of ze zegt dat ze niet weg kan (financieel zitten ze niet zo lekker..) ze klamt zich ook erg aan mij vast (soms teveel) ik vind het gewoon sneu voor haar en jammer dat hij het niet ziet (praten met hem is niet makkelijk hij plaatst zich snel in slachtoffer rol waarna jij je uiteindelijk schuldig voelt... lol) begrijp me niet verkeerd tis een schat van een man kom niet aan zijn gezin of je hebt een probleem tis alleen zo jammer dat mijn moeder zo behandeld word (soms op een manier dat ik denk zo moet je tegen je dochter doen niet je vrouw) zoals je begrijpt is er wel meer aan de hand maar dan ben ik nog even aan het typen moest het even kwijt en ben blij dat jullie mee lezen
ik heb ook zoiets aan de hand in de familie. ik en schoonzusje liggen niet op een lijn en dat botst heeeeel erg.. zo erg dat ze ons niet wilt zien op dit moment, maar mijn tip is ga er idd niet tussen zitten of je ermee bemoeien want jij bent degene die het gedaan heeft... Ik heb er wel wat van gezegd en zie de uitkomst... je kan hooguit met je moeder praten alleen maar of dat helpt? succes ermee!
Ben het met de meesten eens dat jij helaas niet in de positie bent om er iets van te zeggen. Het enige wat je kan doen is je moeder steunen en aangeven dat ze deze situatie natuurlijk ook zelf in stand houd.
meiden waarom is ze niet in de positie? Het is haar vader althans zo ziet ze hem. Ik bedoel als de vrouwe vreemd gaat moet ze eerlijk zijn. heb je last van je buurtkinderen moet je naar je buren om erover te praten. Nu heeft zij last van deze situatie en moet ze haar mond houden? zeggen jullie niks tegen je ouders als jullie last hebben van een situatie? Nee gezellig als de hele familie op visite komt een toneelstukje op voeren. Ze kan naar mijn ziens dit prima vertellen dat ze er last van heeft. Ik zal altijd eerlijk zijn tegen mijn ouders als ik ze nog had.
Omdat ze een kant kiest (tenminste zo lees ik het) en dat moet je gewoon niet willen tussen je ouders. En ja ik ben ook altijd eerlijk en duidelijk geweest naar mijn ouders, maar heb nooit een kant gekozen. Ik hou van beide ouders evenveel net zoals ze altijd van mij houden ondanks het verdriet wat ze elkaar hebben aangedaan. Mijn moeder/vader mag zich ook niet bemoeien met de relatie van mij en mn vriend en de opvoeding van ons kind. Tips geven ja ok, maar je er op deze mate tussen zetten is gewoon geen slim idee.
ooo ok dan heb ik niks gezegd. zat zelf meer te denken om wel het gesprek aan te gaan maar dan zonder verwijten of partij te kiezen en vooral heel erg bij jezelf te houden, wat dit doet met jou en je gevoel etc. Want zo'n gesprek kun je prima voeren met een ouder denk ik